KORKU

16.1K 607 75
                                    

( medya: Sweet )

Sabah uyandığımda Sweet uyanmış beni izliyordu. O hep böyle yapar. Her zaman benden önce uyanır ve ben uyanana kadar beni izler.
- Günaydın Sweet hadi aşağı in geliyorum ben .dedim gülümseyerek
Oda yataktan indi ve açık olan kapıdan çıktı. Bugün okul yok neyseki. Üstümü değiştirdim. Sonra aşağıdan gelen çığlıkla aşağı indim.
Aşağı indiğimde Sweet rahat rahat koltukta otururken diğerleri salonun ucundaki masanın arkasındaydılar. Onları böyle görünce kıkırdamaya başladım. Sonra kahkahayı bastım.

- Çocuklar hadi ama sizi öldürmek istese inanın şimdiye ölmüştünüz.dedim

- Uyurken seni ısırdımı.dedi Emre

- Saçmalamayın. Sarılarak uyuduk onunla. Aras sende bugün bizimle yatmak istermisin.dedim

Aras cevap  verememişti . Yazık çocuğun beti benzi attı. Diğerleride Arasın bu haline gülüyordu.

- Aras korkuyormusun.dedim

- Hayır korkmuyorum tabi yatarım.dedi ürkekçe. Diğerleri hala Arasa gülüyor.

- Çocuklar her gece biriniz benimle yatacak itiraz yok. Böylelikle Sweete daha iyi alışırsınız.dedim

Hepsi aynanda
- NEEE.diye bağırdı

- Lan ne bağırıyonuz karı gibi kulağıma sı*tınız.dedim

- Şimdi siz kahvaltı hazırlaya durun ben Sweetle markete gidip gelicem.dedim

Sonra Sweetle markete doğru yürümeye başladık. Yolda bizi görenler hemen kaçmaya başlıyor.
Markete girince evde ne eksikse arabaya doldurdum. Parayı ödemek için kasaya gittiğimde kasadaki adam çığlık attım. Sese bak ya.

- Kes sesini. Biraz daha bağırırsan ben üstüne salıcam haberin olsun. Şimdi bunların fiyatlarını hesapla .dedim aldıklarımı göstererek.
Adam korka korka fiyatı hesapladı. Bende parayı vererek marketten çıktım.
Eve geldiğimde burnuma güzel kokular gelmeye başladı. Mutfağa girdiğimde çocuklar bir sürü şey yapmışlar. Elimdeki poşetleri tezgaha koydum.

- Ellerinize sağlık çocuklar yine döktürmüşsünüz.dedim

- Tabi yapıcaz.dedi Bora gururla

- Egonu çekte seni görelim.dediğimde hepsi kahkaha attı. Bora ise kolları birbirine dolayıp homurdandı. Onun bu haline kıkırdadım. İlk Sweetin kabına yiyeceklerini ve suyunu koydum. Sonra masaya oturdum. Benim oturmamla hepsi yemeye başladı. Yemek yerken hala düşünüyordum. Bu grup beni değiştirdi. Ben eskiden acımasızdım. Hala öyleyim . Sadece konu sevdiklerim olunca böyle mutlu oluyorum. Keşke annem ve babamda ölmeseydide yanımda olsalardı. Bu aralar ilk defa korktuğumu hissediyorum. Sevdiklerimi kaybetme korkusu. İşte bu yüzden hep korkusuz olmak istemiştim. Korkularım hep başıma geliyor benim. Bu düşüncelerden Arasın sesiyle uzaklaştım.

- Sevgilim iyimisin.dedi

- Hayır.dedim ve gözlerim dolmaya başladı.

Hepsi başıma toplandı.

- İyimisin noldu anlat bize.dedi Eren

- Uzun zaman sonra ilk defa mutlu hissettim. Hayat bana hiç gülmüyor. Sevdiğim insanlar ya ölüyor ya beni terkediyor yada sırtımdan bıçaklıyor. Beni mutlu eden tek kişilersiniz. İlk defa korktuğunu hissediyorum. Sizi kaybetmekten korkuyorum. Sizde giderseniz yaşayamam.dedim ve gözümden bir damla yaş düştü

- Ağlama biz seni hiç bırakmıcaz sende artık bizim hayatımızdasın karanlık kız.dedi Ateş

Sonra hepsi bana tek tek sarıldı. Bende onlara sarıldım. Bacağımda bir baskı hissedince bacağıma baktım. Sweet başın bacağıma sürtüyordu. Canım benim

- Biliyormusunuz Sweetinde benden başka kimsesi yok. Anneside babasıda öldü. İnsanlar ondan korkuyor ama o insanlardan daha masum. Tek ihtiyacı biraz sevgi. Benim gibi. Şimdi ben biraz sahile gidicem düşünicem lütfen peşimden gelmeyin.dedim
Başlarıyla onayladıkları zaman ayakkabılarımı giyip evden çıktım.
Sahile gelince yüksek bir kayanın üstüne çıktım. Denizi izlemeye başladım. Deniz bana hep huzur verir. Masmavi çok güzel. Mavi bana özgürlüğü anlatıyor. Ama ben kendimi özgür hissetmiyorum. Ben bu dünyada bu bedende hapisim. Deniz bana sadece kısa süreliğine acılarımı unutturuyor.
Akşam olmaya başladı ve ben bir karar verdi. Sevdiklerimi canım pahasına koruyacam. Onları üzenin azraili olucam. Onları kaybedemem. Yanımda hissettiğim hareketlilikle sağıma döndüm . Aras gelmişti. Onu görünce yine gözlerim doldu. Hayatımı onlara sanki görünmez bir iple bağladım . Eğer o ip koparsa bende yok olurum . Arasa sıkıca sarıldım. Ağzımdan şu sözcükler döküldü

- Beni asla bırakma.dedim hüzünle

- Asla.dedi ve dudaklarıma yapıştı

İşte bana huzur veren dudaklar..

Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin