Bir Garip

Hayat

Hayat bana da yer var mı?
Bu şehirde
Şöyle kıvrılacağım
Sonsuza dek uyuyacağım
Bak söz kimseyi rahatsız etmeyeceğim
Umutlarım avuçlarımda
Saklı bir kentte
Mahkum olacak
Hayallerim ise
Kim bilir şimdi nerelerde
Hangi çöp yığınların arasında
Hangi bahtsızlığa talip.
Gönlüme ise diyecek yok
Şimdi hangi yangınlarda
Belkide kül olmuştur bile.
Yüreğim, ah! Yüreğim
Sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Sararmakta cesetler arasında
Çürümeye bırakılmış
Baharsız
Açmayacak hiçbir zaman...

Hayat bir lokma ekmeğin var mı?
Benimle bölüşeceğin
Uyku diyarlarından göç etmiş
Gözlerim var,
Bak gündüzlerim güneşsiz,
Simsiyah gecelere esir,
Gün yüzü görmüyorlar.
Çığlıklarım vardı,
Şimdi sessizliğe büründüler
Avazım çıkmaz neden mi?
İçimde biriktiler,
Taşmıyor.
Birdenbire bir infilak,
Bir helakın dahileri...

Ey hayat susma! konuş
Bak acılarım susmuyorlar
Damarlarımdaki kanları,
Bir vampir
Kana kana şarap içer gibi içiyor
Bana bak! Heyy! Sen!!
Kulaklarını tıkama bana
Gör! kapama gözlerini
Kahroluyorum hiç olmadığı kadar
Ellerim tutmuyor,
Titreyen dizlerim söz dinlemiyorlar...
Kahretsin! Kahretsinnn!
Bu rahatsız edici gözyaşları da
Neyin nesi,
Yoksa bulutlara mı kandın?
Seni aptal!
Çiçekler açacak mı sandın.
Heyhat!!
Aklına şaşarım
Şimdi kendi halime bırak beni,
Yalnızlıklarla kol kola,
Bir kayboluşa doğru
Bir kayboluşa...