Zakazana Miłość [Brason]

1. Dlaczego mi to robisz?

Wieczór był taki piękny. Niechętnie przyjechałem do Obozu Pół Krwi pod namową Hazel i Franka. Ale trzeba było przyznać, że krajobraz jeziora i zachodzącego słońca jest piękny. Idealny, romantyczny wieczór. Jednak nie chciałem tu być. Moja dziewczyna uwzięła się na mnie z powodu mojej Cegły. To nie jest zwykła Cegła. Ja ją kocham bardziej od Pipes.

Słyszę szelest traw. I jej głos. Jest niedobrze. Nie może mnie z nią zobaczyć.

- Jason! - woła, a ja energicznie kładę ją na moje kolana.

Podchodzi coraz bliżej, a ja coraz bardziej jestem mokry. Napewno nie podoba się jej, że przez nią cały jestem mokry i śmierdze.

- Jason, wszystko ok? - dotyka mojego ramienia. Nie odwracam się. Tylko przytakuję.

- Znam cię. Coś cie trapi. I śmierdzisz - powiedziała i spojrzała na moje oczy. Starałem ukryć się moją ciężką partnerkę.

Usiadła obok mnie, patrząc na mnie.

- Hazel i Frank mówili, że nie chciałeś tu przyjechać - ciągnęła - Wiesz, boje się, że jednak staniesz się, no wiesz, rzymski.

Popatrzyłem na kolana, gdzie była ona. Jej piękne, czarne błyszczące oczy i jej różana szminka od Piper. Jest śliczna. Ona spojrzała na moje kolana i zobaczyła ją. Energicznie wstała, bardzo wściekła.

- ANABETH JEDNAK MÓWIŁA PRAWDĘ! WOLISZ ZWYKŁĄ CEGŁE NIŻ JĄ! AAAAA..!

była bardzo wkurzona. Ciągle coś gadała, a ja przytuliłem swoją Cegiełkę, aby obronić ją przed tym potworem.

Nagle ona próbuje wyrwać mi ją. Siłuje się, bardzo jest wlurzona. Zaczynam mieć łzy w oczach.

- Dlaczego? - płacze - Dlaczego mi to robisz?!

- Co ci robię? - spytała z nutą ironni - Opuść swoją cegłę.

Rozluźniłem swój chwyt. Dopiero spojrzałem, a Cegiełkuśka była w jej rękach.

- Ty, ty potworze. - teraz to ja się wkurzyłem - Użyłaś czaromowy!

Popatrzyła na mnie z troską.

- Przykro mi, Jasonie Grace. - popatrzyła na mnie i wyrzuciła ją do jeziora - To dla twojego dobra. Widzimy się na kolacji

- NIEEEEEE! - krzyknąłem i rzuciłem się do jeziora, gdy ona poszła w kierunku domków.