Herşey şileye gittiğim gün başladı. Ağustos ayında askere gideceği için temmuz ayını beraber geçirme planı yapmıştık. Bunu yapabilmem içinde anneme yalan söylemem gerekiyordu ve plan yapmıştım. Temmuz ayında stajım vardı ama Burakla vakit geçirebilmek için seneye atmıştım tabiki bunu annemler böyle bilmiyordu. Koca temmuz ayını beraber geçiricez ne güzel derken 1 hafta abisiyle vakit geçirmek için Ardahan'a gitmek istediğini söyledi. Tabiki gidebilir abisi sonuçta derken tatil yapmak istediğini söyleyince bana geldiler ama sinirlendiğimi belli etmedim tabiki sadece soğuk konuştum altta kalmadı ve oda soğuk konuştu o 3gün nasıl geçti bilmiyorum. Şileden geldiğimde ise benden ayrılmak istediğini söyledi. Yıkıldığım gerçeği var ortada. Askere gideceği için bizimde burda yaşadığımız bazı şeyler sonucunda güven problemi oluşmuştu ve böyle bir karar almıştı. Salı günü arkadaşlarımızla buluştuk bu konuyu görüşmek için. Konuşulması gereken herşey konuşuldu ve kararından emindi. Bende söylediklerine karşılık hiç bişeyin değişmeyeceğini askerdeyken yanında olucağımı yüzüğüde parmağımdan çıkarmayacağımı söyledim tabiki umrunda değildi yada öyle yapıyordu. Depresyona girmeye başladığımı ozaman anlamaya başlamıştım.