Her yazdığı durumu artık üstüme alınmaya başladım. İyisinide kötüsünde. Durumlarına göre duygu değişimi yaşayacak kadar kafayı yemiştim. Şuan yıldızları izliyorum çatıda sürekli gözüm dalıyor ve Burak hep aklımda her bir yıldızı saymaya çalışıyorum ama sayamıyorum sonra kendi kendime dedimki işte Burağa olan sevginde böyle ifade edemeyeceğin ölçemeyeceğin kadar çok olduğu için üzüntünde acında en az sevgin kadar olur diyerek kendimle konuşuyordum. Ucu olmayan sonsuz bir gökyüzü ve sayısını bilemeyeceğim kadar çok yıldız gökyüzüne bakarken birden gözümde Burağın yüzü ve o sevgi dolu baktığı gözleri geldi gözönüme istemsizce gözlerim doldu. Ya diyorum Merve sen bile bilmiyodun bukadar sevdiğini belkide biliyodun da korkuyodun hepsini birden belli etmeye açıkçası bilmiyorum ama üzdüğüm kırdığım kızdırdığım herşeyi düşünüyorum da okadar boş şeylermiş ki değmezmiş her zaman birşeyin değerini geç anlayan bir insan olmuşumdur onu kaybettikten sonra anlarım değerini genelde böyle olur ama sebebi benim sevgimin az olması değil tam tersi çok olması. Ama pişmanlıklarım çok var keşke demeyi sevmem ama şu 1 ayda çok keşke dedim ve yine diyorum keşke bunlar yaşanmasaydı.
