4. Bölüm

654 45 5
                                    

Facebook grubu:
Wattpad - masum & beni de sev

Sinemaya gidilmiş, ortak bir kararla romantik komedi tarzı bir film izlenilmişti. Böylelikle ne erkekler sıkılmış, ne de kızlar aksiyonlu bir filme maruz kalmıştı.

Ve tabii ki Aslan'ın istediği olmamıştı. Hatta genç adam Merve'yi çağırmadığı için kuzenine trip bile atmıştı.

Deniz ise o zamanlarda sadece eğlenmişti.

Ve eve herkes mutlu bir şekilde dönülmüştü.

- Biz geldik"

Çocuklar neşeyle salona girdiklerinde amca ve teyzelerini de görünce iyice sevinmişlerdi.

- Hoşgeldiniz canım, nerede bizimkiler?"

Ece anneci tavrıyla hemen çocuklarını sormuştu.

Deniz, amca ve teyzesinin ortasına gidip oturdu. Önce Poyraz'ın ardından Ece'nin yanağına birer öpücük kondurduktan sonra o her zaman ki enerji dolu sesiyle cevap verdi.

- Biz sizin burada olduğunuzu bilmediğimiz için ayrıldık. Onlar eve gittiler"

Poyraz az önce kendisini öpen yeğeninin saçına öpücük kondurarak ayağa kalktı.

Ece de gitme vaktinin geldiğini anlayarak kocasının ardı sıra hemen o da ayağa kalktı.

Hiç vakit kaybetmeden elini ait olduğu yere, Poyraz'ın büyük avuçlarına bıraktı Ece. Yılların değiştiremediği şeylerden biriydi bu da aslında.

Birbirlerine duydukları aşk...

Herkesle vedalaşan çift gülen gözlerle evden ayrıldı.

Onları uğurlayan Rüzgâr ve Esim de sarmaş dolaş salona geri döndüklerinde ortamdaki sessizliği fark ettiler.

İki genç oğlan ortalıklarda yoktu. Ve bu pek onların aklına iyi şeyler getirmedi.

Çünkü ikisini tanıyan herkes onların ne kadar yaramaz olduğunu bilirdi.

Rüzgâr memnun olmayan yüz ifadesini bir kızının bir eşinin üzerinde gezdirdi ve oflayarak aklındakileri söyledi.

-Umarım karşıki komşunun kızlarına asılmıyorlardır. Daha bugün adama söz verdim, bir daha rahatsız etmeyecekler diye"

********

Bugün Deniz yurda gitmek için erkenden kalkmış ve kahvaltısını yapmıştı. Şimdi de yolda Merve'ye doğru gidiyordu, içinde tarif edemediği mutlulukla.

Belki çok ufak bir şeydi bu ama yinede arkadaşının böyle daha rahat edeceğini biliyordu genç kız. Hem yanlarında kalırsa bir sıkıntı anında ona yardım edebilecekti.

- Ne olursa olsun ikna etmeliyim onu" diyerek düşüncelerini sesli bir şekilde dile getirdi.

Kalan yolda ise düşünmeyi bırakmış sadece radyo da çalan şarkıyla yoluna devam etmişti Deniz.

Yurdun önüne gelerek arabasını uygun bir yerde park ederek indi Deniz. Önündeki binaya bakarak yavaş adımlarla girişe doğru ilerledi.

Yurdun kapısını açan genç kız hemen girişte oturan kıza doğru giderek arkadaşını sordu.

-Merhaba. Ben Merve'yi görmeye gelmiştim?"

- Merve?"

Kız bir süre düşündü. Ama hayır, soyadını bilmediğini fark etti. Bazen gerçekten de saf olabiliyorum diye düşündü Deniz. Ama buraya kadar gelmişken pes edip geri de gidemezdi. Okulda görme ihtimali yoktu artık ne de olsa okul kapanmıştı. Araması da mümkün değildi telefon numarasını almamıştı.

BENİ DE SEVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin