BENİ DE SEV

18. Bölüm

Facebook grubu:
wattpad - masum & beni de sev

Ani gelen şeylerden onlarda nasibini almıştı. Gece telefon görüşmeleri azalmış hatta bazen hiç olmamıştı. Her gün buluşulamamış, bazen bir kaç mesajla idare etmek zorunda kalmışlardı genç çift.

Ama şimdi birliktelerdi işte. Yüreklerindeki o özlemle birbirlerine sarılmış duruyorlardı.

Normalde olsa evde buluşmayan çift bu kez sessiz bir ortamda olmak istemişler, bu da en uygun genç adamın eviydi.

Kapı zili çaldığında koşar adım giderek açmıştı kapıyı Hakan. Karşısında belki 2 belki 3 gündür görmediği sevdiği vardı ama geçmemişti işte o saatler.

Hakan içindeki sabırsızlıkla Deniz'in kolundan tutup içeriye hızlıca çekmişti. Ardından hiç vakit kaybetmeden de kapıyı kapatmış ve asıl yapmak istediği, özlediği şeyi yapmıştı.

Sevdiğine sarılmıştı.

Bu sarılmak normal bir sarılmak değildi.

Adam 'çok özledim' demiş kadın 'ben de' demişti. Adam 'bir daha gitme' demiş kadın da 'asla' demişti.

Onlar için sarılmak bunları ifade etmişti o an.

Güç bela hafif geriye çekildi genç adam ama son anda boynunu tekrar Deniz'in boynuna gömerek aşk dolu bir öpücük bıraktı öyle geri çekildi.

Deniz seviyordu genç adam tarafından sevilmeyi. Çok güzel seviyor, kıyamıyordu adam.

Deniz de karşısında kendisine aşkla bakan adamın yanağına öpücük kondurdu.

Burası ısınmaya mı başladı?

Hakan hemen kendini toplamalıydı yoksa Aslan kadar bile bekleyemeyecek sevdiği kadınla hemen evlenip onu bir daha göndermeyecekti.

-Çok özlemişim"

-Ben de. Keşke sen de gelebilseydin"

-Sayende ordaymışım gibi oldu güzelim zaten"

Gençler hem konuşuyor hemde koltuklara doğru ilerliyorlardı.

-İnanabiliyor musun? İki hafta sonra düğün var. Kuzenim evleniyor"

Deniz hâlâ Aslan'ın evleniyor olduğuna inanamıyordu. Genç kız kuzeninin hiç bir zaman evleneceğini bile düşünmezken bu ani evlilik gerçekten onu çok şaşırtmış ama aynı zamanda da çok mutlu etmişti.

Hakan da şaşkındı ama imkansız değildi sonuçta hiç bir şey. Aşk insana neler yaptırıyordu. Aslan da aşık olmuştu işte.

Yan yana koltukta oturan ikili birbirlerine çok yakındı. Deniz sevdiğinin koluna sarılmış ona bakıyordu ve bu bakış genç adama hiç yardımcı olmuyordu.

Sahi en son ne zaman öpmüştü sevgilisinin dudaklarını?

Hakan yavaşça Deniz'e yaklaştı ve özlem duyduğu dudaklara kavuşmanın verdiği mutlulukla hafif gülümsedi. Aralarında milimler kala oda da onlara ait olmayan bir ses duyuldu.

Genç kız şaşırırken Hakan bu sese kızamamıştı bile, miniği uyanmış ona sesleniyordu.

-Babaaaaaaa"

Deniz, Buse'nin konuştuğunu biliyor ancak uyandığı zaman çoğu bebek gibi ağladığını düşünüyordu. Ama minik bebek ağlamadan uyanmış ve babasına sesleniyordu.

İkili az önceki anı unutmuşlar sadece telsizden gelen sese odaklanmışlardı.

Deniz gülümseyerek yerinden kalktı ve hızlı hareketlerle Buse'nin bulunduğu odaya gitmeye başladı.