Lady Of Madness

Madness 10

Pagdating sa bahay ay mabilis ang naging kilos ko. Nadaanan ko pa si Mommy na kumunot kaagad ang noo nang mapansin ang bilis sa aking kilos. Hindi ko alam kung bakit excited ako sa pagpunta sa Club na iyon. Ni minsan ay hindi pa ako nakaramdam ng ganitong excitement kapag pumupunta ako sa mga club!

"Mimi? Anong meron? Bakit parang hindi ka ata mapakali." Said mommy. I stop and face her. Mabilis akong umiling sa kanya.

"May pupuntahan lang kaming gig mom. Kasama ko doon si Angela and Vannessa. There's no need to worry." Inunahan ko na siya. I know that she will going to stop me but i wont let her. Not this time na gusto kong makitang mag play ng instrument si Robin!

Uminit ang pisnge ko nang mapagtanto ang aking naisip...

Excited ako dahil kay Robin.... Gusto ko ba si Robin?

"Anak...it's dangerous outside. Don't go." Napatingin ako sa mommy ko. Unti-unti namang nawala ang masayang emosyon na nadama ko kanina. Napalitan ito ng pagkairita. I don't want to be mean to my mom but this is absurb! Ikukulong na ba nila ako dito sa bahay palage?! I won't let that happen!

"Dangerous? Mom, i don't want to prison myself here! I want to have some fun too! And beside, kasama ko naman si Angela so bakit ayaw mong pumayag?"

"It's dangerous!" Mariin at pasigaw na saad ng mommy ko sa akin. Napahinto ako at napapailing. This fight make me piss. No matter what my mom's decision is, i still go to that Club. I don't care if there's dangere waiting for me outside this house.

Mariin ko ring tinitigan ang mga mata ng mommy ko. I saw pain in her eyes pero hindi ko iyon pinansin.

"Kahit ano pang sabihin ninyo, pupunta parin ako sa Club na iyon. And i don't care if you're going to hate me mom. You, being an assassin is the reason  why my life is in danger now. "

I immediately turned away my gaze. Hindi ko kayang makita ang mga mata ng nanay ko na puno ng sakit. Nagi-guilty ako but then i know that i'm going to defend my decision. Huminga ako ng malalim at nagsimula nang magmartsa paakyat sa aking kwarto. Hindi pa ako nakakapasok ay narinig ko na siyang magsalita.

"Miyuri, anak. P-please be careful..." Aniya na kaagad nahpaluha sa akin. She still cares for me... She still loves me.

I'm sorry mom.

"I will." I said and went on my room.

---------

Angela:  I'm in your sala. Bumaba ka na.

I sighed when i read the message from my cousin. Tinitigan ko muna ang sarili ko sa aking salamin. I'm wearing a baby pink fitted dress. Ngumiti ako nang mapagtantong hapit na hapit sa katawan ko iyong dress.

Pagbaba ko ay nakarinig kaagad ako ng nag-uusap. Boses iyon ni Angela at ni mommy.

Naabutan ko silang seryosong nag-uusap sa sala at nang maagaw ko ang atensyon ni angela ay saka lng sila nahinto. Hindi ako makatingin ng diretso sa mommy ko dahil sa binitawan kong salita kanina. I am guilty right now.

"Woah. Ang sexy mo naman! May pinapagandahan ka ba?" Biro ni Angela ngunit hindi parin ako makangiti ng todo. Maybe she just want to divert our attention to her jokes. Maybe angela wants to change the mood.

Kita ko ang hilaw na ngiti ni mommy bago tumango at sumang-ayon sa sinabi ni Angela.

"Angela's right anak. You're pretty. " ngiti ni mommy. I forced myself to smile at her even if i wanted to cry. Really. Parang gusto ko nalang magpaiwan at manghingi ng tawad kay mommy. Pero hindi na pwede. Kailangan kong panindigan ang desisyon ko.