Lady Of Madness

Madness 8

Pagkadating sa bahay ay sinalubong kaagad kami ni daddy. Kita sa mukha niya na nag-alala ito sa akin. i smiled at him, telling him that it's just fine.

"Hi dad." Bati ko sa kanya.

"God, anak. Anong nangyari?" Napapailing na lumapit siya sa akin at mabilis kaming dinalo ni mommy papunta sa sala. Nagulat pa ako nang maabutan ko roon ang pinsan ko na si Angela. Ngumisi sa akin ang pinsan ko.

"What are you doing here?" I asked her.

"Pinapunta ko siya rito dahil may pag-uusapan tayong importante anak." Si mama ang sumagot sa tanong ko. I look at Angela. Nakangiti lang siya sa akin.

"So...what happened to you? May pula sa mga braso mo oh. Saan galing iyan?" Puna ng aking pinsan kaya napunta doon ang atensyon ni daddy at mommy. I sighed.

"May grupo lang ng kalalakihan ang bigla nalang umatake sa akin kanina. uhm, iyong kotse ko talaga ang pakay nila kaya ayun, my car is damage." Nagkibit-balikat ako at tinabihan na si Angela sa sofa. I look at my parents who are now in front of me and angela. My dad gave me a curious look.

"Dad, i'm okay. There's no need to get worried. In fact, hindi naman ako nasaktan doon. It's just my car who get hurt. Really hurt."

"Hindi iyin ang kinaalala namin anak. Nagtataka lang kami kung bakit nila ginawa iyon sa kotse mo. Are these guys are your enemies?"

Mabilis akong umiling sa tanong ni daddy. I don't even know them.

"No daddy. Kanina ko lang sila nakita." Sabi ko. Napalingon naman ako sa katabi ko ng suminghap ito.

"Then why did they di those things on you? Alangan namang trip lang nila iyon. Aba'y ang kakapal naman ng mukha nila! Ilang milyon kaya ng kotse na iyon!" Aniya. Tumango ako sa sinabi ni Angela though that's not what i'm thinking about. Not my car.

"Mimi, anak. Paano kung may nag-utos sa kanila na gawin iyon sa iyo? Paano kung sa susunod ay ikaw na talaga ang saktan nila-"

I cut her sentence. "That won't happen mom. I'm sure na trip lang nila iyong kotse ko kaya nila iyon ginawa."

My mom sighed and turn her gaze to dad. Si Daddy naman ay mariing tumitig sa akin at saka hinawakan ng mahigpit ang kamay ni mommy.

"Anak, your mom is just worried at you. Alam na namin ang mga nangyayari sa school mo. May kumakalat narin na article sa internet na nagsasabing anak ka ng isang Assassin, kaya ganito nalang kami ka-worried pagdating sa mga ganyan." ani dad. Nilingon ang tahimik na si Angela. she already knew about our family!

Binalik ko ang tingin kay daddy at mommy.

"Dad, mom, kaya ko naman ang sarili ko. Nalabanan ko nga iyong nga lalake kanina e. So why are you still worried at me?"

"Kasi ibang usapan na kung mismo ang mga assassin na talaga ang kumikilos Mimi." Napalingon ako kay Angela. She looks so serious at napakunot noo ako roon. She looks like she really knew everything. Iyong alam na niya ang tungkol dito simula pa lang.

"My mom and dad are both assassin. The worst part is that my dad is the son of our clan's worst enemy. Pero tinanggap siya ni mommy because she love him. I'm not telling you about their love story, Mimi. I'm telling you this, to let you know na matagal ko ng alam ang tungkol dito." Nanlaki ang mata ko. I knew it! She also lied to me!

"Hindi tinago ng mga magulang ko ang tungkol doon sa akin. But i'm not pointing that your parents are a bad parents okay. They are not bad Mimi. Sa totoo niyan ay takot silang malaman mo ang totoo dahil lumaki kang ayaw sa mga assassin. But then you knew it now. And i hope you can understand, cousin." She smirked. Huminga ako ng malalim. All these times, nagsinungaling sa akin ang pamilya ko.pero nalaman ko narin naman ang totoo at tatanggapin ko ito kahit na ayoko.

Tinignan ko ang mga magulang ko sa harapan namin. My mom is serious too. Ganito ka gulo ang pamilya ko. No, i mean, gumulo lang ito nang malaman ko ang totoo. Napahawak ako sa sentido ko at hinimas-himas ito.

"Anak gusto namin na hindi mo maranasan iyong naranasan namin ng dad mo dati.... we want a peace place and life for you, mimi." Rinig ko ang sinabi ni mommy. Huminga ako ng malalim at muli silang nilingon. I can't take it anymore. I want to rest right now! Parang sasabog na naman ang utak ko dahil sa mga naririnig. Akala ko ay ayos na dahil nalaman ko na ang totoo sa kanila pero hindi pa pala. There's this unknown emotion in my heart that wants to explode! And it's anger. Fck.

"Mom, dad and angela.... i think I need to rest. My mind is so messed up because of what just happened a while ago and then now..... s-sorry guys. Aakyat na ajo sa kwarto." Nilingon ko sila mommy at nginitian.

"Goodnight." is The last word that came out from my mouth bago ko tinahak ang daan papunta sa kwarto.

Whatever emotion is this, i'm really going to let this out from me so I can finally feel at ease.

Mom, dad. I think I'm going to avenge. I think i'm going to turn into an assassin....