-16ღ

1.2K 95 56
                                    

(Multimedia:JUNGKOOK-PAPER HEART)(Kesinlikle izleyiniiz şiddetle tavsiye ediyorum sesi zaten herşeye değer )

   

Sorduğum soru araba sesleri ve insan seslerine karışmış kalabalık caddede kaybolmuştu.

Bir taksi durdurup yurda gitmek için harekete geçmiştim.

Taehyung Hyung omzuma başını koymuş uyuyordu. Israrla çalan telefonunu cebinden güçlükle çıkarmıştım.

'Baba' yazıyordu. Bir kaç saniyenin ardından sesini kısmıştım.

Aramadan sonra mesaj bildirimi gelmişti.

Ne yapmalıydım?
Bakmak istiyordum.
Hayır bunu yapamazdım.

Vazgeçmiştim.
Benden sakladığı şeyleri o bana anlatmadan bunları öğrenmek istemiyordum.
Ağır geliyordu çünkü bir süre sonra taşıyamıyordum.

Yurda geldiğimizde omzumda uyumakta olan Taehyung Hyung'y güçlükle dışarı çıkarmıştım .

Merdivenlerden çıkarken sürekli kendini bırakıyordu.

Odaya girdiğimizde onu kendi yatağına yatırıp üstündeki elbiselerden kurtulmuş ve pijamalarını giydirmiştim.

Tam yanından kalkacağım sırada boynumu yakalayıp beni kendine çekmişti.

Az kalsın onu kaza ile öpecektim. Daha doğrusu o beni öpecekti.

"S-sanki kalbimdeee bir buz kütlesi var ..."

Gözlerini aralayıp gözlerime bakmıştı.

"Neden bu kadar ağır ve soğuk olmak zorunda ki Jungkook?"

Ani bir şekilde bana sarılmıştı.
Başını omzuma koymuş ve belimi sıkıca sarmıştı.
Şaşkınca olduğum yerde kalmıştım.
Çok sıcaktı. Bense onun sıcaklığı ile üşümüştüm.

"Ne yap-malıyım? Kook?"

Derin bir nefes vermişti.
Omzumda hissettiğim ılık şey ile birlikte onu kendimden uzaklaştırmıştım.

Ağlıyormuydu?
Gözlerinden süzülen yaşları silmiştim.

Ensesinden tutup başını yastığa koymuştum.

Gözleri kapalıydı. Hala ağlıyordu.
Bir insan nasıl bu kadar sessiz ağlayabilirdi?
Her zaman bu şekilde mi ağlıyordu?
Açıkçası onu hiç bu şekilde görmemiştim. Sadece gözleri dolmuş halini biliyordum. Ama şimdi onun göz yaşları birer kor olup kalbimi yakıyordu.

Dudaklarımı ısırmıştım.
Ellerini tutup minik bir öpücük kondurmuştum.

Neler yaşıyordu böyle?
Bu kadar sıcakken nasıl kalbinde buz kütlesi vardı?

Bu kadar ağır ve soğuksa neden kalbindeki o buz kütlesini eritmeme izin vermiyordu?

Gerçi ona hiç sormamıştım ve bilmiyordum.

Aşıkmıydı?
Belkide bu yüzden kimseyle çıkmamıştı.

Belkide beklediği birisi vardı?
Belkide Nana'ydı. Fakat benim yüzümden Nana'ya bakamıyordu.
Yaşadıklarımı bildiği için...

Hayır bu imkansızdı. Bilmediğim çok şey vardı.
Öğrenmem gereken çok şey...
Ancak öğrenmekten korktuğum daha çok şey vardı...

Yalanlarını bile seviyordum beni yaraladığını bile bile...

Aslında ben Taehyung Hyung gülerken mutluydum.

Çünkü Taehyung Hyung gülümsediğinde gözleri bile gülümsüyordu.

I NEED YOU ❤  VKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin