Bölüm-11

27 4 4
                                    

Okula doğru gidiyordum. Ama aklım o kadar karışıktı ki o karışıklıkta boğuluyordum sanki. Kardeşimin yaptığı resim beni derinden etkilemişti. Küçücük bir çocuğun bile beni görünce böyle hissetmesi cidden bittik biri olduğumu hissettiriyor bana. Cidden dışardan biri bana baktığında anlıyor mudur? Oysaki kaç yıldır çok iyi sakladığımı düşünüyordum. Gülümsememin ardına hüznümü. Demek hiçbir şeyi başaramadığım gibi bunuda becerememişim. İşte Ceylin Duru becerisizlikler kraliçesi bir şeyi daha becerememişti.

Okulu gördüğümde ne kadarda çabuk geldiğimi anladım oysaki hiç fark etmemiştim okula yaklaştığımı.

Sınıfa girdiğimde sınıfın yarısı içerdeydi. Bir tarafta 3 kız gülüşüp dedikodu yapıyordu. Bir yanda 4 erkek dünki maçtan bahsediyorlardı. Ben mi? Ben kendi halimde sırama oturup. Telefonuma gelen mesaja bakıyordum.

Kimden:büşbüş
Tabi canım bende salaktım poyrazcığını görmek için kahvaltı bile etmeden hızlı hızlı evden çıktığını fark etmedim hiç merak etme sen tamam mı ;)

Bu kız beni bir gün delirtecek kız mesajla bile yetişiyor yanımda olmasına gerek yok yani

Kime:büşbüş
Allah akıl fikir versin canım öncelikle hayal dünyanın dur durağı yok yani cidden evden erken çıkmamı buna bağlaman ne kadarda aptalca bir kere hocaya proje ödevini vermek için erken geldim o gerizekalı olan beyninden saçma sapan düşünceleri at vallahi ben gelirsem vura vura ayran yaptığım beynini kulaklarından akıtarak atarım anladın mı canım 😡

Yani yalan söylemiş olsamda bir yandan doğru kesinlikle poyraz için erken çıkmamıştım. Kardeşimin gösterdiği resimden sonra sadece yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.

Sınıf yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.
Ve içeri bütün kızların ağızlarını açmış bakmaları eşliğinde poyraz girmişti ve arkadan tayfası ne hoş ama bu tipsiz züppeyle aynı sınıftaydım. Ve herzaman yaptığının aksine bana bir kere bile bakmadan yanımdan geçti ve bir kızın yanına oturdu. Evet söylediği benim sevdiğim kıza kelimesini benim için söylemediğini açıkça gösterdi. Bir de ben bu aptalın beni sevebileceğini düşünüyordum dimi ne kadarda salakmışım o kimseyi sevemez tamam mı bir daha o aptal beynim bunu unutursan sende ayran yaparım haberin olsun .

Hocanında girmesiyle tüm sınıf yerlerine oturdu. Hoca sınıf defterini eline alıp. Yoklamayı almaya başladı.
-begüm
-burda
-yeşim
-burda
-sinan
-burda
-deniz
-burda
-poyraz
-burda
-ceylin
-burda
-yağız
-burda
Herkes sesin geldi yöne doğru kafasını çevirmişti.
Yağız denilen çocuk anlaşılan okula yeni gelmişti çünkü ilk defa ismini duyuyordum. Hocaya doğru yaklaştı ve gülümseyerek.
"Ben yağız zorlu izmirden geliyorum."
"Hoşgeldin oğlum hemen boş bir sıraya geç."
Çocuk etrafa göz gezdirdi ve bütün kızların hayran hayran bakışlarını yok sayarak bende durdu ve yanıma doğru yaklaştı. Yanıma geldiğinde gülümsedi.
"Boşsa oturabilir miyim?"
Oha şuana kadar burdaki ilk kişi benden izin alarak yanıma oturmak isteyen sen gel benim başımın üstüne bile oturabilirsin tabi otur yani hatta ben kalkayım sen otur cidden sorun değil yani. Tabi içimden böyle konuşurken çocuğa aval aval baktığımı fark edince gülümseyip.
"Tabiki oturabilirsin."
Dedim ne kadarda kibarım ben ya.
Oturup elini uzattı
"Ben yağız."
"Bende Ceylin"
"Değişik bir ismin varmış anlamı ne peki?"
"Cennete açılan kapı diye biliyorum yani babam öyle derdi."
"Anlamı çok güzelmiş."
"Teşekkür ederim."
Dersi dinlemeye başladım bende konuşmamız bitince. Yağız tatlı birine benziyordu bir kere poyraz gibi somurtkan kendini birşey sanan egoist bencil pislik biri değil. Yani sanırım öyle çünkü daha yeni tanımaya başlıyorum.

Dersi dinlerken kafamı çevirdiğimde.
Yağızın bana dikkatle baktığını fark ettim ve gözlerim onu geçip onun arkasındaki bir yere takılınca poyrazında sinirle bana baktığını gördüm. Ama poyrazın sinirle bakması bana sinirlendiği anlamına gelmez çünkü zaten çocuk kafayı yemiş gibi 24 saat sinirli.

Yağız gülümce ona baktım.
"Nereye daldın bakalım sen bana bakıyorsun desem bana değil arkamda bir yere bakıyorsun sen."
Diyip arkasını döndü ve baktığım yerde poyrazı görüp bana baktı.
"Cidden o çocuk mu görmüyor musun çocuk herkesi kullanıp atıyor sanada zarar verir bence ondan uzak dur seni sevmeyecek biri için değmez üzülmene."
"Ben onu sevmiyorum yağız öyle birşey yok."
"Peki o zaman niye dikkatlice pna bakıyordun?"
"Çünkü onu öldürmek istiyorum."
"Ne yaptı ki sana?"
"Egoistin teki yani birşey yapmaya ihtiyacı yok onu öldürmek istemem için kendi olsa nefes alsa yetiyor."
"Vay canına ona karşı saf bir öfke varmış içinde."
"Ona karşı öfke bile beslemiyorum çünkü öfke beslememe bile değmez."
"Cidden sana birşey yapmadığına emin misin? Eğer sana birşey yaptıysa ve ondan korkuyorsan bana anlata bilirsin. Hem bu kasları boşuna yapmadık dimi."
Bunları derken kaslarını gösterip sırıtmayıda ihmal etmedi. Ben bunun için kendini beğenmiş değil mi demiştim geri alıyorum tamamen kendini beğenmiş biri.
"Hahahh kas görmesek yutturucaksın sende bu ne böyle benim bile daha çok kasım var."
Aha şimdi çarpılıyorum ağzım yer değiştiriyor. Benim cıkız kollarıma daha çok kaslı dedim cidden çarpılcam tövbe allahım tövbe ama napabilirim ne deseydim ki haklısın hayvan gibi kasın var bir kerecik dokunabilir miyim mi deseydim?
"Sen ciddi misin kızım senin gözler iyice bozulmuş anlaşılan hemen en acilinden göz doktoruna götürüyorum seni ihtiraz istemem tamam mı yazık sana ya kıyamam."
Dedi alayla şuna bak ya bir de dalga geçiyor pislik.
"Bence sen git olmayan kaslarını övme burda boşuna "
"Tabi canım tabi itiraf edemiyorum utanıyorum demiyorda yok diyor. Kedi uzanamadığı ciğere mundar der haklısın sende."
"Kapa çeneni yağız ne çok konuştun öyle."
"Sen de inkar etmeseydin."
"Ay iyi be var kasın oldu mu hayvan gibi kas yapmışsın birazda kas yapaydın taşa dönüşcektin oldumu?"
Çapkınca gülümseyip.
"Vay be içini döktün resmen sencede bu bir çıkma teklifi değil miydi tamam ısrar etme bu kadar seninle okul çıkışı bir yere giderim ama ben seçicem tamam mı güzelim."
Göz kırptı ve yanağımı sıktı ben orda şok olmuş bir şekilde ona bakarken o ayağa kalkıp dışarı çıktı.
O çıkarken kendime yeni geldim vr onun arkasından fırlayıp sınıftan çıktım.
"Yağız bekle"
"Hey kime diyorum ben"
"Yapız sorcam ben sana bunu hesabını."
"Yağğğ aaaaa"
Merdivenlerden düşerken resmen uçtum. Ya bir insan bu kadar sakar olamaz yok yani.
Sert bir şeyin üzerine düştüm ama o kadar da canım acımadı beklediğimden daha az canım acıdı. Yoksa olamaz dimi bu kadar da şanssız olamam dimi korkudan kapattığım gözlerimi açmaya korkarken düştüğüm şey kıpırdandı ve
"Eğer hemen üzerimden kalkmazsan ben seni yere yapıştırıcam anladın mı bücür."
Hayır ya niye okulda ki binlerce öğrenci değil de bu niye yani bu şapşal
"Hey bücür anlıyorum kucağım çok rahat ama yeter artık senin gibi şişko yüzünden belim koptu kalk artık."
Sinirle gözlerimi açtım ve altımda alayla bakan bir poyraz buldum ne kadarda güzel ama ne kadarda şanslı bir insanım ben.
"Ceylin gel sana yardım edeyim bir yerine bir şey oldu mu?"
Benim kolumdan tutup yavaşça kaldırdı ve kulağıma yaklaşıp.
"Benim yanımdayken sana kimse zarar veremicek bundan sonra ger zor anında yanında olucam cennet kapım."

Evet uzun bir aradan sonra sonunda bölüm yazabildim kusura bakmayın bazı nedenlerden dolayı yazamadım sizi çok seviyorum inşallah beğenirsiniz . Hayallerinizin gerçekleşmesi umuduyla kendinize iyi bakın 😘

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 09, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Senden vazgeçmem...#wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin