Bitch [ON - HOLD]

CHAPTER 4: Magbago ka na

Zen's POV

Ang ganda nya pag ngumiti...

Tinitignan nya lang ako ng seryoso at umiwas naman ako agad sa tingin nya.

Nakakatunaw.

May kung ano akong kakaibang nararamdaman pero hindi ko alam.

Ano to?

Paynne's POV

Dumirecho na ako sa CR at doon naglabas ng lungkot na may halong sama ng loob.

That was 2 years ago pero parang kahapon lang nangyari.

Ansakit sakit.

"Mom, I miss you..." Bulong ko sa sarili ko habang umiiyak.

Nagkaroon ng ilang sandaling katahimikan at ang tanging maririnig lang ay ang pag-iyak ko.

"Paynne, umiiyak ka ba?" Rinig ko namang sabi ni Zen.

Humarap ako sa kanya at sinabing "No. I'm not crying. Just testing my acting skills." Sabi ko at pinunasan ang mga luha sa mata at pisngi ko at ngumiti ng pilit.

"Ayan ngiti lang. Pero wag yung pilit, ha." Sabi nya at tumawa ng mahina.

Paalis na sana sya pero may pahabol na, "Ay, pag nag-artista ka, ako ka-love team mo, ah." Sabay kindat sakin.

Kadiri puta.

Lumapit naman ako sa kanya at hinampas ang braso nya ng napakalakas.

"Aray!" Sigaw nya habang hinihimas pa yung kaliwang braso nya.

"Putang ina wag kang magpapakita sakin! Ang corny mo puta! Nakakadiri!"

"Basta yung sina--"

"LUMAYAS KA SA HARAP KOOOO." Sigaw ko sa kanya.

Tumakbo na sya palayo.

Narinig pala ako ng Mrs. Dy.

Okay.

"Ms. Dizon. Nasa school ka. Hindi sa palengke." Sabi nya habang nakangisi.

"Kung ikaw ang nakikita ko dito sa school na to, talagang maiisip ko na nasa palengke ako. Mukha ka kasing tindera, eh." Sambit ko sa kanya at pumasok na sa CR.

Pumunta ako sa favorite kong cubicle at doon nagmuni muni.

Huminga ako ng malalim at naiisip ko naman yung mga dati kong kaibigan.

"Past is past." Sabi ko at sinandal ang ulo ko sa wall na katabi ko.

"Okay na sila nang wala ako." Sabi ko saka kinuha ang phone ko sa bulsa ko.

Tinignan ko ang mga pictures namin na magkakasama.

Ang saya saya ko pala noon.

Napangiti nalang ako at may naramdaman akong luha na tumulo sa mata ko.

Dinelete ko.

"I'll make new memories without them." Saka ko pinunasan ang luha ko.

--

Nandito na ako sa classroom at ang ingay ng mga kaklase ko.

Bigla ko namang nakita si Zen na papalapit sakin.

"Is there any problem?" Sabi ko at umupo na sya sa vacant seat sa tabi ko.

"Wala naman. Umiiyak ka ba kanina?" Seryosong tanong nya sakin.

"It's none of your business." Sabi ko saka pinatong ang paa ko sa sandalan ng upuan na nasa harapan ko.

"Seat properly. You're wearing a skirt."

"Why do you even care? Eh, gusto ko eh." Cold kong sabi.

"So. Umiiyak ka nga kanina?"

"Wala ka nang pake sa personal na buhay ko. Kaya pwede ka nang umalis."

"Eto naman. Nagtatanong lang eh." Sabi nya at saka nagpout.

"Puta ampangit mo. At... bakit mo ba ako kinakausap? Are you even my friend?" Inis na tanong ko sa kanya.

"Oo nga pala. Sino ba ako sayo? Ni wala ka ngang balak na kausapin ako eh. Ako lang naman pala tong dikit ng dikit sayo." Sabi nya at saka umalis.

Afft. Hahahaha...

Parang ngayon nyo lang akong nakitang tumawa.

Pumasok na ang A.P. teacher namin at nagsimula na syang magturo.

15 minutes nalang ang natitirang time nya para magturo.

"Sorry kung late ako. Basta i-review nyo nalang ang mga lessons natin last week. Magkakaroon tayo ng Chapter Test next meeting." Sabi nya.

"Basta class tandaan nyo nalang, wag nyong ikukulong ang sarili nyo sa past. Wala naman na ding mangyayari kung babalikan nyo yan. Wag rin naman lagi nalang kayong nageexpect ng mangyayari sa future. Sa sobrang pageexpect nyo, baka masaktan lang kayo dahil yung ineexpect nyo, hindi yung ang kinalabasan. Gets? Mabuhay kayo sa present. Yun lang, class. We'll continue our lesson next week." Sambit ni Sr. at saka lumabas.

"Wag daw ikukulong ang sarili sa past!" Sigaw naman bigla ni Zen at saka tumingin sakin ng nakakaloko.

"Magbago ka na!"