Beiden prefereren zo Hun eigen kwasten.
De verf delen Zij.
Want dat is geen probleem.
Zijn schort hangt vol met de natuur.
Houten stelen, kwasten met dierlijke haren,
soms van een varken,
soms van een paard.
Zolang het maar echt is,
net zoals Hij.
Zij, daarentegen,
heeft haar smetteloze schilderstenue
gevuld met plastic.
Polyester stokjes,
met daarin synthetische haren,
afkomstig uit de fabriek.
Nep,
maar duurzaam.
De kwasten lang houdbaar,
de strepen lang zichtbaar,
de kleuren intens.
Precies zoals Zij.
~¤~
Ik ben zeer vrijgevig vandaag ^-^
Is bij jullie 《 6 》 trouwens gewoon zicht- en leesbaar enzo? Bij mij laadt 'ie m niet namelijk, maar dat kan ook aan mijn telefoon liggen :')
JE LEEST
De penselen van het Leven
PoetryHij en Zij, gewapend met penselen die soms harde, of zachte, en soms haast onzichtbare strepen op het doek achterlaten. En dan Ik. Ik kijk even toe en bepaal vervolgens hoe Ik Hun strepen in zal kleuren. * Deel II van de Tribus-serie. ©Casuelle ~...
