Zo beginnen Zij dan.
Armen gekruist,
kwasten in de handen,
verfpalet tussen Hen in.
Meestal begint Hij,
zonder aarzeling,
zonder hapering,
soepeltjes,
met de eerste lik
transparante verf
op het witte doek.
Daarna komt Zij,
nu toch soms
aarzelend,
gespannen,
maar geamuseerd.
En met een kleine grijns op Haar gezicht,
brengt ook Zij dan Haar verf aan
JE LEEST
De penselen van het Leven
PoesiaHij en Zij, gewapend met penselen die soms harde, of zachte, en soms haast onzichtbare strepen op het doek achterlaten. En dan Ik. Ik kijk even toe en bepaal vervolgens hoe Ik Hun strepen in zal kleuren. * Deel II van de Tribus-serie. ©Casuelle ~...
