Siya Ay Ako At Ako Ay Siya (amanda Book 2)COMPLETED

Special Chapter: Finale

Nilingon ni Amanda si Mandie na nahihimbing sa back seat. Ang asawa naman niya ang nagmamaneho pauwe. Sa tagaytay na sila nakatira for almost four years. Pabalik balik nalang sila sa manila kapag may kailangan asikasuhin.

Nagbukas na kasi ng bagong opisina si john sa tagaytay proper para hindi hassle. Gusto kasi nito malapit ito sa kanila lalo pa't sa kondisyon niya.

Siya naman ay nagbukas muli ng bagong RTW's boutique. Marami na itong branch pati sa ibang bansa. Ang nasa metro manila ay si abby ang nagmamanage. Naluwas lang siya kapag kailnangan.

Unti unti narin siyang nakikilala bilang isang mahusay na designer. Minsan na siyang nafeature sa women's magazine.

Pero dahil buntis siya. Iniwasan muna niya mastress lalo pa't normal delivery ang birth plan niya. Di niya gustong mapaanak ng maaga.

Pagkahinto ng sasakyan sa loob ng garahe nila. Mabilis niyang kinapa ang sobre sa bag niya. Kaninang umaga maaga siyang umalis para kunin ang resulta ng ultrasound niya. At ang saya niya kanina ay naguumapaw. Kaya nasisiguro niya na ganoon din ang asawa niya.

Bago ito bumaba ay hinapin niya ang kamay nito saka inabot ang sobre. What is this?  Nakakunot noong tanong nito.

Open it. She persuade him.

Dahan dahan nitong binuksan ang sobre at halos mabingi siya sa katahimikan nila. Hanggang sa bumulong ito. Boy. Napapaluha siya.

Tumingin ito sa kanya at saka siya naluhang tumango. Twin boys. Naluha din ito at saka siya niyakap ng ubod ng higpit. Finally, God hear me. God hear us. Thank you.

Nakita niya ang sobrang saya sa mukha nito. Pangarap nito ay natupad na. Para itong baliw na isip ng isip ng pangalan ng kambal. Na kinatawa lang niya. Hanggang nagising na rin si mandie.

Mommy.. Daddy.. Sabay kusot sa mata. Where are we?

Kinarga na ito ni john at sabay na silang pumasok sa loob ng bahay. Habang hawak ang kamay niya. Were home sweetheart.

Ngayon niya masasabing lahat nga bagay ay may kapalit. Look at her now. Masaya at kontento. Wala na siyang mahihiling pa. Kung hindi ang manatili silang masaya. Sa susunod na sisikat ang araw. Lima na silang manunuod ng sunset. Lima na silang magpapatibay ng tahanan nila. At lima na silang bubuo sa pangarap ng bawat isa.

And nothing she can for. Because what God gave her are enough na para maniwala siyang true love do exist. And happiness is priceless.

The end.

---
Para po ito sa mga taong naging inspirasyon ko para mabuo ang kwentong ito. Sa kaisa isang taong naging bahagi nito na hanggang sa huli ay sinamahan ako.

Baby your presence is enough para maramdaman ko na nandyan ka lang.

At sa mga kaibigan kong naniniwala na kaya ko.. Guys salamat sa inyu.. Kahit araw araw tayo naguusap usap mahal na mahal ko kau.

Kay raine at pau na malakas ang motivation sakin.. Thank u guys.. Mahal ko kau.

Kay ate elvy at ate rods na todo support sakin.. Salamat mga ate.

Kay sisy dap na walang sawang pinaparamdam sakin na special ako at magaling ako.. Salamat sisy.. Sarap bsahin ng mga comment mo.

Sa mga silent reader na nagiging inspirasyon ko rin.. Salamat sa inyu.. Paramdam kau one time ha.. Para makapagtenk u ako.

At sa best otor na kilala ko na siyang naiisip ko kapag nagsusulat ako. I love u cc. Tenk u for inspiring me.

At higit sa lahat.. Sa Diyos na nagbigay ng kakaibang hilig sa akin.. Tenk u po. Kasi kahit matigas ulo ko mahal na mahal niyo ko..

Again maraming salamt po.

Sana suportahan niyu rin si lex.

Happy reading
Love lots,
Ai M. Leen