Midnight

20-Affection Over Me

You came as a ray of light
Made my life cheerful and bright
Showering your affection over me
So that my face is full of glee

-Care and hapiness,Shishir

20-Affection Over Me

Η πόρτα του δωματίου της Niveus άνοιξε και μέσα μπήκε ο Albens,τα μαλλιά του ελαφρώς ανακατεμμένα από τον αέρα που τα είχε μπερδέψει καθώς καθόταν στο μπαλκόνι του και αγνάντευε τα φώτα της πόλης.Το Forum,η πλατεία της πόλης, από κάτω του ήταν φωτισμένο μιας και η νύχτα είχε αρχίσει να καταπίνει την πόλη.Τα μαγαζιά,τα εστιατόρια και τα νυχτερινά club ίσως έμοιαζαν κανονικά,σαν κι εκείνα των θνητών,όμως αν κανείς έμπαινε μέσα θα διαπύστωνε πως τίποτα εκεί μέσα δεν ήταν φυσιολογικό.Στα club τα φώτα ήταν τόσο φωτεινά που μόνο τα υπερφυσικά μάτια των Δαμαστών θα μπορούσαν να τα αντέξουν.Στα εστιατόρια η μουσική τόσο εκλεκτή που κανείς θα την μπέρδευε με εκείνη που παιζόταν στις Αυλές,ενώ στα μαγαζιά κανείς θα συναντούσε αλλιώτικα προϊόντα-πέρα από τα ρούχα και τα αξεσουάρ,πιο πιθανόν θα ήταν να υπάρχουν περισσότερα όπλα,από σπαθιά katana μέχρι chackrams με χρυσές λαβές.

"Θα πάω στο Forum"είπε η Niveus κοιτώντας τον μέσα από τον μικρό καθρέφτη που είχε μπροστά της,τον οποίο χρησιμοποιούσε για να βαφτεί."Θα δω αν θέλει να έρθει και η Eos.Εσύ θες;"ρώτησε απλώνοντας μια χρυσή σκιά στα μάτια της.Άρπαζε το φως και το στρυφογύριζε στα μάτια της,κάνοντας το μπλε-γκρι τους χρώμα πιο έντονο.
"Προτιμώ να μείνω εδώ"της είπε και κάθισε στο κρεβάτι της.Είχε πάντα το ίδιο παράπονο-το δικό της ήταν πολύ πιο μαλακό από το δικό του."Θα ήθελα να δω επιτέλους τι μπορώ να κάνω με τη φωτιά".Είχε σκεφτεί πως έπρεπε να το αντιμετωπίσει κάποια στιγμή,τη δύναμη που του είχε χαρίσει η Niveus.Δεν έπρεπε να βάζει στην άκρη όσα τον απασχολούσαν γιατί στο τέλος θα τα έβρισκε μπροστά του την χειρότερη στιγμή.Η Niveus συνίθιζε να το κάνει αυτό παρά τις συμβουλές του.
"Μπορώ να σε βοηθήσω αν θες"είπε πιάνοντας κάτι που έμοιαζε με στιλό.Το άνοιξε και ακούμπησε την λεπτή,κατάμαυρη άκρη του στην άκρη του ματιού της δημιουργώντας ένα νέο σχήμα για τα μάτια της.Eyeliner,έτσι του είχε πει πως λεγόταν.
Η Niveus ήταν τόσο ερωτευμένη με το makeup και τη μόδα που ο ίδιος είχε μάθει τα πάντα για αυτά-διαφορετικά ονόματα κραγιόν και σκιών για τα μάτια,το πως ξεχώριζες ποιο τακούνι είναι πεντάποδο και ποιο εικοσάποντο κι άλλα παρόμοια τα οποία δεν ήταν φυσιολογικά να γνωρίζει.
"Να ξέρεις πως η μελλοντική σου κοπέλα θα σε λατρεύει για αυτό"του είχε πει όταν είχε παραπονεθεί.Όμως,ο Albens δεν είχε σκεφτεί ποτέ την μελλοντική του κοπέλα για να σκεφτεί το τι θα της αρέσει.Δεν είχε συλλογιστεί ποτέ τα γούστα του,αν του άρεσαν οι μελαχρινές ή οι ξανθιές,εκείνες με χαμηλούς τόνους ή εκείνες με υψηλούς.Δεν είχε βρει ποτέ την ευκαιρία,επειδή σκεφτόταν πάντα την αρρώστια του,επειδή ήταν συμφιλιωμένος με την ιδέα πως δεν θα γνωρίσει κανέναν πέρα από τα αδέλφια του και την Aileen-την Aileen δεν θα μπορούσε ποτέ να την δει ερωτικά,ίσως γιατί είχε συνηθίσει την παρουσία της ως μια κοντινή του φίλη,εξάλου ήταν κοπέλα του Lyrae.Θα πέθαινε χωρίς να έχει γνωρίσει ολοκληρωτικά τον κόσμο.Βέβαια,έπρεπε τώρα που θα ζούσε να αναθεωρήσει κάποια πράγματα,να αρχίσει να βγαίνει από τη Σπηλιά,να γνωρίσει νέα άτομα,να κάνει πράγματα μαζί τους,να ζήσει.
Βέβαια,πρώτα θα έπρεπε να εξασκηθεί ως Δαμαστής με δυνάμεις.Όσο περίεργο κι αν ήταν για αυτόν το γεγονός πως πλέον δεν έπρεπε να ξέρει μονάχα τέλεια την τέχνη των όπλων,αλλά να μάθει να συγχρονίζει μαζί και την τέχνη τξς φωτιάς του.
"Ναι,θα το ήθελα"απάντησε στην Niveus."Έχω μια εντύπωση πως θα είμαι αρκετά άχρηστος".
Η Niveus στρυφογύρισε τα τέλεια βαμμένα μάτια της.Είχε μόλις τελειώσει το άπλωμα δισφορετικών στρώσεων μάσκαρας και τώρα οι βλεφαρίδες της φαίνονταν σαν κατάμαυρα φτερά.Όχι ότι τη χρειαζόταν-οι βλεφαρίδες ήταν ήδη μεγάλες."Θα τα πας μια χαρά.Και εγώ χάλια ήμουν όταν ξεκίνησα:πρώτα έκαψα το πάπλωμα του Matthew,έβαλα φωτιά στα φυτά της μαμάς και"αρίθμισε την τελευταία της αποτυχία δείχνοντάς του τα δάχτυλά της,νύχια μακριά και βαμμένα με μια γκρίζα απόχρωση του γαλάζιου"Κατέστρεψα κάποιες από τις παρτιτούρες του Lyrae όταν νόμισα πως είχα τελειωποιήσει το δάμασμα-δεν τον έχω δει ποτέ τόσο θυμωμένο"γέλασε"Ακόμη και πριν στο σαλόνι ήταν πιο ήρεμος".
Ο Lyrae αγαπούσε τη μουσική.Η Δύναμή του μάλιστα ήταν η τέλεια ακοή του,η οποία του επέτρεπε να πιάνει κάθε νότα στην πολυαγαπημένη του λύρα τέλεια.
Ο Albens την κοίταξε.Φορούσε διαφορετικά ρούχα από πριν-το κολάν της είχε αντικατασταθεί από ένα σκουρόχρωμο vintage τζιν το οποίο είχε ανακαλύψει σε ένα παλιό μαγαζί στο Brooklyn που πουλούσε μονάχα ρούχα από τις δεκαετίες του '60,'70 και '80,ενώ στη θέση της προηγούμενης μπλούζας της βρισκόταν ένα ντελικάτο μεταξένιο τιραντάκι με χαμηλό λαιμό στο χρώμα της ασημένιας σελήνης.Φορούσε επίσης κι ένα μικροσκοπικό κολιέ που χανόταν μέσα στο ύφασμα της μπλούζας της,δημιουργώντας στο ακάλυπτο στέρνο της μια γραμμή από γυαλιστερά διαμαντάκια.Φαινόταν πανέμορφη,όπως έκανε πάντα με τον ιδιαίτερο τρόπο που ντυνόταν.
"Ξέρεις πως αυτό που είπες κάτω δεν είναι αλήθεια,σωστά;"την ρώτησε αναφερόμενος σε όσα είχε πει στον Lyrae-πως μόνο εκείνη νοιαζόταν πραγματικα για τον Albens.
Η Niveus απομάκρυνε το βλέμμα της από το δικό του.Γύρισε στον καθρέφτη της κι άρχισε να λύνει τα μαλλιά της από την κοτσίδα τους.Έπεσαν στους ώμους της σπαστά σαν κάποιο μαύρο ποτάμι.Άρχισε να τα πλέκει από την αρχή ξεκινώντας από την κορυφή του κεφαλιού της."Ό,τι είπα το είπα από τον θυμό μου"απάντησε μετά από ώρα.
Ο Albens έγυρε το κεφάλι του στα μαξιλάρια της."Ίσως η δική μας σχέση είναι πιο δυνατή,αλλά είμαστε όλοι αδέλφια ξέρεις,όλοι αγαπάμε ο ένας τον άλλον το ίδιο".
"Όχι"τον κοίταξε."Δεν αγαπάω τον Matthew και τον Lyrae όσο αγαπάω εσένα,Albens.Φυσικά θα πέθαινα για να τους σώσω,αλλά για να σώσω εσένα δεν θα πέθαινα μια φορά,αλλά εκατό".
Η κοτσίδα της τώρα κάλυπτε λίγη από την ανοιχτή της πλάτη και τώρα που όλα τα μαλλιά ήταν αποτραβηγμένα από το πρόσωπό της τα πάντα πάνω της ήταν πιο καθαρά-τα ψηλά ζυγωματικά της,το τόξο των χειλιών της.
"Niveus-"
"Δεν θέλω να το συζητήσω,όχι τώρα"είπε και σηκώθηκε για να πιάσει τα παππούτσια της-ψηλές μαύρες μπότες.Της έβαλε κι έπειτα ξανακάθισε στη θέση της μπροστά από το παράθυρό της,όπου τα φώτα της πόλης έλαμπαν στο πρόσωπό της."Θα έρθεις;"τον ρώτησε ξανά πιάνοντας από μπροστά της ένα κραγιόν.
Ο Albens ανασήκωσε τους ώμους του και έφερε στο μυαλό του όσα σκεφτόταν πριν-πως θα έβγαινε στον κόσμο."Εντάξει".
"Τέλεια"του χαμογέλασε.Τώρα τα χείλη της ήταν άχρωμα χάρης στο κραγιόν της.Πέτυχε αυτό που ήθελε-την απόλυτη προσοχή όσων την παρατηρούσαν στα μάτια της."Θα σε περιμένω στο σαλόνι".
Σήκωσε το ένα του φρύδι.
"Δεν θα έρθεις με αυτά"είπε δείχνοντας τη φόρμα του και την μπλούζα του."Θα βάλεις κάτι πιο ωραίο,βράδυ είναι".
Ο Albens στρυφογύρισε τα μάτια του."Στις διαταγές σας"είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι.Άνοιξε την πόρτα της.
"Α και Albens"
"Διατάξτε"
Τον αγριοκοίταξε."Θα περάσουμε απο το σπίτι της Eos πρώτα".
Ένεψε και εξαφανίστηκε από το δωμάτιό της.
________
Το αυτοκίνητο του Albens-του Matthew βασικά-σταμάτησε μπροστά από το φωτισμένο σπίτι.Ήταν αρκετά απομακρυσμένο από την πόλη,κρυμμένο κοντά στη θάλασσα.Τα κύματα ακούγονταν στο βάθος να σκάνε πάνω στα βράχια,καθώς το φεγγάρι χρωμάτιζε ασημένιο το γρασίδι.
"Θα πάω εγώ"είπε η Niveus κατεβαίνοντας.Προχώρησε μέχρι τα ξύλινα σκαλάκια και τα ανέβηκε χτυπώντας την πόρτα.
Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να ανοίξει η πόρτα.Η Niveus ήρθε για ακόμη μια φορά αντιμέτωπη με τον Aether.
"Τί είναι πάλι;"είπε κοιτώντας την ενοχλημένος.Βέβαια, έκανε στην άκρη για να την αφήσει να περάσει.Πράγμα το οποίο την εξέπληξε.
"Ουαου"είπε η Niveus γέρνοντας το κεφάλι της,ένα χαμόγελο στο πρόσωπό της."Τέτοια ευγένεια..."είπε κοροηδευτικά.
"Είναι σπάνια"απάντησε"Γι'αυτό πέρνα όσο η πόρτα παραμένει ανοιχτή".
Η Niveus υπάκουσε και μπήκε μέσα στο σπίτι,τα παππούτσια της να ηχούν στο πάτωμα.Έκανε πως δεν πρόσεξε το χαμόγελο στα μάτια του Aether.
Στο σαλόνι βρήκε περισσότερα άτομα από ό,τι περίμενε.Η Eos,για την οποία και είχε έρθει,ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ,τα πόδια της απλωμένα στην ποδιά της Meira.Γελούσε σχεδόν υστερικά με κάτι που είχε πει ο Eros,ο οποίος ήταν βαθιά χωμμένος στην πολυθρόνα απέναντι από τος δυο κοπέλες.
"Niveus,τι ευχάριστη έκπληξη"είπε με το γνωστό του χαμόγελο.Τα μάτια του περιπλανήθηκαν πάνω της,όμως δεν ήταν κάτι που την πείραξε."Δείχνεις μαγευτική"της έκλεισε το μάτι.
"Να'σαι καλά"του απάντησε με ένα χαμόγελο το οποίο δεν μπορούσε να μην του χαρίσει.
"Niveus!"η Eos σηκώθηκε,τα λυτά μαλλιά της μπερδεμένα."Γεια".
"Ήρθα να σας πάρω να πάμε στο Forum"τους είπα κοιτώντας τους έναν προς έναν.
"Μέσα"είπε πρώτος και βιαστικά ο Eros και σηκώθηκε από την πολυθρόνα.
"Ώπα ώπα,συγκρατήσου"επενέβη ο Aether σπρώχνοντας τον φίλο του πίσω στην πολυθρόνα."Τι να πάτε να κάνετε;"την ρώτησε.
"Ξέρω'γω;"η Niveus ανασήκωσε τους ώμους της."Βόλτα;Ποτό;Κάτι τέτοιο..."
"Μην το σκέφτεσαι καν"είπε ο Aether όταν η Eos άνοιξε το στόμα της.
"Γιατί δεν την αφήνεις να έρθει;"ρώτησε η Niveus σμίγοντας τα φρύδια της.
"Γιατί μπορεί να πάθει ό,τι έπαθε στην Φωτεινή Αυλή ή κάτι χειρότερο"
"Θα την προσέχουμε,Aether..."
"Όχι".
Η Niveus εκνευρίστηκε.Πάλι ήταν υπερβολικός και δεν την άφηνε ελεύθερη.
Η Eos αναστέναξε."Δεν πειράζει"είπε και την κοίταξε,τα μάτια της να την παρακαλούν να μην παρεξηγήσει τον αδελφό της.
"Παρακαλώ..."είπε η Niveus στρέφοντας την προσοχή της πάλι στον Aether."Έλα κι εσύ αν δεν μας εμπιστεύεσαι".
Ο Aether πήγε να πει κάτι όμως τον διέκοψε ο Eros που σηκώθηκε όρθιος."Το κλείσαμε λοιπόν"κοίταξε τον κολλητό του."Πες μου πότε ήταν η τελευταία φορά που πέρασες καλά;"
"Πότε ήταν η τελευταία φορά που σκότωσα δαίμονα;Ή η τελευταία φορά που σε έβρισα;"
Ο Eros στρυφογύρισε τα μάτια του.
"Δηλαδή θα πάμε;"ρώτησε η Eos ενθουσιασμένη.
Ο Aether τους κοίταξε όλους καλά-καλά και σταμάτησε στην Niveus.Εκείνη του χαμογέλασε ειρωνικά.
Ένεψε.
______
"Ο μόνος τρόπος για να χωρίσουμε όλοι μας είναι να οδηγήσουμε μαζί,Niveus".
Ο Albens κοίταξε την Niveus και τους υπόλοιπους που περιμένανε από πίσω της.
"Μπορούμε να πάρουμε το αμάξι του Aether"είπε ο Eros.
"Μια χαρά χωράμε"είπε η Niveus ανοίγοντας την πόρτα των πίσω καθισμάτων."Albens,οδηγείς,χωρίς εμένα,γιατί θα μας σκοτώσω"
Ο Albens γέλασε χαμηλόφωνα.
Η Niveus τον αγνόησε."Κάθομαι μπροστά.Aether μπορείς να μπεις στο πορτπαγκαζ-"
"Η γοητεία μου δεν χωράει σε ένα πορτπαγκαζ"είπε ο Aether σταυρώνοντας τα χέρια του στο στήθος του.
"Τότε η Eos θα κάτσει πάνω σου"είπε η Niveus.
"Δεν πρόκειται να κάνω κάτι τέτοιο"είπε η Eos εκνευρισμένη.
Ο Aether ανασήκωσε τα φρύδια του.
"Θυμάσαι την τελευταία φορά που έγινε;Είχες κάν-"
"Εντάξει,εντάξει,κατάλαβα!".Ο Aether κοίταξε τον Eros λες κι εκείνος μπορούσε να λύσει το πρόβλημα.
Αλλά ίσως μπορούσε.
__
Η Niveus γύρισε το κεφάλι της προς τα πίσω για να δει τι συνέβαινε."Είστε όλοι καλά;"ρώτησε,μα μόλις τους αντίκρισε έσκασε από τα γέλια.
Η Eos ήταν πιεσμένη πάνω στον Aether,ο οποίος είχε κολλήσει στο τζάμι,τα μαλλιά του να ανακατεύονται απο τον νυχτερινό αέρα που έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο.Και μετά,ήταν η Meira και ο Eros.Είχε επιμείνει να πάρει εκείνος πάνω του την Meira,η οποία προσπάθησε να το αρνηθεί,χωρίς αποτέλεσμα.Έτσι,τώρα καθόταν στα γόνατά του,το κεφάλι της να χτυπά στην οροφή του αυτοκινήτου,τα χέρια του Eros γύρω από τη μέση της.Έδειχνε να νιώθει άβολα στη θέση της.Η Niveus δεν θα ένιωθε-μάλιστα έπρεπε να είχε προσφερθεί εκείνη να το κάνει,επειδή δεν είχε πρόβλημα-,όμως η Meira δεν ήταν όπως εκείνη.Ήταν ήσυχη και ντροπαλή και δεν παραπονιόταν,επειδή δεν ήθελε να ενοχλήσει.
"Στον γυρισμό"είπε ο Aether κοιτώντας τη,τα πράσινα μάτια του πολύχρωμα χάρης στα φώτα της πόλης."Θα σε δέσω στην οροφή"
"Ξέχασέ το,θα χαλάσουν τα μαλλιά μου"
Την αγριοκοίταξε.
"Φτάσαμε"είπε ο Albens σταματώντας το αυτοκίνητο.
Η Niveus κατέβηκε και πήγε να ανοίξει την πόρτα των πίσω καθισμάτων για να τους βοηθήσει να βγουν.Πρώτος βγήκε ο Aether.Στάθηκε μπροστά της για λίγο,την κοίταξε,από κάτω μέχρι πάνω,το κολιέ της,κι ύστερα τα μάτια της.
"Αν είναι να με προσβάλεις"του είπε χαμηλόφωνα.Δεν υπήρχε λόγος να μιλήσει πιο δυνατά,αφού ήταν τόσο κοντά.Αν το ήθελε,θα μπορούσε να απλώσει το χέρι της και να αγγίξει το χρυσό των μαλλιών της,να ανακαλύψει αν είναι τόσο μαλακά όσο δείχνουν."Τότε φύγε".
Της χαμογέλασε,βάζοντας την μακριά κοτσίδα της πίσω από των ώμο της.Τα δάχτυλα του κατάφεραν να αγγίξουν το δέρμα της,το λαιμό της."Μα είμαι τόσο καλός σε αυτό"είπε και έφυγε απο δίπλα της.
Θα ήταν μια μεγάλη βραδιά.
******
#δενεχωκανειeditσεαυτοτοκεφαλαιοσοριανειναιχαλιαθατοφτιαξωαργοτερα
Έγραφα το κεφάλαιο 31 το μεσημέρι και αφήστε να να σας πω πόσο ΔΥΣΚΟΛΟ ήταν.Το τελείωνα και όταν το διάβαζα ήταν απλώς άθλιο...Νομίζω ότι το έγραψα 4φορές και παίζει νσ το ξαναγράψω.
Τέλος πάντων,έχω αρχίσει να παίζω λίγο με τις φωτογραφίες και να κάνω edits σαν κι αυτό που σας έχω βάλει παραπάνω.Έχω φτιάξει αρκετά και έχω να πω πως τα λατρεύω!!!Και ναι αυτή ήταν η άσχετη πληροφορία της ημέρας.
Το τραγούδι δεν έχει καμία σχέση με το κεφάλαιο,αλλά ήθελα να το βάλω γιατί τα νέα τραγούδια της lana είναι η ζωή μου.
Emma C.