Midnight

7-So Tightly

Life is passing so quickly,
Dreams are proliferating so rapidly,
But in the middleof all these,
Memories are embracing so tightly....

-My siblings,Ekta Sharma

7-So Tightly

Ο Albens δεν απομάκρυνε το κινητό του.Άκουγε τα παρατεταμένα μπιπ-μπιπ το ένα μετά από το άλλο για αρκετή ώρα.Το βλέμμα της Cordelia τον έκανε να το κλείσει τελικά-ήταν απαιτητικό κι ανυπόμονο.

"Λοιπόν;"ρώτησε με αγωνία.

"Έρχεται..."είπε.Την κοίταξε για αρκετή ώρα.Τα μαλλιά της απλώνονταν λυτά στους ώμους της σε χρυσά κύματα,το χαμόγελο που εμφανίστηκε στα σκούρα χείλη της ήταν έντονο και τα γαλάζια της μάτια ήταν σαν λαμπεροί μαγνήτες-αν και κουρασμένα φαίνονταν πανέμορφα.

"Δεν χαίρεσαι;"τον ρώτησε και κάθισε δίπλα του στον καναπέ.Βρίσκονταν οι δυο τους αρκετή ώρα στην αίθουσα των όπλων.Τον είχε βρει να Δαμάζει τη φωτιά-κάτι που του φαινόταν ακόμη περίεργο και άβολο- και είχε απαιτήσει μπερδεμένη να του πει τι συνέβαινε.Γιατί ήξερε και η Cordelia την κατάστασή του και πως θεωριτικά δεν μπορούσε να σηκωθεί καν από το κρεβάτι του,πόσο μάλλον να Δαμάσει το στοιχείο του,το οποίο ήταν για τόσο καιρό πεθαμένο μέσα του.

Ο Albens ακούμπησε πίσω στον δερμάτινο καναπέ."Χαίρομαι υποθέτω...".

"Albens,θυμήσου τι σου είπα"

Την κοίταξε."Ότι θα έκανα το ίδιο για εκείνη"

"Έτσι"χαμογέλασε σαν κάποιο μικρό κοριτσάκι που του είχαν αγοράσει την αγαπημένη του γεύση παγωτού.

Την κοίταξε καθώς σηκωνόταν από τον καναπέ.Αναρωτήθηκε πως μετά από όλα όσα είχε κάνει,μετά από την νίκη της μπορούσε να χαμογελά έτσι-γιατί η νίκη δεν ήταν πολλές φορές γλυκιά,γιατί η νίκη είχε συνήθως και συνέπειες.

"Πάω να φάω τίποτα γιατί πείνασα"του είπε και απομακρύνθηκε."Και πάω να βρω και τον Matthew...".Την άκουσε να ανοίγει την πόρτα.

"Cordelia;"

Γύρισε την πλάτη της και τον κοίταξε.

"Ευχαριστώ"της είπε τελικά.

Του έκλεισε το μάτι της."Όποτε θες".

___________

Για μια στιγμή στην Niveus φάνηκε πως η Σπηλιά είχε αποκτήσει μια διαφορετική αύρα.

Το λευκό μάρμαρο από το οποίο ήταν κατασκευασμένο ολόκληρο το οκταόροφο κτίριο έλαμπε κάτω από το φωτεινό φεγγάρι που είχε μόλις βγει και είχε ανάψει ακριβώς πάνω από το σπίτι της.Η Σπηλιά έμοιαζε ελάχιστα με αρχαίο ελληνικό ναό εξωτερικά,με την είσοδο να διακοσμείται από τέσσερις κίωνες δωρικού ρυθμού.Αυτή ήταν υπέθετε η επιθυμία των πρώτων κατοίκων της,εκείνων που είχαν οργανώσει την κοινότητα των Δαμαστών του Brooklyn-υποτίθεται πως θα έπρεπε να ήξερε το όνομά τους,επειδή το είχε διαβάσει,το είχε γράψει σε διαγωνίσματα προόδου,όμως εκείνη το είχε ξεχάσει.Οι στυλοβάτες των κιώνων στηρίζονταν σε τρια σκαλιά,ενώ το γείσο έγραφε με σκαλιστά και απλά γράμματα ' Αd Deos ad destitutionem sini',μια φράση που ήταν χαρακτηριστική για κάθε Δαμαστή και βρισκόταν σε κάθε είσοδο Σπηλιάς.Οι Θεοί επιτρέπουν την καταστροφή.