32-Passionate Eyes

134 16 0
                                    

Ah! ever I behold
Thy dreamy, passionate eyes,
Blue as the languid skies
Hung with the sunset's fringe of gold;
Now strangely clear thine image grows,
And olden memories
Are startled from their long repose
Like shadows on the silent snows
When suddenly the night-wind blows
Where quiet moonlight lies.

-To Isadore,E.Allan Poe





33-Passionate Eyes

Η Meira πάγωσε καθώς είδε το σώμα της Niveus να κύτεται στο παγωμένο και σκληρό πεζοδρόμιο της οδού Williams του Brooklyn.Το φόρεμά της γυάλιζε ακόμη λες και ήταν φτιαγμένο από τα αστέρια του ουρανού που τους περικύκλωνε,όμως το δέρμα της,όσο δέρμα ήταν ορατό κάτω από την κουρτίνα των μαύρων μαλλιών που κάλυπταν το πρόσωπό της,ήταν τόσο,τόσο χλωμό.Το αίμα ήταν παντού-στα χέρια της,στο πρόσωπό της,στο φόρεμά της.

Είχαν βγει από την αίθουσα του θανάτου εξουθενωμένοι και πληγωμένοι,έτοιμοι όμως να βρουν την Niveus για να αποφασίσουν μαζί που ήταν το καλύτερο μέρος για να αφήσουν τον Illustrus,τον Ασημένιο Μάγο,προκειμένου να μείνει ασφαλής από τα σχέδια του Inanis Rex.Μαζί τους είχαν φύγει και οι δαίμονες που τους πολυορκούσαν,αφήνοντας πίσω τους λίγους επιζώντες,κυρίως νεράιδες.Μόλις κατάλαβαν πως ο καταζητούμενός τους δεν ήταν πουθενά στο σπίτι,εγκατέλειψαν το χώρο,χωρίς να νοιάζονται για τα πτώματα που άφηναν πίσω τους.

Ο Eros,ο Aether και η ίδια είχαν καταφέρει να φύγουν γρήγορα μιας και οι φωτιές είχαν εξασθενήσει μετά την αποχώρηση των δαιμόνων.Ήταν και οι τρεις χάλια-πληγωμένοι και εξουθενωμένοι από την έλλειψη αδρεναλίνης.Και σίγουρα δεν περίμεναν να βρουν την Niveus αναίσθητη ή νεκρή-ω,Θεοί,όχι,δεν μπορούσε να ήταν πραγματικά νεκρή-στην άκρη του πεζοδρομίου.

Την πλησίασαν τρέχοντας.Ο Eros ήταν ο πρώτος που έσκυψε από πάνω της για να ελέγξει αυτή την απαίσια πιθανότητα.Παραμέρισε τα μαλλιά της αποκαλύπτωντας ένα μεγάλο σκίσιμο κατα μήκος του λαιμού της.Άγγιξε τον σφιγμό της γεμίζοντας τα δάχτυλά του με αίμα.

"Είναι πολύ αργός"είπε λαχανιασμένος"Αλλά είναι εκεί"

Η Meira κοίταξε τον Aether για να του πει πως έπρεπε να την πάνε σπίτι αμέσως-

"Aether;"

Κοιτούσε επίμονα κάτι στο τέλος του δρόμου,το πρόσωπό του μια μάσκα θυμού και οργής.Τα μαλλιά του είχαν ξεραμένο αίμα,το προσωπό του ήταν σκισμένο και το πουκάμισό που είχε πάρει από ένα νεκρό μάγο κομμάτια.Η Meira ακολούθησε το βλέμμα του-

"Ω,όχι"ψιθύρισε ακουμπώντας τα χείλη της,λες και αν σταματούσε τις λέξεις της μπορούσε να σβήσει το θέαμα μπροστά της.

MidnightWhere stories live. Discover now