Vampir Olursam!

1. Bölüm.

Damla
Aslında İzmirliyim, ama üniversite için İstanbula geldim. Tam olarak 2 yıldır İstanbulda yaşıyorum ve okuyorum. Ev arkadaşımla çok iyi anlaşıyoruz. Yani, benimle birlikte hiç yemek yemese bile. Hep yemek yerken onada söylüyorum, ama yediğini ve tok olduğunu söylüyor. Ben tıpp okuyorum. Bu arada adı Cansu. Cansuysa, hukuk okuyor. Şimdi okuldayım, birazdan ameliyat izlemeğe gideceğiz. Telefonum çaldı. Beni arayan Cansu, okuldan eve gittiğim zaman evde olmayacağını söyledi. Aslı benim yanıma geldi.
-Nerede kaldın, kızım? Hadi yürü. Ameliyat izleyeceğiz.
-Yaa ben çok heyecanlıyım. İlk izleyeceğimiz ameliyat bu.
-Ooo sen bunda heyecanlanıyorsan ,kendin ameliyat yapınca ne yapacaksın? Ölürsün kızım sen heyecandan.
-Yok yaa alışırım. Ne de olsa ilk kez ameliyat izliyorum.
Ameliyyat bitti. O kadarda korkunç değildi.
-Aslı biliyormusun? Bende çocukken apendiks ameliyatı olmuşdum.
-Yaaa! Peki nasıl hissetmişdim?
-Aslında bir şey hissetmemişdim. Çünkü beni uyutmuşlardı.
-Evet. Doğru söylüyorsun, ameliyatlarda hep böyle yapıyorlar.

Cansu
Vampir olduğumu Damladan ne kadar daha saklaya bileceğim acaba? Aslında ona söylemek isterdim, ama tepkisinden korkuyorum. Kapı çalınıyor. A-a buda kim? Damla hiç bu saatde eve gelmezdi. Kapıyı açdığımda karşımda,... ağzım açık kaldı. Olamaz beni nereden buldu acaba. Mert benin esgi sevgilim. Benim her işime karıştığı için, hayatıma müdahale ettiği için, ondan ayrılmışdım. Ama o benden ayrılmak istemiyordu. Bense, onu sevmiyordum. Neyse, kısaca sonunda ayrıldık. Onan uzaklaşmak için, Antalyadan İstanbula gelmiştim.
-Mert....! Sen beni nasıl buldun?
-Nasıl bulduysam buldum.
Dedi ve benim üzerime yürümeye başladı. Bende kapıyı üzerine kapatmak istediğimde , vampirler güçlü olduğu için, kapıyı eliyle itti ve kapı kırıldı. Buna ayrılık yaramamış galiba, resmen delirmiş. Ben koşmaya başladım ve salona girdim. Kapıyı kilitlemedim çünkü zaten kapıyı kıra bilirdi. Üzerime yürümeye başladı.
-Cansu, ben seni sevmişdim. Ama sen beni istemedin.
Beni birden kendine çekdi. Öyle bir çekdi ki, elim kırılacak sandım. Benim belimi elleriyle sardı ve beni dudağımdan öpmeye başladı. O çok güçlü olduğu için, ne kadar çabalasamda, bir şey yapamıyordum.

Damla
Eve geldiğimde, kapıyı kırılmış gördüm. Cansu evde mi? Ama bana evde olmayacağını söylemişdi. Salondan ses duydum ve salona gizlice baktım. Bir oğlan Cansuyu öpüyordu.
Cansuysa ,ne kadar çabalasada,ondan kurtulamıyordu. Hemen mutfağa geçtim. Elime geçen ilk şeyi,yani oklavayı elime alıp, salona girdim.
-Burak arkadaşımı, alçak, hayin.
Birden bire bana döndü. Çok sinirli görünüyordu. Korkmadım diyemem. Gözleri kıpkırmızıydı ve parlıyordu. Konuşmaya başladı. Ama hala Cansunu belini burakmamıştı.
-Sende kimsin? Cansuysa bana bağırdı.
-Damla kaç burdan, kurtar kendini.
Bu zaman onların ikisininde gözlerinin kırmızı olduğunu ve ağızlarında vampir dişlerinin olduğunu gördüm.
-Hayır Cansu, ben seni burada yalnız buraka...
Cümlemi tamamlamadan. O oğlan üstüme hızla koşarak. Beni boğazımdan ısırdı ve kanı içmeye başladı. Çok acıyordu ve kendimi git-gide zayıf hiss ediyordum. Tam kendimden gidip bayılacaktım ki, dişlerin boynumda olmadığını hiss ettim. Cansuya baktığımda, Cansu onun kafasına vazo vurup, bayıltmışdı. Cansu bana bakarak ,
-Bundan kurtulmamız gerekiyor.
Dedi. Bense hala şokdaydım.
-Öldümü yoksa? Cansu öldürdünmü adamı?
-Ne öldürmesi? O bir vampir ölmez.
-Cansu sen bir vampir misin?
-Evet. Ama bizim bundan kurtulmamız gerek. Sonra her şeyi anlatırım ben sana. Sen kollarından tut, bende bacaklarından.
-Nereye götüreceğiz?
-Bizden çok uzağa. Tam olarak nereye götüreceğimizi bilmiyorum. Hadi,yürü indirelim şunu merdivenlerden.
-Tamam. Uyanmaz mı?
-Aa doğru söylüyorsun. Merti uyutmamız gerek. Benim çantamı getir. Orada vampir uyutucu toz var.
Çantasını getirip Cansuya verdim. Çantadan, bir tane küçük kese çıkardı ve eline biraz toz alıp, Mertin üzerine döktü. Mert alçağını merdivenlerden indirmeye başladık. Cansu az önce kolunu sakatladığından. Düşe kalka , zorla merdivenleri bitirdik ve onu arabaya taşıdık. Arabanın arka koltuğuna yatırdık onu. Cansu direksiyona geçti, bende ön koltukta oturdum. Yola koyulduk.
-Eveet! Cansu herşeyi bana anlatır mısın?
-Tamam. Ben bir vampirim. Babamda vampirdi. Annemse  insandı. . Bir vampirle insanın evlenmesine izin yok. Asında bende yarım vampir olmalıydım. Ama tam vampir oldum. Bunun nedeninide bilmiyorum.
-Nerede izin yok?
-Vampir konseyinde. Bu yüzden de, annemle babamı öldürdüler. Bense o zamanlar çocukdum. Vampirler çabuk büyüyorlar, bu yüzdende bir kaç güne böyle oldum. Büyüdükten sonraysa , yaşlanmıyoruz.
-Şimdi senin kaç yaşın var?
-176 .
-Ne? Oha! Pardon. Büyük büyük ninem yaşındasın.
-Galiba. Merte geldikte, o benim sevgilimdi.
-Kaç yıl önceden bahs ediyorsun?
-100 yıl önceden bahs ediyorum. Ama beni çok sık boğaz ettiği için ben ondan ayrıldım. Sonrasını biliyorsun artık.
-Evet. Benmi yanlış görüyorum yoksa önde polismi var?
-Evet, bende görüyorum.
-Şimdi biz ne yapacağız? Arabayı hızlı bir şekilde sür , geçip gidelim.
-Hayır! Olmaz arkamızca gelirler.
-Peki ne yapacağız?
Polisin yanına vardık. Cansu arabanı durdurdu. Polis önce Cansuya ,sora bana baktı. Cansudan kimliyini istedi. Cansu kimliyini verirken, polis arkada yatan Merti gördü. Tabi Mertin kafası yarıldığı için kanıda.
-Evet.... küçük hanımlar, bana arkada uzanan adamın, neden kanlar içinde olduğunu ve nereye gittiğinizi açıklamanızı bekliyorum.

İLK BÖLÜMÜMÜ BİTİRDİM. UMARIM BEYENİRSİNİZ.BU BENİM İLK HİKAYEM DEĞİL. DİĞER HİKAYEM OKDARDA BEYENİLMEDİĞİ İÇİN ONU YAZMIYORUM ARTIK. BOŞ VAKTİM OLUNCA ONU DA YAZA BİLİRİM. YORUM YAZMAYI UNUTMAYIN.
LÜTFEN, AŞAĞIDA GÖRDÜĞÜNÜZ YILDIZA TIKLAMAYI UNUTMAYIN.(OKLA GÖSTERDİĞİM.)
⬇⬇⬇⬇🌟🌟🌟🌟⭐⭐⭐