4. Bölüm

3.2K 183 62
                                    

Damla
Arkadan gelen ayak sesleriyle Merve ve ben korkarak arkamıza baktık. Karşımızda duran Osmandı. Merve sinirli bir şekilde.

-Sen ne yapıyorsun burada? Ödümüzü kopartdın.

Ben Cansunun halsiz olduğunu görüp,

-Merve, şimdi tartışmanın hiç sırası değil. Osman sende yardım et kızın el kolunu açalım.

Hep birlikte Cansunun el kolunu açmaya başladık. Birden arkadan,

-Ne yapıyor sunuz siz?

Bu Mertin sesiydi. Çok korkmaya başladım.

Burak
Arkadaşlarımla buluşduktan sonra eve kestirme yolla gitmek istedim. Bu yolda da eski binalar var.

Eskiden lisede benimle aynı sınıfta olan Merti gördüm. Ona çok gıcık oluyordum. Hep beni kıskanıyordu.

Onun eski binaya girdiğini görünce, orada ne yaptığını çok merak ettim. Bu yüzden de onu takip ettim.

İçeriye girdiğimde, bizim üniversiteden olan Damla, bir erkek ve iki kız vardı. Kızlardan biri sandalyeye bağlıydı.

Mert içeriye girdiğinde ,

-Ne yapıyor sunuz siz?

Dedi. Sonrasında gülerek,

-Aslında bu daha iyi oldu. Arkadaşlarını önünde öldüreceğim.

Sandalyeye bağlı kız, güçsüz şekilde, yavaşca,

-Hayır, bunu yapamazsın.

Dedi.

Mert birden hepsine baktı

-Gidip kendinize bir sandalye alın ve oturun.

Dedi ve hepsi hipnoz olmuş gibi, gidip sandalye aldılar ve oturdular. Duvarın yanında odunlar vardı. Sesizce elimi uzatıp, bir odun aldım sesizce içeri girip, odunu kafasına vurdum. Mert yere düşüp bayıldı. Ona baktığımda kafası kanamıştı. O bayıldıktan sonra her kes kendine geldi, sadece sandalyey bağlanan kız hala baygın duruyordu.

Damla kendine geldikten sonra,

-Burak!

Diye bana baktı.

-Efendim, Damla.

Merve
Damla bu çocuğu gördüğünden beri kendinde değil. Damlaya yaklaşıp, kulağına fısıldadım.

--Ne oluyor kızım? Kendine gel.

-Haaa! A evet. Hadi çocuklar yardım edin, Cansunun ellerini açalım.

Cansunun ellerini açtıktan sonra, Merti kaldırıp, sandalyeye bağladık. Burak denen çocuk Cansuyu kucağına alıp,bir taksi bulduk ve eve geldik.

Cansuyu yatağına uzattık. Bizse, salona geçip, oturduk. Damla hemen gidip, Burağa kahve yaptı. Tabi,ben, Damla ve Osman vampir olduğumuz için, hiç bir şey içmiyorduk.

-Siz neden hiç bir şey içmiyor sunuz?

Diye, Burak bizden sordu. Damla konuşmaya başladı.

-Çünkü biz va....

Kelimesini tamam lamadan sözünü kestim,

-Aslında.... evde kahve yok bitti. Bu son kahveydi.

-Yaaa! Öylemi o zaman neden benim için pişirdiniz kahveyi? Kendiniz içinde bıraksaydınız kahveden. Hem Cansu uyanınca kahve isterse ne yapacaksınız?

-Yooo sorun yok. Biz aşağı marketten kahve alırız.

-Ben alayım mı?

Damla kendini ortaya atarak,

-Sen zahmet etme, Osman alır.

Osman Damlanın dediklerini duyduktan sonra gözlerini kocaman açıp, ona baktı ve kaş haraketleriyle "saçmalama"  dermiş gibi bir şeyler yaptı.

Damlaysa onun sinirine ,

-Demi, Osman?

Dedi. Ben onlarıb bu sıkıcı tartışmalarını bitirmek için, yüksek sesle yülmeye başladım.

-Ahhhh bu gün de işte böyle bitti. Ne maceralar, ne maceralar?

Burak bana dönüp bir soru sordu.

-Biri bana anlata bilir mi? Sizin Mertle ne işiniz vardı? Neden Mert sizin arkadaşınızı kaçırmıştı?

-O benim kardeşim.

Diye sert suratla ona cevab verdim.

-Tamam üzgünüm.

Damla gidip çocuğun yanında oturdu ve ellerini tuttu. Az kala çocuğun ağzına düşecekti.

-Ben anlatayım canım. Bu Mert var yaa., o Cansunun eski sevgilisi. Cansu ondan ayrılınca o da kudurdu. İşte kısaca böyle.

-Tamam. O zaman bende gideyim artık.

Biz Burağı yolcu ederken, Burak kapıda durup ,

-Yarın doğum günü partime geliyor musunuz?

Damla sevinerek,

-Evet geliyorum. ... yani geliriz.

-Cansuyuda getirin ama.

Damla donup kaldığı için ben cevap verdim.

-Tabi tabi getiririz.

Osmanıda yolcu ettikten sonra, Damlayla koltukta derin bir nefes alarak oturduk. İkimizde çok acıkmıştık. Damla gidip buz dolabından iki torba kan getirdi. Kanlarımızı afiyyetle içtikten sonra,  sokağa gittik. Cansuysa hala baygın halde uzanıyordu.

Damla
Sabah eve geldiğimizde, Cansu uyanmıştı. Gidip Cansuya sarıldım ve

- bu gün parti var.

Dedim.

-Ne partisi yaaa? Sen gidersin ben gelmeyeceğim.

Merve heyecanlı bir şekilde.

-Hayır. Olmaz senin de gelmen gerek.

-Sen kimsin? Ve burada ne işin var?

-Ben senin ablanım.

-Ne?.....

Multimediada-Burak.

UMARIM YENİ BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ. VOTE VERMEYİ VE YORUM YAZMAYI UNUTMAYIN . HEPİNİZ SEVİLDİNİZ.♡♡♡♡♡











Vampir Olursam!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin