SİYAH SES

GİZEMLİ RÜYA

Göz gözü görmüyordu simsiyah bir gecede yürüyorum, dolunaydı gece ama kapkara bir bulut kapatmıştı ay'ı,  ay ışığı mum ışığından bile cılızdı..

Yüzüme rüzgarın tatlı esintisi çarpıyordu, yapayalnızdım..
Gerçi ben hep yalnızdım etrafımdaki onca insanın beni görmezden gelmesiyle koca kalabalıkta koskocaman yaşıyordum yalnızlığımı..

Gecenin siyahından daha da siyah bir şey gördüm, göz gözü görmüyor sanıyorken siyahdan da siyah o gölgeyi anlık görmüştüm...

Korkup biran gözlerimi kapatmıştım, geri açtığımda sadece gecenin siyahıyla baş başaydım istemsizce etrafıma bakmıştım ama hiçkimse veya hiçbirşeyi tekrar görmedim..

Neredeyim ben ? Ne zaman dışarı çıktım, bu kör karanlıkta nereye yürüyordum ? Rüzgarın tatlı esintisi yüreğimi ferahlatsada, gecenin siyahı içimi ürpertiyordu..

Aaaaaaaaaaa gecenin karanlığında birden bire tam gözlerimin içine bakan bir göz vardı çığlık çığlığa koşmaya başladım arkama bile bakmadan nereye gittiğimi bilmeden koşuyordum gecenin siyahının derinliğine...

İstemsizce çığlık atıyordum aaaaaaaaaaaaaa nefes nefese koşuyordum ürkek ürkek etrafı süzüyordum koşarken gecenin karanlığından başka birşey görmüyordum ama heran görebilirdim o yüzden inanılmaz korkuyordum..

"Melek, kalk be off uyutmadın bir kabus mu görüyon napıon elini yüzünü yıka kendine gel düş yat ya uykumun içine ettin.. Heeey kime diyorum?"

"Anne, anneee..." Nefes nefeseydim hala, sarıldım anneme korkuyla.. Geri çekilip söylenmeye başladı;

"Çocukmuş gibi davranma be kızım, Kocaman oldun.. Yatıyorum ben."

"İyi geceler, anne.."

"Uykumun içine etmeden önce gecem iyiydi zaten.. Elini yüzünü yıka düş yat."

Kabusumun içinde bile boğazım bu kadar düğümlenmemişti.. Kabus görüp Korkan kızına sarılmak bu kadar mı zor du yani..

Belkide başka birşeye canı sıkılmıştır, kimi kandırıyorum ben ya.. Bu kadın ben beni bildim bileli böyleydi. Annemdi ama o benim annem ne olursa olsun benim için çok değerliydi.

Birden kapım açıldı içeriye bordo bir gecelikle genç güzel bir kız girdi..

"Yardım et bana, abin bana sahip olmak istiyor.."

"Zorla gelmiş gibi durmuyorsun ama ?"

"Evet ama tam ilişkiye hazır değilim ben daha, banyoya girdi çıkmadan yardım et bana, banyodayken bir yere kaybolmayayım diye kıyafetlerimi yanına alıp kapıyı kilitledi."

"Tshirt kot..."

"Çok sağol diyip dolabımdan bir kot bir Tshirt cekti üstüne.."

"Daha dikkatli ol bundan sonra.. Öpüşüp koklaşcam derken az daha çapkın birinin listesinde yer alacaktın.."

"Nasıl çıkcam evden ses yapmadan?"

"Şanslı günündesin yangın merdiveni var hemen yandaki boş odada.."

"Çok sağol, memnun oldum bu arada ben eda."

"Melek bende.. Hoşçakal."

"İsmini hakkıyla taşıyorsun, hoşçakal."

Bu tuhaf durum yüzümü güldürmüştü, ilk defa biri bana yokmuşum gibi davranmıyordu, gerçi bu kızın da işi düşmüştü..

Derken, abimin odasının kapısının açıldığını duydum, hemen yatağa girip yastığıma gömüldüm..

Kapıyı tıklayıp, yavaşça açtı;

"Melek psst uyuyon mu ?"

Çok üstelemeden burnundan soluya soluya kapıyı çekip odadan çıktı. Yine uçkuru başına vurmuştu herhalde Eda da Allah için güzel kızmış hani..

Abimin listesinde yer almayacağı için mutluydum çünkü gerçekten iyi bir kıza benziyordu..

Camdan dışarı baktığımda dolunayı gördüm kara kara bulutlar etrafını süslüyordu, sokak ışıkları yanıyor olmasa tıpkı rüyamdaki gibi görünecekti gece gözüme. Birden bire aklıma gördüğüm kabus geldi, içim ürpermişti, yatağıma geri girip uyumaya zorladım kendimi, tekrar kabus görmemeyi umarak çiçekleri, kelebekleri, kuşları, yavru kedileri düşünerek uykuya dalmaya çalıştım..