Kiralık Aşk(Deföm) +18

Deföm 12 (Korku)

Günaydın yeni bir bölüm daha beğenin lütfen birde şarkıyıda dinleyin öyle daha güzel oluyor....

Ben yazarken dayanamadım valla müzikle okuyun bak

Ne çabuk geçmişti günler bebeği hemen kocaman olmuştu karnında kıpır kıpır doğum için gün sayıyorum Ömer işteydi

Ömer Fikretle konuşuyordu
Fikret ne zaman bu doğum dedi çok yakında dedi Ömerde karşılık olarak

Fikret ben hemşireyi ayarladım defneyi bebek öldü dicek sonra sende kiralık mevzusunu öğrendim diye gidip basıcan tekmeyi plan bu

Ömer tamam Fikretim aşkım sen ne istersen dedi

Fikret çok mutlu olucaz dedi İtalya da o mal defne de kederinden ölecek

Ömer aynen o yalancı çocuk büyütemez zatenn diye ekledi ve Fikretim öptü

Bu ara defnenin katılmaları başlamıştı çığlık çığlığa ömeri aradı ve hemen hastaneye gittiler

Doğum başlamıştı bile defneyi doğum haneye aldılar ve bebek doğdu ayarlanan hemşire bebeği Fikrete verdi ve bebeğin öldüğünü söylemeye gitti

Defne hanım dedi

Defne bebeğim nerde dedi

Hemşire yüzü asık bir şekilde söze başladı defne hanım bebeğinizin soluk borusu tam olarak gelişmemiş malesef kaybettikkl

Defne duyduğu karşısında tepkisiz duruyordu yalannn diye bağırdı ben bebeğimi görücem dedi

Hemşire bunu da ayarlanmıştır

Peki dedi gelin benimle defne inanmıyordum hala bebeği karnında kıpırdıyordu ölemezdi

İçeri girdi bebeği kucağına aldı

Siz deli misiniz dedi defne benim bebeğim yaşıyor bakın üşümüş o mosmor minicik vücüdü buz gibiydi defne kucağında iyice sıktı ölmemiş bak diyordu buz gibi elleri buz gibi ayaklarını öptü ölemez o dedi

Ömer lafa girdi ben senin gibi yalancı bir kadınla yaşayamam biz Fikretle gidiyoruz dedi

Defne olanlar karşısında tabiki de aklını yitirmişti giden kocası ve kucağında kendinin sandığı ölü bir bebek

Defne kısaca kafayı yemişti

Adalet nerede diye isyan etsem
Günahımın boyutu ne
Al canımı Allah'ım
Bir nefes dolaşsın yavrumun ciğerlerinde
Anasının kanı
Kanı donsun
Bel ki bir damla süt veremem ama
Yeterki yavrum yaşasın
Bir kuru karanfil olayım
O ise gonca gül
Babasının kollarında uyusun
Ben bunada razıyım

Nasılda bedbahtım
Bir bilseniz
Ninnilerim yarım kaldı
Eee eee huhu huhu
Pişpişşş pişpişşşş

Hayaller kurup
Patikler ördüğüm
Küçücük ayaklarını öpmek için
Can attığım
Uykusuz gecelerimi
Helâl ettiğim
Kuzumu yavrumu
Toprağın o soğuk koynuna
Nasıl yatırayım
Üşümez mi
Bir dirhem kalmış
Bedeni
Kundaklara saracaktım
Kefen sarmaladı
Masum meleğimi

Ya ben
Ya ben
Öldüm yaşarken bu dünyada
Diri diri
Bir mezar taşım yok
Yatağımda
Bir bebek tekmesi hep rüyalarımda

Çığlık çığlığa bağırarak uyanmıştı uykusundan

Ömer elindekileri fırlatıp yukarı çıktı korkudan tir tir titreyen defnesini gördü yanına gitti bir şeyden ölesiye korktuğu belliydi defne defne kendine gel hala çığlık atıp ağlıyordu hemen kucağına alıp soğuk bir duşa soktu çığlıkları bitmiş sadece ağlıyordu hadi defnem söyle ne oldu bebeğim o ölmüştü dedi sadece defneyi teselli eder gibi gömdü göğsüne biraz daha sakinleşmişti kıyafetleri değişip hadi gel defnem nereye portakal ayy ben onu unuttum buldun mu sen

Evet dedi Ömer seni için yapamayacağım bir şey yok ki benim defnem dedi

Defne tam tamına 4 tane sulu sulu portakal yemişti

Karısının bu iştahını çok şaşırmıştı

Hadi yatalım defne geç oldu dedi Ömer

Defne korkuyorum dedi uyumaktan

Gel defnem dedi ve yatak odasına çıktılar
Ömer göğsünün üstüne aldı sevdiği kadını ve birbirinin kokusunu çekip uykuya daldılar

Nasıl bölüm güzel mi yorum yapın lütfen beğenin de

Müziği dinleyin okurken yoksa baştan okuyun