MUHTEMELEN AŞK

Muhteşem...

Okul bugün her zamankinden daha kötü.Dün yaşadıklarımdan sonra güzel olmasını beklemiyorum zaten.Ona korktugumu söyledim acaba ne tepki verecek bana.Dogrusu bende neyden korktugumu bilmiyorum.Tuhaf degisik bir korku bu.Kalbimin ritmini degistiren bir korku.Ben bu korkuyu nasıl yenicem acaba.
Bulem ve Beren'de hala gelmedi.Sınıfta sıramda oturmuş kös kös duvara bakıyordum.Poyraz yoktu sükürler olsun ki.

"Aaaa knklarım hoşgeldiniz nerde kaldınız ya catladım sınıfta"

"Geldik iste İzmir'i bilmiyormus gibi yapma."

"Tamam ya neyse eee nasılsınız"

"Biz iyizde asıl sen nasılsın bugün biraz morelin bozuk gibi bir sey mi oldu Keci"

Ben cok inatcı oldugum icin arkadaşlarım bana Keçi derler.

"Ya evet aslında bir sey oldu ama bugün degil gece oldu"

"Oha kim nasıl yaptı ayyyyy gitti bizim kız"

"Sacmaladın farkında mısın.yok oyle bir sey.Dün gece evimi Poyraz bastı ben odamdayken balkondan girdi.Ben onu hırsız sandım ve kafasına vazo vurdum.Sonra neden geldigini falan konustuk.Affedip affetmedigimi merak etmis beyfendi.Ama ben ilk önce cevaplamadım.Birde ben ona korktugumu söyledim.Bana neden korktugumu sordu."

"Eee sen ne dedin Ada"

"Sey dedim.'Bende neden korktugumu bilmiyorum ama sen benimle her konustugunda bana baktıgında icime bir korku giriyor'dedim tam hatırlamıyorum."

"Kızım cocuk resmen seni seviyor ya senin ayagına kadar bir erkek gelmisse kesin seviyordur.Bu cocugu kacırma seviyo swni bana inan"
Beren böyle dediginde kafam karısmıstı.Dogru bana beni sevdigini söylemisti ama ben aldırmamıstım.

Gercektende beni seviyor mu?? Gercektende kafam karısmıstı.

"Her neyse kızlar hadi susunda ders dinleyin."
Derste dinlencek bir ders degildi ki.Cok sıkıcıydı bugün.Allahtan bugün en sevdigim ders var.
Dersin yarısını uyuyarak gecirdim.Uyandıgımda zil calmıstı.

"Kızlar hadi kantine gidip kahvaltı yapalım"

"Tamam hadi Keci"
Kızlarla kantine gidip bos bir masaya oturduk.Beren okuldaki acık büfe yerine gidip hepimizin istediklerini getirdi.Zaten az yiyorduk.Gercektende bugün Poyraz yoktu.Acaba dualarım mı tuttu.:-)

Kızlarla kahvaltımızı yapıyorduk.Bulem bana bir soru sormak istedi.Acaba yine ne cıkacaktı agzından.

"Keçi sen Poyraz hakkında ne düsünüyorsun dogruyu söyle ama"

"Tamam.Allah var gideri var cocugun.Ama bana olmaz.Kendini cok düsünüyor.Ayrıca benden daha cok inatcı"

"Birincisi Kecicim o cocuk sana cok güzel olur ikincisi o cocuk bence en cok seni düsünüyor"

"Sacmalıyorsun.Hic isi yok beni düsüncek zaten.Hem düsünmesin beni yaa"

"Kabul et sende hoslanıyorsun"

"Sacmalıyorsun demistim"diye biraz yüksek sesle konusunca biraz kızıp sınïfa gittim tek basıma.Ben ve o inatcı uyuzdan hoslanmak.Hic inandırıcı degil.Ben sıramda otururken kızlar yanıma geldiler.

"Ada ben seni bu kadar sinirlendirecegimi düsünmedim.Ya bi de söyle baksak belki ilerde olur kimse gelecegini bilemezki ben sadece tahmin etmistim"

"Ya tamam sapsal sorun degil haklısın"
Deyip sarıldım Bulem'e.Sonucta onlar benim biricik dostlarımdı.
Onlarla gülüp onlarla ağlıyordum.