"DRIVER TURNS TO LOVER"

CHAPTER 17: "THE SCANDAL"

[JUZTIN’S POV]

After makaalis ni Hannah, Pumunta agad ako sa Kuwarto ko at pumasok sa C.R.

Bakit?

Siyempre para mag-toothbrush.

Hindi niyo ko masisisi kung gustuhin kong magsipilyo,

Bakit? Sa tingin nyo ginusto kong halikan niya ako?

Syempre hindi noh!

Nandidiri na nga ko sa ginagawa kong pagsusubuan namin tapos hahalikan niya pa ako?

Maraming nagkakandarapa sa school para matikman ang halik na toh tapos hahalikan lang niya.

Hindi siya deserving para mahaikan toh! Yuck!

After kong mag-toothbrush ay bumaba na ako.

Hindi ko alam kung bakit pero parang hinihili ako ng paa ko papunta sa knya.

Kanino?

Siyempre kanino pa ba?

Matik na! Sino ba ang minamahal ko?

Siyempre si Nicole.

Hinanap ko siya sa buong bahay pero wala siya hanggang sa nakarating ako sa playground dun sa garden sa likod ng bahay namin.

Teka? Nagtataka ba kayo kung bakit meron kaming playground?

Eh kasi, meron akong kapatid na Bunso bata pa siya at dito siya naglalaro minsan kasaman ni Mommy.

Ano? Gets nyo na?

Nakita kong naka-upo siya sa swing.

Lumapit ako sa kanya at umupo sa isa pang swing sa tabi niya.

Nagkatinginan kami pero inalis niya agad ang tingin niya.

“Bat malungkot ka?” Tanong ko.

“Bakit masama na bang maging malungkot ngayon?” Pilosopong sagot niya.

Tama ba naman yun? Pilosopohin niya ko?

Sa gwapo kung toh?

“Tsk. Bakit ka nga malungkot?” Iritang tanong ko.

“Wala nga!” Sagot niya.

“Eh bakit ka nakasimangot?” Tanong ko ulit.

“Wala nga! Bat ba ang kulit mo?” Iritadong sagot niya.

Ok, Galit na siya.

After ng conversation na yun.

Di na ko muling nagtanong at 10 minutes kaming nanahimik ng biglang may bumasag ng katahimikan.

“ANAK!”

May narinig akong sumigaw parang nanggagaling sa gate at alam ko narinig din yun ni Nicole.

“ANAK!!” Sigaw ulit.

“Ma?” Sabi ni Nicole.

Biglang tumakbo si Nicole papunta dun sa pinanggagalingan nung sigaw at sinundan ko siya.

[END OF JUZTIN’S POV]

[NICKS’S POV]

Nandito ko ngayon sa playground sa may garden sa likod ng mansion at nakaupo sa swing.

Bakit kaya may playground dito?

Maya-maya biglang lumapit sakin.

Inangat ko ang ulo ko at tumingala para Makita ko kung sino siya.

Si Juztin lang pala.

Umupo siya sa isa pang swing sa tabi ko.

“Bat malungkot ka?” Tanong niya.