Multımedia'da Mert var <3 iyi okumalar <333
"Ne işin var burada?" dedim çok şaşkındım dün akşam konuşmuştuk köyde olduğunu söylemişti Mert bana hala şaşkın bir şekilde bakıyordu
"Mert sana diyorum! "
" Duru ben şey..."
"Sen ne? " diye bağırdım herkes bize bakıyordu Kuzey ve Simyada öyle... Simay hızla bize doğru geldi
"Şu köylüyü tanıyor musun? " dedi ne yani Simayla tanışıyolar mı?
" Simay sen karışma "diye kürkledi Mert
"Mert... Ne oluyor ?" dedim
"Duru ben bunu sana söyleyemedim korktum" dedi neler oluyordu?
"Bak Duru ben bu okulda okuyorum köyde'de oturmuyorum babam çok zengin bir iş adamı o gün babamla köye sizin evi yıkmak için geldik ve ben... Seni gördüm o anada birşey his ettim garip birşey , senden hoşlandım babama yıkmamasını söyledim oda zorda olsa kabul etti sonra her gün okul çıkışı seni görmek için sizin köye geldim... Ben üzgünüm" duyduklarım karşısında bende dâhil herkes şaşkındı. Ben bundan bir kaç gün önce sadece ona güvene bilirim diye düşünürken onun yaptığı... İnanamıyorum! Arkamı döndüm ve yavaş yavaş yürümeye başladım Gözlerim doldu desem yalan söylemiş olurum ben ağlamam! Bahçeye çıktım bunları benim için yapmıştı ama yalan söylemesi beni üzdü hemde çok !en baştan söyleseydi böyle olmazdı... Ceylan koşarak yanıma geldi
" iyi misin ?"
" Değilim! “dedim Ceylan beni inceledi
"Kötümser bakma çocuk seni seviyor" dedi ve iç çekti.
" Üstelik o Mert"
" İyi en azından ismi yalan değil miş ! Hem o Mert ise ne olmuş? "
" O bu okulda Kuzeyden sonra en popüler çocuk hiç bir kıza yüz vermez nedeni anlaşıldı" dedi ve gülümsedi
" Bu konuyu kapatalım " dedim gerçekten konuşmak istemiyordum
'Tamam, ama akşam bilikte bir yere gidip eğleniyoruz “dedi başımı olur anlamında salladım ne yapıncaktım ben? Gerçekten ona güveniyordum ama artık. Bilmiyorum güven bir kere kayıp edilince bir daha bulunması zor bir şey. .
Yavaş adımlarla yerimden kalktım ve sınıfa doğru yürüdüm Ceylan
" Aslında çok güzel bir kızsın seni biraz değiştirelim" dedi
"Kimse için değişmem ben !"
"Bak bir düşün belki. ." sözünü kestim
" Tamam, düşünürüm ama fikrim değişmez sanırım"
" Olsun düşün “dedi sınıfa girdiğimiz anda Simay karşımıza çıktı
" Naber köylü" dedi ve herkes güldü
"Yine ne istiyorsun? "
" Hiç sadece eğlenmek" dedi ve sınıfa döndü
"Evet, gençler size köylü güzelimiz ile ilgili bildiklerimi anlatayım" dedi ve gülümsedi
" Duru, Bu yaşına kadar köyden hiç çıkmamış bir zavallı annesi ve anneannesi ile yaşıyor... Babası işte en komik yeri ölmüş" dedi ve bir kahkaha attı babamı karıştırmayacaktı!
"Peki, nasıl öldüğünü bilen varmı? "
" Sus" diye bağırdım bunu söylerse onu öldürürdüm
"Babası gözünün önünde intihar etti" dedi herkes şaşkın bir şekilde bana bakıyordu
" Zavallı köylü güzeli " dedi ve bir kahkaha attı daha sonra bir el işareti ile herkes gülmeye başladı o an aklıma geldi babam, silah o çıkan ses ve kanlar benim çığlık sesim... Hepsi beynimin içinde yankılanıyordu. .Hızla sınıftan çıktım ve koşmaya başladım o gün bile ağlamamıştım belkide şoktandı. Hangimiz babamızı öyle görünce toparlana biliriz ki? Neden yaptığını biliyorum biz... Mutluyduk yoksa değimliydik? Beklide ben sadece mutlu olduğumuzu sandım... Tek bildiğim Simyadan intikam alacaktım değişecektim ve o çok değerli prenseslik tacını elinden alacaktım... Bekleyin beni artık o köylü güzeli Duru yok!
