Ceylan multimedia'da :p Şarkıyı dinleyin :D
Al işte aklımı karıştırdı gitti... Ama haklı neden mutluysam burdayım? Köyde'de derslerim iyidi evde çalışıp yapıyordum. Kimi kandırıyorum? Ders falan bahane sadece bir kerede olsa o köyden çıkmak istedim... Odama gittim ve yatağa uzandım...
####
Sabah öküz Kuzey'in beni dürtmesi ile uyandım.
"Ya ben seni kaldırmak zorunda mıyım ? Hadi kalk köylü güzeli !"
"Of tamam kalktım be" dedim ve yataktan kalktım. Bu çocuk sabahları daha mı yakışıklı ne ? Bak ya iyice saçmaladım...
"Çıkta üstümü giynim " dedim alayla.
"Çıkıca herhalde okul forması yok kendi kıyafetlerinden giyeceksin" dedi ve hızla odadan çıktı. Bana neden böyle davraniyordu ? Köyden geldiğim için mi ? Üstüme pantolon ve beyaz bir tişört giydim daha sonra ise aşağı indim. Domuz Kuzey beni süzdü ve yüzünü buruşturdu.
"Hazırsan gidelim" dedi sesi o kadar kin dolu çıkmıştı ki...
"Daha kahvaltı bile yapmadım"
"Bu beni ilgilendirmez yapsaydın" dedi ve yürümeye başladı. Bende mecmur arkasından giderken Emel teyze (hizmetçi) kolumdan tutup beni durdurdu ve elime bir poşet veri.
"Kızım içinde sandaviç var kahvaltı yapmadın okulda yersin" dedi ona teşekkür ettikten sonra o domuzun aramasına bindim.
Okulun kapısından içeri girdiğimde anda herkez bana bakıyordu ama bakışları çok küçümserdi.Ezici. Bazıları aralarında fısıltaşıyolardı tam doymasamda ne dediklerini anlıya biliyordum.
"Aynı ona benziyor"
"Bu inanılmaz" böyle şeyler anlamıyordum ! Ben kime benziyordum ki ? Birden sarışın, çok ama çok güzel bir kız karşıma çıktı.
"Sen şu köylü güzelisin öyle değil mi?" dedi ve bir kahkaha attı. Beni baştan aşağı süzdü.
"Giynişinden belli oluyor " etrafıma baktığımda bütün kızlar etek,şort yada elbise giyinmişlerdi , buluzleri ise ben çok pahalıyım diye bağrıyordu sanki.
"Hadi doğru söyle üstündekileri pazardan falan mı aldın ?"
"Bu seni ilgilendirir mi?"
"Evet, çünkü ben bu okulun prensesiyim sende ona göre davran !"
"Senin ne olduğun umrumda bile değil" diye cırladı resmen. Kuzey yanımıza geldi;
"Simay rahat bırak kızı!"
"Ne yani bana bu pis köylüğümü koruyorsun?" dedi Kuzey hiç birşey demeyince bana döndü.
"Senin geldiğin yerde su varmı ? Telofon ne biliyormusun mesala ?" diyince herkes güldü hayatımda ilk defa bu kadar küçük görünmüştüm.İnsanlar nasıl bu kadar önyargılı olabiliyordu ? Daha beni tanımadan geldiğim yere göre , maddi durumuma göre yargılıyolardı.Ben şimdi bu kızın saçını başını yolmazmıyım ? Cevap veriyorum yolarım ! Kızın üstüne doğru yürürken sarışın başka bir kız kalabalığı yarıp bize doğru geldi. Saçları dalgalıydı , topuklu bir ayakabı giymişti o geliğnce herkes susmuş ona bakıyordu ve sesizlik yüzünden topuklu ayakkabılarının sesi yankılanıyordu.
"Seni uyardım Simay o kıza bulaşmıyacaksın dedim !" bize iyice yaklaşmıştı. Yürüşünden özgüven akıyordu.
"Neden seni dinleyim ki?" kız cevap vermedi en sonunda yanımıza ulaştığında Simay denen kıza iyice yaklaştı.
"Nasıl popüler olduğunu untma !" diye cırladı kız ve ne olduğunu anlamadan beni kolumdan tutup bir sınıfa soktu.
"Sen onların kusuruna bakma. Onlar biraz....ımmm nasıl desem..." elimle sözünü kestim
"Kendini beğenmiş zengin züppeler" dedim gülümsedi ve ;
"Aynen öyle" dedi daha sonra ise elini uzattı
"Ceylan" dedi gülümsedim.Elini sıktım
"Duru" dedim daha sonra ise;
"O kızın derdi ne ? Yani Simayın ası Simaydı değil mi?"
"Evet, Simay. O bu okula ilk geldiğinde herkes onu ezerdi ben ise okulun en popüler kızıydım sonra Simay ile arkadaş olduk oda popüler oldu ama benim gibi değil insanları ezerek, küçük görerek her yıl yılsonu balosunda o prenses seçiliyor taç onun için çok önemli. Artık arkadaş değiliz" dedi ve gülümsedi.
"Sen neden onlar gibi davranmıyorsun bana, sende onlardan değilmisin ? Yani zengin "
"Evet. zenginim ama insanları maddi durumlarına göre eleştirme hakkına sahip olduğumu düşünmüyorum" dedi daha sonra ise bilikte sınıfa gittik. Aynı sınıftaydık aynı zamnda Kuzey ve Simaylada öyle. En arka sırada yanyana oturuyolardı bizde onların bir ön sırasına oturduk.
Kuzeyin arkamda olmasını bilmek beni geriyordu neden bilmiyorum aam geriyordu işte. Galiba onan korkoyordum bakışları o kadar kin doluyduki... Ama neden? Hep önyargılar yüzünden sanki ona bir şey yapmışım gibi davranmasının sebebi geldiğim yer... Ama ailemi yâda hayatımı ben seçmedim bana sorsalar bende zengin bir aile seçerdim herhalde ama hayat bu herkese adil davranmıyor maalesef... Ders boyunca insanların beni ezmesi ne kadar sürer diye düşünmüştüm 1 ay falan yâda 2 ay belkide sene bitene kadar. Zil çalınca derin bir iç çektim ve dışarıya çıktım Ceylan gelsin istemiyordum sonuçta o popüler ve zengindi benim yanımda görünürse onada kötü davrana bilirlerdi değil mi? Koridor boyunca insanların ezici bakışlarına mahuruz kaldım hata bazıları arkamdan
"Köylüye bak "
"Acaba kıyafeti hangi pazardan aldı"
"Geldi çöplüğe geri dönmeli" gibi şeyler duydum... Tuvalete girdim ve elimi yüzümü yıkadım daha sonra ise kendime aynada baktım o kızlar gibi değildim boynumu bile kapatan bir tişört giymiştim açıkta kalan tek yer kollarımdı, yüzümde makyaj yoktu saçım dağınıktı... Değişmeli miydim acaba? Onlara ayakmı uydurmalıydım ?
Saçmalama Duru ! Kimse için değişmek zorunda değilsin sadece derslerine bak dedi iç sesim son bir kez aynaya baktım ve yüzüme bir gülümseme yerleştirip, omuzlarımı dikleştirdim kimse beni güçsüz görmemeliydı. Kimse! Tuvaletten çıktım ve yavaş adımlarla yürümeye başladım Simay grubu ile bana bakıyordu gülümsemem onu sinir etmişti bunu his ediyordum... Birden bir şeye pardon birine çarptım kafamı kardırdığımdaki o şok etkisini nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Onun burada ne işi vardı? Şaşkınca bana bakıyordu.
"Burada ne arıyorsun?"
