Jungkook's P.O.V.
"JUNGKOOK YUNG BAG KO NAIWAN KO SA BUBONG NG KOTSE MO!!"
Napatawa nalang ako sa katangahan niya. Sino ba kasi ang matinong tao na mag iiwan ng bag sa bubong ng kotse? Sabagay, di naman siya tao.
Hayop lang.
So kailangan talaga naming bumalik sa school. Buti naman. Andun yung mga gamit naming dalawa eh.
"Tss. Haha tanga."
"Aba tangina natanga pa ko ah?!"
Oh yes it is. Nagmumura na nga siya sa harap ko. Dati ko naman alam eh, masyado lang siyang pabibe na mahinhin hinhin pa sa harap ko pero may pagkademonyita pagkatalikod.
Pinuntahan ko naman siya sa sala mula sa kwarto ko.
"Talaga namang babalik tayo sa school. Tsaka yung bibig mo ah"
"Bakit ba? Tangina tangina tangina gago hayop tarantado demonyo sira ulo demok--"
"Ops na. Masyado nang makasalanan yang bunganga mo" sabi ko at tumalikod na sabay hila sa doorknob.
Nakita ko naman na tumayo na din siya.
"Maka bunganga ha?!" Sigaw niya.
Pasakay na kami ng kotse ng driver. Oo may kotse din para idrive ng driver kapag tinatamad kaming magdrive. bale tatlo kotse dito. Akin, driver, at kay Shaira. Dalawa nalang dahil nga binenta ko yung kay Shaira. HAHAHA.
At saan ko dinala yung pera?
Pinambili ng shabu.
Dejok lang.
Totoo lang, di k talaga alam kung nasan yung pinagbentahan ko ng kotse nayun. Yamo na, andyan lang yan sa tabi tabi.
Sasakay na dapat siya sa backseat ng pigilan ko siya.
"Hoy bat dyan ka uupo? Sa harap ka."
"At bakit nanaman?"
"Magmumuka akong driver mo. Gwapong driver."
"Gagong driver. Gusto mo lang akong makatabi eh"
"Gago"
napangiti nalang ako ng sundin niya ko at pumunta sa upuan sa tabi ng driver. Haha good dog. Tangena gandang aso ah.
Tahimik lang naman ang buong byahe at nakarating na kami sa school.
Pumunta na kami sa parking lot at hinanap yung kotse ko. Nang makita niya agad niyang inunlock yung pinto.
"HOY TEKA WAG KA MUNANG BABABA KITA MONG HINDI PA TUMITIGIL TONG KOTSE EH" sigaw ko sakanya. Siya naman ay napa takip lang ng tenga niya.
"Hindi mo kailangang sumigaw. Napakalakas pala ng bunganga mo. Sa sobrang lakas di ko na alam kung sa bibig pa ba nanggagaling yung boses mo o sa ilong na" Tangna ilong ko nanaman.
Inirapan ko nalang siya at hininto yung kotse at bumaba na siya. Bumaba na din ako.
Kinuha niya yung bag niya at humarap sakin.
"Oh so ngayon dalawang kotse dala natin. Yan nalang akin yung iuuwi natin" sabi ko, kumunot yung noo niya pero bigla yung nawala at ngumisi siya. Baliw.
"Putangina, bat kase nag aya ka pang sumakay ng kotse. Pwede naman kaseng mag commute nalang diba." Sabi niya.
"Dun tayo sa kotse ko. Iiwan natin tong kotse ni manong dito. Tara na sakay na." Sabi ko pero nakatayo lang siya don at bigla nalang ngumiti na parang gago. Sabay sigaw ng
"SAKAY NA~!" What the fuk
"Tangina sumakay ka nalang"
Nagmake face lang siya tapos sumakay na.
"Birthday pala ni Mica bukas." Sabi ko
"Tingin mo may pake ko? Wala." Sabay irap niya.
"Tangina mo ha" ako
"Wala akong pake"
"Ganda mo ah."
"Wala akong pake"
"Gwapo ko"
"WALA AKONG PAKE SA PAGKATAO MO. ULOL. GAGO. TANGINA MO. SIRA ULO MAMATAY KA NAAAAAA. ANG KULIT MO GAGOO. PAKYUUU"
Kingina. Minsan talaga gusto kong tapalan ng duct tape yung bunganga ng babaeng to.
-
Shaira's P.O.V.
Pagkatapos ko siyang sigawan, napagod na ko kaya natulog ako.
Wala kayong pake kung matulog ako kahit nasa tabi lang ng school yung bahay namen. At wala din kayong pake kung napagod ako sa isang simpleng sigaw.
Dejok. Mga 50 hakbang bago makarating sa bahay mula sa school.
Dejok lang talaga. Etong school talaga yung bahay namin.
Dejok. Eto na talaga. Basta malapit lang yung bahay namin dito
So ayun nga, idlip lang naman ginawa ko kaya nagising agad ako.
Mga ilang minuto pa nakarating kami sa tapat ng subdivision na tinitirhan namin pero nagulat ako ng ilampas ni Jungkook doon.
"HOY ANONG KAPUNYETAHAN NAMAN YAN JUNGKOOK OH. AYUN YUNG SUBDIVISION NATIN OH. NAWALAN KA NA BA NG VISION HA?! OH KIKIDNAPIN MO AKO?! HUHUHU WAG PO WAG POOO"
"Putangina mo naman Shaira eh. Kung di ka ba naman isat kalahating bobo noh. Kikidnapin pa ba kita kung nakatira tayo sa iisang bahay?!"ay sori na ahue
"Ay ganon?"
"Hindi ganon! Hindi!"
"Eh pero san naman tayo pupunta?"
"Sa pupuntangina mo. Shut up ka nalang."
"Ay ganon? Geh" tumahimik nalang din ako. As if naman may may magagawa eh.
So ayun nga mukhang malayo layo ang pupuntahan namin kaya natulog ako.
Paggising ko, 10:00 na kaya 4 na oras kami bumyahe.
Punyeta?! Nasan nanaman kame?!
Sabagay, ok lang naman. Wala naman kaming pasok bukas kasi friday ngayon.
"Nasan tayo?" Antok na tanong ko kay Jungkook.
Lumingon ako sa tabi ko pero hindi ko nakita si Jungkook.
Sinong nakita ko?
Punyeta.
Si Jungmie.
Putangina nga naman.
"HANGGANG DITO BA NAMAN BABAENG MULTO?!" Inis na bulyaw ko.
Tinawanan niya lang ako kaya lalo akong nainis sa kanya.
Naiinis ako.
Una kasi iwanan ba naman ako ni Jungkook dito eh hindi ko pa naman alam kung asan kame.
Tapos dadagdag patong babae na to na akal mo buntot na sunod ng sunod sakin.
Punyeta talaga
*****
PLEASE READ!!!!A/N: Hi all. Ilang taon na nakalipas nung huli kong inupdate to HAHAHA. So ewan baka wala na yung mga dating nangungulit sakin na mag-ud. Pero inupdate ko parin to try kung may magbabasa. I-uupdate ko pa to ng ilang chapters to see kung itutuloy ko pa hehe. Yun laaang.
BINABASA MO ANG
Blind Curve
РазноеBeing the one and only wife of your bias is the highest dream a fangirl would think, and when it comes true, it might be the best thing that ever happened to her. But what if the so-called "highest dream" turns into the "darkest nightmare"? j.jk x c...