Zoraki Evlilik-DefYal

-Kaçak Gelin-

Defne'nin elbisesi ve saçı (saçınında böyle olduğunu düşünün.)⬆

~Yalın~
Lan ben dün gece ne içtim de başım çatlıyor? Çaldığını duyduğum telefonu alıp açıyorum.

"Efendim?"

"Abi sabahtan beri bu 7. arayışım nerdesin sen?"

"Uyuyordum."

"İyi o zaman kalk ve buraya gel!"

"Niye kızım?"

"Ay Ares dayısını özlemiş. Abi manyadın mı bugün düğünün var ya hani?"

"Hatırlattığın için sağol Yeşim. Kalktım geliyorum."

Yataktan kalkıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim.

...

"Defne aç kapıyı"

"Fındığım aç şu kapıyı"

"Halaa kapıyı aç. Herkes burda kalsın sadece ben geliyim yanına."

"Bak yengem aç kapıyı."

"Rahat bırakın beni."

"Olmaz sıpası sen ha bu kapıyı aç ondan sonra."

~Defne~
"Ya istemiyorum gidin başımdan. Özür dilerim Yalın, ben yapamam."

Kendimi odaya kilitlemiştim. Bunun evlilikten kaçış olduğunu mu düşünmüştüm? Korkuyordum. Herşeyin bu kadar ani gelişmesinden korkuyordum. Herkes dışarıda beni bekliyor, ben aynanın karşısında yere çökmüş hüngür hüngür ağlıyorum. Bir saat önce yapılan makyajımdan eser kalmamış, gözlerimden damlayan yaşlar elbisemi sırılsıklam yapmıştı. Dışarıdakiler kapıyı açmaya çalışırken sessizce yangın merdiveninden aşağı indim.

"Defne? Noldu güzelim?"

"Deniz lütfen gidelim. Söz herşeyi anlatıcam ama lütfen gidelim kimsenin haberi olmasın!"

"Tamam bitanem geç arabaya."

Hani insan çok kötüyken yanında birini ister. Omzunda ağlayabileceği.. Deniz de öyle benim için. Bazen kendi abilerimden bile daha çok yanımda oluyor.

...

"Evet anlat bakalım."

"Anlatacak bişey yok ki korktum ve kaçtım."

"Neden?"

"Bir nedeni yok. Evlenmek istemediğim biriyle evlenmekten korktum."

"Bak güzelim Yalın kendi halinde takılan biri ama sevdiklerine gerçekten çok değer veriyor."