ŞEYTAN (ASKIDA)

*3*

Umursamaz bakışlarıyla odaya girdi şeytan, kadın kapıya yaslanarak

"Beğenmedin mi?" diye sordu. Şeytan yatağın üstüne oturarak kadına gözlerini dikip "Odayı değil ama manzarayı sevdim." dedi ve abartılı bir şekilde süzdü kadını, kadın yerinden doğrularak "Yemeğe geç kalma." dedi ve kıvırarak aşağı indi. Bir süre arkasından baktı çocuk, babasından intikamını almanın yolunu bulmuştu. Ellerini ensesinde birleştirerek kendini yatağa bıraktı, tavanı izlerken yavaşça gözleri kapandı.

***

Yumuşak, kadifemsi bir sesle gözlerini araladı çocuk,

"Hadi yemek hazır."

Gözlerini ovalayarak yatakta doğruldu Kuzey ve etrafına bakındı nerede olduğunu anlamak için, bir süre sonra kendine geldi ve babasının onu buraya getirdiğini hatırladı. Gözlerini devirerek "Karnım aç değil." demesiyle karnından bir kükreme duyuldu, kadın alaycı bir kahkaha atarak arkasını döndü ve kapıya doğru ilerledi. Kuzey ayağa kalkarak üstünü düzeltti ve ellerini cebine sokarak kadına bağırdı,

"Ben buradayım yemeğimi buraya getir."

Kadın arkasını dönerek "Baban buna izin vermez oğlum." dedi oğlum kelimesini bastırarak ve gülümseyerek aşağı indi. Kadının böyle davranması içindeki şeytanın ağzını sulandırıyordu, Kuzey içinde delirmişcesine kuduran şeytanı dizginleyerek kadının arkasından aşağı indi. Ev babasının bahsettiği kadar büyüktü tavanı yüksek ve duvarlar soluktu, yıkılıp içindeki tüm sırları ortaya dökmek istiyordu sanki. Kuzey duvarlara odaklanmışken kadının yürürken yüksek topuklularının çıkardığı sesler yavaşça yok oldu, çocuk yalnız kaldığını anlayınca içinde tuhaf bir huzur filizlendi, yalnızlığı seviyordu, kendini buluyordu yalnızken, etrafında yüzüne gülümseyen maskeler yerleştirmiş sahte insanlar ya da kendisini aşağılayan aptallar yoktu. Yavaşça koridorda ilerlerken büyükçe eski bir kapı gözüne çarptı, kapıyı hafifçe ittirerek kafasını içeriye uzattı içerisi kapının aksine daha moderndi yeni yapılmış badana kokusunu ciğerlerine doldurdu, adımını içeriye atarak etrafı daha dikkatli incelemeye başladı altın rengine boyanmış ahşap dolaba doğru yaklaşarak çekmeceyi açtı, içindeki iç çamaşırlarından birini eline alarak incelemeye başladı siyah dantelli bir sütyen, sırıtarak yerine bıraktı ve dolabın kapağını araladı. İçinde renk renk elbiseler vardı yavaşça elini elbiselerde gezdirdi ve siyah elbiseyi eline aldı kadının giydiği elbiseydi bu. Arkasında duyduğu ayak sesiyle hızla arkasını döndü Kuzey, kadın solundaki komodine yaslanarak çocuğa bakıyordu, üzerinde ince kırmızı, siyah dantellerle süslenmiş, saten bir gecelik vardı sadece, dışarıdan vuran loş ışıkla tüm bedeni geceliğin altından belli oluyordu. Eliyle hafifçe Kuzey'e gelmesini işaret etti, tereddüt etmişti çocuk, içindeki şeytan ise kudurmuş bir şekilde etten duvarları parçalıyordu.

"Hadi bu seferde bensiz yap bir işi aptal!" diye bağırdı şeytan.

Kuzey tereddüt etse de kadına yaklaşarak dikkatlice süzdü, kırmızı renk ahenkle kadının beyaz teninde kıvrılıyordu, elini kadının ince boynuna doğru uzattı, parmak uçları tam boynuna değecekken elini sıkarak geri çekti. İçindeki şeytan etten duvarına yaslanıp dalga geçercesine gülümseyerek el çırpıyordu, çocuk utanarak kafasını önüne eğdi ve çıkmak için kapıya yöneldi. Kadın çocuğun kolundan tutarak kendine çevirdi ve kapıya doğru ilerleyip kapıyı kapattı, çocuğun yanına geri dönüp hafifçe gülümsedi, konuşmuyordu çocuk daha da tedirgin olmuştu. Kadın ellerini geceliğinin askılarına götürerek aşağı indirdi, saten gecelik kadının vücudundan yavaşça sıyrılarak yere düştü, artık tüm vücudu bir sanat eseri misali Kuzey'in gözlerinin önündeydi, büyülenmişti çocuk gözlerini ayıramıyor, kıpırdayamıyordu. Kadın ellerini çocuğun tişörtünün içine sokarak bedenini ellemeye, keşfetmeye başladı, Kuzey dudaklarını kadının dudaklarına hafifçe bastırarak öpmeye başladı, her öpücük kadının dokunuşlarını sertleştiriyordu Kuzey'i ise nefes nefese bırakıyordu. Kuzey ellerini kadının boynundan göğüslerine doğru indirerek gözlerini kapattı, öpüşmeleri daha da alevlenirken ismi kulaklarında yankılandı, "Kuzey!"