ŞEYTAN (ASKIDA)

*7*

Kuzey cesaretini toplayarak bagaj kapağını araladı, koku daha da yoğunlaşmıştı, ceketinin koluyla burnunu kapatarak komple açtı kapağı. Halatlarla bağlanmış siyah bir torba vardı, Kuzey halatlardan birini çözerek poşetin içini görmeye çalıştı, bir tutam sarı saç  göründü ilk olarak, biraz daha araladı torbayı gözleri oyulmuştu, yüzünde sigara yanıkları vardı ve dudakları birbirine dikilmişti. Kuzey şaşkınlıkla bagajı kapatarak etrafa bakındı "T-tanrım! O-olamaz!" diye bağırdı kekeleyerek, birden açılan kapıyla yerinden sıçradı.

"Keyfimin içine sıçtın Kuzey! Ne bağırıyorsun?" diye sordu Güney.

Kuzey telaşla ellerini üzerine silerek gülümsedi "H-hiç." eliyle arabanın yanında duran çam ağacını göstererek "Reçine, her yerime bulaştı." diye ekledi.

Güney, Kuzey'in ellerindeki kan lekesini fark etmişti. "Tamam." diyerek içeriye girdi ve Koltuğun üzerinde çıplak bir şekilde oturan Gece'ye baktı "Gitmen lazım." dedi yerdeki kıyafetleri kıza fırlatarak.

"Cidden mi Güney? Uzun zaman sonra karşılaşıyoruz ve sen bunu mu söylüyorsun?" dedi kız suratını asarak.

Güney'in sabrı taşmaya başlamıştı "Abartma Gece sadece 1 sene geçti." diye bağırdı.

Kız üstünü giyinerek Güney'e baktı "1 sene benim için çok uzun bir zaman aptal."

"Umurumda değil." dedi ve kızın kolundan tuttu ve dışarıya çıkarttı Güney. "Bir daha ben çağırmadan gelme." diyerek Kuzey'e döndü "Sen de buraya gel çabuk."

Kuzey telaşla içeri girdi ve Güney'i beklemeye başladı. Anlamış mıydı acaba? Korkuyordu, ama içindeki korkunun büyük kısmı yıllar sonra bulduğu kardeşinin hapse girme olasılığı yüzündendi. Güney elini cebine sokarak Kuzey'in yanına gitti "Niye bağırdın orada?" diye sordu.

Kuzey derin bir nefes alarak "Söyledim ya, reçine." dedi ve aldığı nefesi bıraktı.

Güney boğazını temizleyerek tekrar sordu "Neden bağırdın."

Kaçmanın bir anlamı yoktu, anlamıştı her şeyi. Korkuyla kastığı bedenini serbest bırakarak rahatladı ve koltuğa oturdu Kuzey "Neden bağırdığımı biliyorsun, bak Güney seni polise falan şikayet edeceğim yok merak etme ben senin kardeşinim."

Güney şaşkınlıkla cebinde tuttuğu çakıyı bırakarak Kuzey'in yanına oturdu "Benimle dalga mı geçiyorsun?" 

"B-bak cesedi saklarım, merak etme yapmadığım şey değil  yakalanmayız." son söylediği bir kaç kelimenin saçmalığıyla yüzünü buruşturup Güney'in cevabını bekledi Kuzey.

"Yapmadığım şey değil?" dedi Güney sorarcasına.

"Uzun hikaye, ama kısaca anlatmak gerekirse içimdeki şeytan yüzünden birkaç şey yapmış olabilirim." dedi çekinerek.

Güney güçlü bir kahkaha atarak Kuzey'in suratına baktı "Ciddi misin?"

"Evet."

"Ben de içimdeki benimle konuşan aptal yüzünden tüm bedenimi saran öldürme hissini dışarı vuramıyordum."

"Nasıl bu kadar çok benzeyip bir o kadar da zıt olabiliyoruz." dedi Kuzey anlamayarak.

"Bir film izlemiştim, korku filmi. Ikizler vardı, biri ölüyordu ve diğer geriye kalan onu hala hissediyordu. Yanındayken, yaşıyorken hep yanında olduğu için fark edememişti ama ölüp gittikten, uzaklaştıktan sonra onu hissediyordu, onunla konuşuyordu." dedi Güney dalga geçercesine gülerek.

Kuzey ciddiye almıştı anlattıklarını "Ya bizimki de öyle birşeyse?"

"Saçmalama Kuzey, sadece bir film. Aptal gibi davranma."