မီးပြင့္ဝါဝါတို႔ ...
မ်က္ႏွာက်က္တြင္...
စီတန္းကာ...တတ္ထားသျဖင့္..
မလင္းလြန္းေသာ္လဲ...တည္ၿငိမ္သည့္..
အလင္းေရာင္ျပန္႔ျပန္႔သည္..
အခန္းထဲတဝိုက္...ျဖန္႔က်က္ထားသည္...မစူးလြန္းသလို..
မေဖ်ာ့လြန္းသည့္..
အေမႊးနံ႔က...တခ်က္ခ်က္...
က်ေနာ့အာ႐ုံထဲ .. တိုးဝင္လို႔...........အသံလံုသည့္..
အခန္း၏...ၿငိမ္သက္မႈသည္...
မတူညီေသာအသက္႐ႈသံႏွစ္ခုမွ...
လြဲ၍...... တိတ္ဆိတ္ေနေလသည္...U ပံုသ႑ာန္တန္းဆက္..
စီခ်ထားသည့္..သားေရဆိုဖာ..၏..
ေအးစက္ေသာ..အထိအေတြ႔သည္..
အဝတ္လြတ္ေနေသာ..
က်ေနာ...အေနာက္ပိုင္းႏွင့္...
ထိကပ္ေနသည္..** အ...မလုပ္နဲ႔..Lu..........အင္းး..**
က်ေနာ...
အျပင္းအထန္တားျမစ္ေနသည့္..
ၾကားမွပင္..လ်င္ျမန္လြန္းလွသည့္
.. Xiao Lu.. ခံတြင္းေႏြးေႏြး၏..
အထိအေတြ႔မွာ...တိန္းမူးစြာ...
အလိုလိုညည္းလိုက္မိသည္....ပထမဆံုးေသာ...
က်ေနာ့၏...အထိအေတြ႔သည္....
Xiao lu ေၾကာင့္
အသည္းေတအူေတ....
ျပဳတ္က်ေတာ့မတတ္ပင္..ဆိုဖာေပၚတြင္..
Xiao lu.. ေနရာခ်ေပးသလိုပင္..
ထိုင္ရက္..ျဖစ္ေနသည့္..
က်ေနာ့၏...ေပါင္ႏွဖက္..ၾကား႐ွိ..
Xiao lu..ေခါင္း၏
ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္....တခ်က္စီတိုင္းတြင္...
က်ေနာ
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္....
တံေတြးအႀကိမ္ႀကိမ္ၿမိဳခ်မိသည္....က်ေနာ့အသိစိတ္က...
ယခုလို.. လုပ္ရပ္ႀကီးကို
ညစ္ညမ္းသည္ဟု..အႀကိမ္ႀကိမ္..
သတိေပးေနေသာ္လဲ..
ေသြးသားေတာင္းဆိုမႈႏွင့္..
က်ေနာ့မသိစိတ္က..
Xiao lu..ခံတြင္းေႏြးေႏြးတြင္..
ေပ်ာ္ဝင္ေနပံုရသည္....**အ.. ...Lu.....**
က်ဥ္းေျမာင္းလွသည့္..
Xiao lu..လည္ေခ်ာင္းသည္..
ဤမွ်ေလာက္....ထိ
က်ေနာ့အား....ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္ဟု..
ဘယ္တုန္းမွ...မေတြးခဲ့ဖူးပါ....
YOU ARE READING
Sorest [ HunHan ]
Fanfictionအရာအားလံုးက.. အခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္ရတာခ်ည္းပဲ.... ျဖစ္ရပ္တိုင္းမွာ..ကိုယ္က အနာက်င္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္.. ဘုရားသခင္ေပးတဲ့.. အျပစ္ဒဏ္လို႔သာသတ္မွတ္လိုက္... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔. အဲ့ဒီ့အျပစ္ဒဏ္က.... မင္းနဲ႔အသားက်လာလိမ့္မယ္...