က်ေနာ့ေ႐ွ႕မွ.. တိုက္ခန္း
Secret code ကို..
တတီတီႏွိပ္ေနသည့္..
Xiao Lu လက္ေခ်ာင္းေတသည္..
သိသိသာသာ
အလ်င္လိုေနသည္..က်ေနာကေတာ့
ဓာတ္ေလွကား..စီးသည္ပင္..
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာထိ..
စီးရေသာ..
Xiao lu.. ၏.. Apartment သည္..
က်ေနာ...ထင္ထားသည္ထက္ပင္..
ပိုျမင့္သည့္..
အထပ္တြင္..
႐ွိေနသည္..မို႔...အံ့ျသေနမိသည္..မွာ..
ပါးစပ္ပင္မစိႏိုင္...အျမင့္ေၾကာက္လွပါသည္ဆိုေသာ..
က်ေနာ့ခ်စ္သူအား..
အခုလိုက်ေတာ့..မေၾကာက္ဖူးလားဟု...
စစေနာက္ေနာက္..ေမးခ်င္ေသာ္လဲ..
ကားေပၚကေန..ယခုအခ်ိန္ထိ..
စကားတခြန္းပင္..မဆိုေသးသည့္..
သူ႔ေၾကာင့္..
အသာၿငိမ္ေနရသည္..** လာ..ျမန္ျမန္ဝင္...**
တီခနဲေလာ့ပြင့္သံႏွင့္အတူ..
တံခါးပြင့္သြားသည္ႏွင့္..
စိတ္မ႐ွည္သလို..
က်ေနာ့လက္ေကာက္ဝတ္ကို...
ဆုပ္ကိုင္လာသည့္..
Xiao lu.. လက္ေခ်ာင္းေတသည္..
တငး္ျကပ္ေနကာ..
Xiao lu..လက္ဖဝါးျပင္မွ..
အပူေငြ႔တခ်ိဳ႕..ထြက္ေနသလိုပင္...တခုခုကို..စိတ္ေစာေနသလို
မ်က္ခံုးႏွဖက္ကို..အနည္းငယ္..
တြန္႔ကုတ္ထားသည့္..
Xiao lu.. မ်က္ႏွာတြင္
အေဆာင္ကို
လိုက္ပို႔ေပးမည္ဟုဆုိကာ..
က်ေနာ့ကို.....သူ႔ Apartment ႐ွိရာ..ဆီ
ခပ္တည္တည္ပင္..
ေခၚခ်လာျခင္းအတြက္..
နည္းနည္းေလးမွပင္...
က်ေနာ..စိတ္ဆိုးမည္ကုိ...စိုးရိမ္သည့္..
အရိပ္အေယာင္..ေသးေသးပင္..
မေတြ႔ရပါ...အရာရာ ကိုသူ႔သေဘာအတိုင္းလုပ္ပီး
က်ေနာ့သေဘာထားကို..
မေမးရက္ေလျခင္းဟု..
အနည္းငယ္.....အျပစ္တင္ခ်င္မိေသာ္လဲ..
ႀကီးႀကီးမားမား..ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္ျပန္၍..
က်ေနာ..ေျပာလိုက္လို႔..
Xiao lu.. စိတ္ဆိုးသြားမည္ကို..ပင္
ပိုစိုးရိမ္မိသည့္... က်ေနာ..ရယ္ေလ..Xiao lu.. ေခၚေဆာင္ရာ
အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္..
ေႏြးေတးေတးအခန္းတြင္းမွ..
ေလထု က..က်ေနာ့တကိုယ္လံုးကို..
ေထြးပိုက္သြားကာ...
လီမြန္အခန္းစပေရးနံ႔သင္းသင္းက..
က်ေနာ့ အနံ႔ခံအာ႐ုံထဲ...
တိုးဝင္လာ၏...

YOU ARE READING
Sorest [ HunHan ]
Fanfictionအရာအားလံုးက.. အခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္ရတာခ်ည္းပဲ.... ျဖစ္ရပ္တိုင္းမွာ..ကိုယ္က အနာက်င္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္.. ဘုရားသခင္ေပးတဲ့.. အျပစ္ဒဏ္လို႔သာသတ္မွတ္လိုက္... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔. အဲ့ဒီ့အျပစ္ဒဏ္က.... မင္းနဲ႔အသားက်လာလိမ့္မယ္...