ရင္ခုန္သံႏွခုေပါင္းစည္းသံက..
စည္းခ်က္ခ်စြာ...
တဒိတ္ဒိတ္..ငတ္မြတ္သည္ထက္..
ငတ္မြတ္လာေသာ..
အနမ္းတို႔က..
ျပင္းပ်မႈကိုသာ...
အလွ်ံတၿငီးၿငီး..ေတာက္ေလာင္ေစ၏..ကင္းလြတ္ခ်င္ေသာ
စိတ္႐ုိင္းတို႔က..
အေသြးအသားတို႔အား
ပြက္ပြက္ဆူ ကာ..
ေရာင့္ရဲႏိုင္ေတာ့မည့္ပံုပင္..
မေပၚေခ်..အရြယ္ေရာက္ပီးသည့္..
ေယာက်ာ္းသားမ်ားျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ..
ေသာက္၍မဝႏိုင္ပါေသာ..
အခ်စ္အိုေအစစ္သည္..
သိပ္ကို..ခ်ိဳၿမိန္လြန္းေနခဲ့သည္...^^^^ေဒါက္...ေဒါက္^^^^
** ဟာကြာ...**
ဘယ္ႏွခါေျမာက္မွန္း..
မသိေတာ့ေသာ
က်ယ္ေလာင္သည့္..
တံခါးေခါက္သံေနာက္တြင္
အလိုမက်စြာ
ညည္းညဴလိုက္ေသာ..
Xiao Lu.. အသံက...
အခန္းထက္ညံလို႔..ႏွကိုယ္တူခံစားေနၾကေသာ
သာယာမႈေတသည္..
တံခါးေခါက္သံေလးတခုေနာက္မွာပင္..
အေလာသံုးဆယ္ႏွင့္..
ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းျခင္းကို
ေရာက္ေလသည္..ျပန္႔က်ဲေနေသာ
အဝတ္အစားေတကို..
တစစီေကာက္ခါဝတ္ေနရသည့္
အခိ်န္တြင္..Xiao lu.. က..
တံုဏွီဘာေဝ..အီေလးဆြဲေနေသးသျဖင့္...
က်ေနာပင္....ပ်ာပ်ာသလဲ..
လူးလဲကာ..
ဖုတ္ဖတ္ခါရသည့္အေျခအေန..** ေတာက္....ဘယ္ေကာင္က..မ်ား?.. **
ၾကယ္သီးပင္အျပည့္အစံု
မတပ္ရေသးေသာအက်ီႏွင့္..
အခန္းတံခါးဆီလွမ္းသြားသည့္
Xiao lu မ်က္ႏွာက...
တျမည့္ျမည့္ကြၽမး္ေနသည့္..
မီးက်ီးခဲလို..ရဲရဲနီေနမည္မွာ
ေသခ်ာေပါက္ပင္..**ဘသူလဲ**
အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္သံေနာက္မွာ
ေဆာင့္ေအာင့္ေနေသာ
Xiao lu.. အသံက..
လြင့္ခနဲ...ဘာေတဘလိုပဲျဖစ္ေနပါေစ..
က်ေနာကေတာ့..
ကိုယ့္အ႐ွက္ကုိယ္ဖံုးႏိုင္ေရးအတြက္..
လွည့္မၾကည့္အားေသး..အေပၚ႐ွပ္အက်ီက
သံလိုက္ၾကယ္သီးေတမို႔..
တပ္ရလြယ္ကူေသာ္လဲ..
ေအာက္မွ..ေဘာင္းဘီက..
Fix ဆိုက္..အံကိုက္..
ဆင္ယင္ေပးထားပါေသာ..
Xiao lu ေၾကာင့္..
ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ေတာက္ေတာက္က်ေအာင္
အလုပ္႐ႈပ္လွ၏...
YOU ARE READING
Sorest [ HunHan ]
Fanfictionအရာအားလံုးက.. အခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္ရတာခ်ည္းပဲ.... ျဖစ္ရပ္တိုင္းမွာ..ကိုယ္က အနာက်င္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္.. ဘုရားသခင္ေပးတဲ့.. အျပစ္ဒဏ္လို႔သာသတ္မွတ္လိုက္... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔. အဲ့ဒီ့အျပစ္ဒဏ္က.... မင္းနဲ႔အသားက်လာလိမ့္မယ္...