Εχω εναν κολλητο,τον Louis.Ειμαστε μαζι απο το δημοτικο και ειναι ο κολλητος μου. Του τα λεω ολα, ειναι εχεμυθος και πολυ αστειος. Μου φτιαχνει την διαθεση σε χρονο μηδεν.
Ομως αν και τον γνωριζω πολλα χρονια ποτε δεν ετυχε να μου γνωρισει τον κατα 3 χρονια μεγαλυτερο αδελφο του,τον 19χρονο Liam.
~Στο σχολειο~
- Beth τι θα ελεγες να ερθεις σπιτι μου για το Σαββατοκυριακο?
-Μπα ρε Lou μηπως γινομαι βαρος?! Οι δικοι σου το επιτρεπουν?
-Ναι ρε ζουζουνακι μου!Ασε που Οι δικοι μου θα λειπουν για επαγγελματικο ταξιδι. Τι λες εισαι μεσα? Σε παρακαλω πες ναι!,χαμογελασε.
- Οκ μεσα!,απαντησα.
Σχολασαμε και φυγαμε απο το σχολειο με προορισμο το σπιτι του.
~Στο σπιτι~
Αφου φαγαμε και διαβασαμε, καθομασταν το δωματιο και μιλουσαμε ωσπου ανοιγει η πορτα και μπαινει μεσα ο αδελφος του.
-Αμαν ρε Liam ποτε δεν θα μαθεις να χτυπας επιτελους?! φωναξε.
-Ναι νταξει τωρα. Απλως καντε λιγο ησυχια διαβαζω,ειπε.
- Liam απο εδω η κολλητη μου φιλη η Beth.
Συστηθηκαμε.
Ομγ! Ηταν τοσο ομορφος, σαν θεος! Αυτα τα ματια! Αχ!
Συνελθε τι λες ειναι αδελφος του κολλητου σου ασε που μπορει να εχει κοπελα τετοιο μαναρι που ειναι!
- Beth καλει γη! Εισαι εδω μικρη?! με εβγαλε απο τις σκεψεις μου.
-Ναι συγγνωμη, κοκκινησες.
-Ωραια φευγω τωρα και ηρεμα, ειπε ενω με κοιτουσε ακομα.
Εκλεισε την πορτα και εφυγε.
Το απογευμα με τον Loui παιζαμε PlayStation.Ναι με ειχε μαθει να παιζω αλλα μονο ποδοσφαιρο!
-Επ! Τι κανουν εδω τα μικρουλια?!,εμφανιστηκε ο Liam.
-Μικρο ειναι το ματι σου, μην πω και τιποτα αλλο, χαχανισε ενω συνεχιζε να παιζει.
Πατησα το pause.
- Ελα ρε Beth γιατι? παραπονεθηκε.
-Ρε Lou μου κουραστηκα.Δυο ωρες παιζουμε! ειπα.
-Loui εχει δικιο. Μπορει να κουραστηκε, να διψαει ή να θελει να παει τουαλετα,ειπε καθως με κοιτουσε.
-Θες να σου φερω τιποτα γλυκα ? με ρωτησε.
-Ναι αν μπορεις σε παρακαλω ενα ποτηρι νερο ,του χαμογελασα.
-Εγινε!, πηγε προς την κουζινα.
-Εισαι ο τυπος του! με κοιταξε πονηρα.
-Οριστε? Τι λες Lou?! εκανα την ανηξερη.
-Ειναι προσφατα χωρισμενος. Βλεπω πως σε κοιταει και πως τον κοιτας. Το οτι σε αποκαλεσε γλυκα ενω σε ξερει λιγες μονο ωρες?! Απο μενα εισαι ελευθερη.Ετσι και αλλιως θα ηταν χαρα μου να ειστε μαζι.Ξες και αν σε πληγωσει καθαριζω. Αν και δεν νομιζω, πιστος ειναι μου μοιασε, λεει χαχανιζοντας στο τελος.
-Ευχαριστω πολυ Lou! Εισαι ο καλυτερος! τον αγκαλιασες.
-Και αν σου εχει μοιασει καηκα! τον πειραξα.
Μπαινει ο Liam και μας βλεπει.
-Οριστε Beth το νερο σου, ειπε εντονα.
- Ευχαριστω πολυ Liam,χαμογελασα.
- Εγω παω λιγο τουαλετα και ερχομαι, πειτε τα εσεις, λεει και μου κλεινει το ματι.
Πλεον ειμαστε μονοι μας. (Μμμμ)
Καθισε διπλα μου στον καναπε και εβαλε το χερι του γυρω απο τους ωμους μου. Κοιταζομασταν.
- Και που λες εισαι ομοια με τον Loui, 16 χρονων?
-Ναι απαντω και κοιταω για μια στιγμη τα χειλια του.Αχ!
- Παιζει κανα αγορακι?,ρωτησε.
- Μπα! Σε ποιον να αρεσω ετσι οπως ειμαι! εσκυψα το κεφαλι μου.
-Δεν ειμαι ο τυπος τους,συνεχισα.
- Σε αυτο που λες δεν εχεις δικιο. Εισαι υπεροχη και οταν σου μιλαω θελω να με κοιτας, βαζει τον αντιχειρα του στο πηγουνι μου για να τον κοιταξω,του χαμογελασα.
-Beth μου αρεσεις! Και μαλιστα πολυ!Σε θελω.Θελω να ειμαστε μαζι.
- Ειμαι μικρη, σκεφτηκα.
- Τοτε θα σε φροντιζω, δεν θα σε πληγωσω.Στο υποσχομαι.
Ειμασταν σε αποσταση αναπνοης.Εβαλε το αλλο του χερι στο μαγουλο μου,το χαϊδεψε και ενωσε τα χειλια μας.
-Σε αγαπαω Liam!
-Και εγω Beth πολυ!
Ελπιζω να σας αρεσε. ❤
