Islak İmza // hantol

•from ep6;

...

Göz kapakları titredi. Ellerimle saçlarını okşamaya devam ettim. Ne kadar kanımızda gezinen alkollerin etkisindeysek şuan bir o kadar gerçektik. Onunla Özgür'ün konuşmasını duyduğum ana gitti aklım birden bire. Burnumu çekerek göz yaşlarımı geri yollamaya çabaladım ve kucağıma yatan Tolga'nın yüzüne odaklandım. Tanrı kadar kusursuz, gece gibi güzel, kanımda gezinen alkol kadar gerçek... Ah Tanrım, konrolü kaybetmek üzereyim. Bana yardım et.

"Mesafeler neden olur ki? Neden?" Ellerimi terli saçlarının arasından çekip uzamaya başlayan sakallarında gezdirmeye başladım. Parmaklarımı hissedince aniden dudakları kıvrıldı ve yüzünde gezinen parmaklarıma daha çok yer açıp okşayabilmem için hafifçe kafasını çevirdi. Bu haliyle mırlayıp kendisini sevdirmeye çalışan kedilere benzemişti, hafifçe tebessüm ettim.

"Mesafeler..." Ah, lanet olasıca mesafeler.

"Mesafeler?" diye fısıldadı Tolga, hâlâ gözleri kapalıydı ve parmaklarım sakallarını okşadıkça dudaklarındaki gülümseme büyüyor, nefesimi etkisiz kılıyordu.

"Mesafe...sadece yakınlaşmaktan korkan birinin uydurduğu koca bir saçmalıktan ibaret." durup gözlerini aralayıp bana baktı. "Hepsi bu, Hande. Hepsi bu."

Saatler ilerledi. Biz mesafeleri aşamadık. Hepsi bu, Tolga. Hepsi bu.