Susurrous [WonKyun]

fourth whisper

HoSeok onun belini kavrayıp güçlükle dışarı çıkarabilmişti. Sonunda sesten uzaklaştıklarında ChangKyun ellerini kulaklarından çekti. Hala vücutlarının birbirine yapışık olduğunu fark edince kendini geriye çekti.

"Az önce ne oldu sana?"

"Şey, o sesler bana korkunç şeyler gösterdi. Başta dayanabileceğimi düşünmüştüm ama dayanamadım."

"Ses mi gösterdi?"

"Ben sinestezi hastasıyım. Bu yüzden böyle şeyleri çokça yaşıyorum. Mesela yedi rakamının renk tonunu çok severim."

"Havalı bir şeye benziyor."

"Havalı değil. Bu hastalığım yüzünden seslere ve görüntülere karşı verdiğim tepkiler sürekli alay konusu oldu. Ya da bana uzaylı mumamelesi yapıp her seferinde dışladılar."

"Bu onların sorunu. Ben uzaylıları severim."

HoSeok genişçe gülümseyerek konuştu. ChangKyun bakışlarını kaldırıp gözlerini HoSeok'un gözleriyle buluşturduğunda gülümsemesine karşılık verdi. Ona gözlerindeki yoğun minnet duygusuyla bakıyordu. İlk defa birisi -MinHyuk'dan sonra- onu dışlamamış aksine oldukça sıcak bir şekilde karşılamıştı. Bir tarafı onun kollarına atılıp hıçkıra hıçkıra ağlamak istese de diğer tarafı erkeksi olup sadece teşekkür etmesinin yeterli olacağını söylüyordu. ChangKyun iki tarafı da ikna etmek için ani bir hareketle HoSeok'a sarılmış ve duyabileceği yükseklikteki bir sesle teşekkür etmişti. İçindeki iki sesi de kırmadığı için mutluydu. Ve aldığı mayhoş tattaki koku hoşuna gitmişti. Ne çok acı ne de çok tatlıydı. Parfümünün markasını sormayı aklına not etmişti.

HoSeok'un ellerini de belinde hissettiğinde içindeki garip heyecanlanmaya anlam verememişti. Heyecanlanma durumu yerini midesindeki garip hisse bırakırken rahatsız olduğunu hissedip geri çekildi. Başını yere eğerek tekrar teşekkür edip az önceki garip olay için de özür dileyerek arkasını döndü. Ne zaman tuttuğunu anlamadığı nefesini verdikten sonra hızlı adımlarla evine doğru gitti. Mümkünse onunla bir daha karşılaşmamak istiyordu.

"Koca bir yalancısın. Onunla tekrar karşılaşmak için her şeyi yapabilirsin."