Waarom Ik Niet? *Voltooid*

2

Mila heeft voor zwart gekozen na een discussie met haarzelf. Ik doe mijn lichtgroene strepless jurkje in een tas met een bruine kleine riem. Ik stop mijn zwarte pumps erin en nog wat make-up. Ik pak mijn fiets en fiets naar Mila toe. Ik bel aan en de deur zwaait open. Mila's moeder staat in de deuropening. 'Mila is boven', zegt ze meteen en laat me binnen. Ik loop de trap op naar Mila's kamer. Ik klop op de deur en loop naar binnen. Ik doe de deur achter me dicht en ga vast op bed zitten. Mila draait zicht in de stoel om en kijkt me aan. 'Klaar voor een feestje'. 'Ja'. 'Oke'. Ze staan op en wijst dat ik moet gaan zitten. Ik ga op de stoel zitten en ze draait me naar de spiegel. Ze begint met mijn bruine lange haar te borstelen en daarna maakt ze er krullen in. Ze doet mijn make-up in lichte kleuren en mascara bij mijn bruine ogen. Als ze klaar is trek ik mijn jurkje aan en zie ik mezelf in de spiegel. 'Vind je het mooi'. Ik knik en geef Mila een knuffel. Dan gaat zij zitten en doe b ik haar haar. Ik stijl haar haar en dan doe ik de make-up. Ik doe wat mascara op en donkere oogschaduw. Als zij ook klaar is doet ze haar jurkje aan. We staan naast elkaar voor de grote spiegel in Mila's kamer. 'Ja het is echt, we zijn te sexy', zegt Mila. Ik moet lachen en we lopen met onze tasjes naar buiten. We stappen op de fiets en fietsen naar het huis van Elias. Ik weet waar hij woont, ik heb hem misschien een beetje gestalkt. We zetten onze fiets neer en lopen naar het huis. Je hoort de muziek al voordat je binnen bent. De deur wordt open gedaan door Elias en ik kijk in zijn bruine ogen. Zijn donkerbruine haar zit vol met gel. 'Aimee, Mila fijn dat jullie er zijn kom binnen', ik glimlach en loop naar binnen. Binnen zijn heel veel mensen aan het dansen en er staan overal legen bekers of glazen. Ik zie ook de nieuwe jongen staan, Liam. Mila kijkt me aan met een mag-ik-naar-hem-toe blik. Ik denk even na. 'Ga', zeg ik uiteindelijk. Ze loopt naar hem toe en begint een gesprek. Ik lach even en ga dan naar de keuken om drinken te halen. Er staan veel bekertjes op de keuken en ze zijn vol. Net als ik er eentje wil pakken houd iemand mijn hand tegen . 'Zou ik niet doen', zegt Elias. Ik kijk hem aan. 'Hoezo niet', weet ik uit mijn mond te krijgen. 'Je weet niet wat er in is gedaan'. Ik knik. Hij loopt de keuken verder in en pak een glas. 'Wat wil je', vraagt hij. 'Cola'. Hij schut cola in en geeft die tab het glad aan mij. 'Bedankt', zeg ik en neem een slok. Het blijft even stil. Ik drink nog een slokje om hem even niet aan te hoeven kijken maar hij blijft mij maar aankijken. Ik glimlach even en kijk dan weg. Ongemakkelijk. 'Zullen we naar buiten gaan', zegt Elias om de stilte te verbreken. Ik knik en we lopen naar buiten. Hij heeft een niet zo'n grote tuin maar wel een leuk zitje en bloemen. Allen is het allemaal bezet door feestende mensen. Ik blijf in het midden van de tuin even staan. 'Kom', zegt Elias. Ik kijk hem raar aan en loop met hem mee. We lopen via een poortje naar een groot grasveld. 'Het is prachtig hier', zeg ik.