(...isra...)

"..7.."

İsra artık yorulmuştu...
Savaşmaktan,çabalamaktan yorulmuştu...
Amcası onu işten gelirken yolda tutmuştu bu sefer onları nerde bulduğunu bilmiyordu dediğine göre önce evine gitmiş bulamayınca onlara iş bulan kadından burda çalıştıklarını öğrenmişti.Pusuda beklemişti onları, nedense bu sefer farklı olduğunu düşünüyordu genç kız.Gözlerinde korku vardı ve panik halindeydi sanki.. Ona yeni bombayı verdiğinde züleyhayı yanına almıştı.İsra ne kadar dil döksede kız kardeşini alamamıştı.İşi sağ salim bitirirse ancak onu alabilirdi.Bu isra'yı korkutuyordu amcasının nekadar acımasız olduğunu biliyordu nitekim Albayın onlarla konuştuğunu öğrendiği için ona vurmuştu.Genç kız bunu nerden öğrendiğini bilmiyordu lakin onu korkuttuğu apacık belliydi.Yaptığı ağır tehtitlerle bunu anlayabiliyordu..Tek düşündüğü kardeşini o adamın elinden sağ salim kurtarabilmekti biliyordu şimdi kaçsa birilerine sığınsa yardım istese onları illa bulacak intikamını alacaktı yada kardeşine kıyacaktı.Başını salladı genç kız bu işi yapacaktı ve kardeşini alıp yerini değiştirecekti.Belki şehri bile değiştirebilirdi artık yorulmuştu bu şehirden...
Bombayı bırakacağı mahalleye geldiğinde etrafına baktı genç kız kimsecikler yoktu.Şükür dedi içinden kimse yoksa en azından ölülerde olmayacaktı.Elinde değildi suçu yoktu biliyordu lakin vidan azabı çekiyordu küçük kız.Bombayı çöpün yanına indirdi usulca baktı ona bir süre gerisim geri yürümeye başladı ve tam arkasını dönüp hızla koşacakken yerinde çakılı kaldı genç kız.Sanki üstünde milyonlarca ağırlık vardı kıpırdayamıyordu...
Şaşkınlık ve korkunun karışımıyla fal taşı gibi açılan gözleriyle baktı o gri gözlere..Biliyordu bu sefer herşeyin sonu gelmişti..Kendisine tiksintiyle bakan gözler sonu olacaktı biliyordu...

***

Aaron haberi aldığında mahalleye gelmiş lakin kimseyi bulamamıştı, sinirden kudurmak üzereyken mahalleli bir kadın yanına gelip ona herşeyi anlatmıştı.Duyduklarına inanamıyordu Aaron;hayır diyordu içinden inanmıyordu daha doğrusu inanmak istemiyordu bir yanlışlık olduğunu düşünüyordu...Telsizlere takılan konuşmada asra mahallesinde bomba patlatılacaktı.Hemen oraya gidip bekledi genç adam kadının dediklerinin doğru olmamasını diliyordu.Çünkü eper doğruysa o kızı kimse elinden alamazdı.Gözünün içine baka baka kandırmışlardı onu,karargahına kadar girmiş resmdn onunla oynamışlardı.O ise askerlerinin gözü önünde onlara yardım etmiş onları korumuştu.İnkar etmiyordu etkilenmişti küçük kadından;bakışlarındaki duygular onu kendisine takıntı yaptırmıştı.Bunları düşündükçe daha hırslandı genç adam ellerini yumruk yapmış bekliyordu...Askerler tüm mahalleyi boşaltmış etrafı sarmıştı ve çok geçmeden kuş kafese girmişti...onu aekadan gördüğünde üstündeki yıpranmış çarşaftan o olduğunu anlamıştı onu kendi elleriyle öldürecekti lakin önce türlü eziyetler çekecek ve o pisliğin yerini söyleyecekti.Birkez daha nefret etti genç adam,o şaşkınlıktan fal taşı gibi açılmış bal gözlere baktığında bir kere daha tiksindi bu orktan ve kadınlardan...

***
İsra azrailine odaklanmışken birden etrafu sarıldı ve biri bombayı imha etti.Kalbi korkudan yerinden çıkcaktı ne yapması gerektiğini bilmiyordu;kaçamazdı bu apacık belliydi onlara suçsuz olduğunu söyleyemezdi kız kardeşi amcasındayken konuşamazdı.Amcasının sözleri kulaklarında çınladı;eğer benden söz edersen bu küçüğü askerlerime veririm,sen onların ona ne yapacağını anlarsın"..hayır dedi hayır konuşamazdı en iyisi susmaktı.Ölümce kardeşi yine yanlız kalacaktı ama en azından o elinden gelen herşeyi yapmış olacaktı...Hem amcası onun öldüğünü öğrenirse intikam almaz ve onu salı verirdi,züleyha akıllıydı akile teyzeye gider yada başka yere kaçabilirdi...Dua etti genç kız herşeyin düşündüğü gibi olması için dua etti..
Kolunu sıkıca tutan el genç kızı kendine getirmişti,kolumu çekmeye çalışsada asker onu sürükler şekilde Aaron'un önüne atmıştı..Asker' bunu ne yapacaklarını sorduğunda bir an düşündü genç adam ve karargahın altındaki eskiden zindan olarak kullanılan odaya götürülmesini emretti..
Aaron pencerenin önünde yağan fırtınayı izliyordu.Dışarda tek bir kişi bile yoktu.Onu yakaladığından bu yana iki saat geçmişti ve o hala olanları sindirmeye çalışıyordu.O kadına aşık değildi yada herhangi büyük duygular beslemiyordu lakin ilkkez bir kadın için üzülmüştü.Sonuç ne oldu peki yine başladığı yerdeydi. Bu işi artık bitirip artık bu bataklıktan çıkmanın vakti gelmişti.Kararını vermişti genç artık harekete geçmenin zamanıydı...