My Damage Heart

Chapter 1- watta' school (Di na masama^___^)

Naghahanda nang pumasok sa school si yvon.

“Great… ilang linggo pa lang makakapasok na agad ako dito…”  sarcastikong sabi niya sa sarili habang nakaharap sa whole body mirror. Halos ibalibag niya lahat. Makikita din sa kanya ang hindi pagkagusto sa bayan pinuntahan nila nang mama niya.

Nasa Carmen, bohol sila.  Bayan at sinilangan nang kanyang mama. Andito din sa bohol ang ibang pamilya nang mama ni yvon ibang lalawigan nga lang.

“You know what hindi ganyan ang pagsira sagamit mo.” Napalingon siya sa pinang-galingan nang boses.

“Anu ginagawa mo dito!” nalukot ang mukha niya at nakataas din ang boses niya habang nakapamewang.

“Oh! Did you forget…” luminga-linga pa sa paligid bago bumaling ulit sa kanya. “I also live her, yvon. ANAK!” my diin ang huli niyang sinabi.

Tama ang nadinig ninyo mama nga ni yvon ang babaeng yun.

“Whatever Samantha.” Pinaikot pa niya ang kanyang mata habang winawagay-way ang hawak niyang hair brush.

Ganyan sila ka-close name base  na lang ang tawag niya sa mama ni’a. nagpatuloy pa din sa pagaayos si yvon nang sarili niya.

Parang wala naman kay Samantha ang attitude ni yvon.

“Wait alam kung pwedeng mag-civillian since wala ka pang uniform at first day mo…” tapos pinasadahan siya nang tingin mula ulo hanggang paa. tapos napataas kilay bago magsalita muli. “Kailangan talagang naka—pang--?” halos hindi matapos ang sasabihin at napabuntong hininga na lang ang babae

Simple lang ang suot niya naka-high waist short na makikita talaga ang maganda niyang behind at balingkinitang baywang. Naka-sleeveless top siya. My accessories din na bumagay sa get-up niya at ang kanyang in-born na maalon-along buhok ay  lalong nagpaganda sa maliit na mukha nito. Kung titignan mo ang buong itsura niya parang hindi high school ang papasukan niya kundi collage.

Nagpatuloy ito magsalita. “Umhf… yvon highschool papasukan mo hindi collage!”

“Mind your own business…kay’!”  baliwala pa din niya sa pinagsasabi nang mama niya.

 Napabuntong hininga si Samantha bago ulit magsalita. “Ok, Since first day mo sa bago mung school ihahatid kita—na I think ayaw mo—but…”  inunahan na niyang magsalita si yvon. “ I think you have no other idea. So bumaba ka na at magalmusal.”  Hihirip pa sana si yvon ngunit naunahan na siya nang  alisan ni Samantha.

Mas lalong makikita ang pagkagaliiti sa itsura ni yvon.

“Grrr…. I hate you.. I hate you…”  binuntong nalang ni yvon ang galit sa teddy bear na nakapatong sa kama.

Yvon**pov

“Did you want me to pick you up or…” hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita nang biglang lumabas na lang ako dala ang mga gamit ko. naririnig ko pa siyang sumigaw ngunit hindi ko na lang siya nilingon.

Sabihin nyo nang lahat masama ang trato ko sa mama ko. care ko naman sa inyo. Kasalanan niya yun. Nalaman ko na lang na pumunta na sa america si papa nang minsan macontact ko ang bahay nang lola ko. hindi na lang ako nagpakilala si manang chiding ang nakausap ko.

Flashback>>

“Hello!?” sabi ko sa kabilang linya nang pumuslit ako nang tawag. Ilang linggo ko na din kinocontact ang bahay naming dati at bahay ni lola. Wala na din akong ibang maalala na number kasi tinapon na ni mama yung mga gamit na my ugnayan kay papa. Hindi ko din alam ang number nang mga kaibigan nila.