Οι δρόμοι είναι σκοτεινοί και ήσυχοι όταν απομακρύνομαι από το μεγάλο σπίτι. Τα άλλα μεγάλα σπίτια δεν είναι τόσο μεγάλα όσο είναι του Χάρρυ. Είναι τόσα πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνω σε σχέση με τον Χάρρυ, γιατί είναι σε τόσο μεγάλη αντιπαράθεση με τα πλούσια παιδιά, και γιατί πάει τόσο γρήγορα από το κρύο στο ζεστό; Δεν ξέρω καν γιατί ξόδεψα τον χρόνο μου σκέφτοντας τον, μετά το αποψινό οι προσπάθειες μου για να γίνουμε φίλοι εξαντλήθηκαν. Δεν το πιστεύω ότι τον φίλησα. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πιθανό λάθος που θα μπορούσα να έχω κάνει και το δεύτερο ότι είμαι τριγύρω του, το χειρότερο από όλα. Δεν είμαι τόσο ηλίθιος για να τον εμπιστευτώ ότι δεν θα το πει σε κανέναν αλλά εύχομαι η ντροπή του ότι με φίλησε να τον κρατήσει σιωπηλό. Θα το ξεχάσω πριν προλάβει κανείς να το μάθει, το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι είναι οι γκέι φημολογίες τριγύρω για εμένα στον πρώτο μήνα μου στο κολέγιο.
Μετά από μια και μισή ώρα περπατώντας, επιτέλους αναγνωρίζω την Πανεπιστημιούπολη. Σταματάω στην καφετέρια και αρπάζω έναν καφέ, μάλλον θα μείνω ξύπνιος. Πρέπει να σκεφτώ μια καλή δικαιολογία για την μαμά μου και την Νάταλι για την συμπεριφορά μου απόψε, όχι το φιλί, δεν θα μάθουν ποτέ κάτι σε σχέση με αυτό, αν το μάθουν οι μαμά μου θα έρθει εδώ και θα με σκοτώσει, το θέμα μου όμως τώρα είναι το πάρτι. Ξανά, στα αλήθεια χρειάζομαι να μιλήσω με την Νάταλι για το ότι λέει πράγματα στην μάνα μου, είμαι ενήλικας τώρα και δεν χρειάζεται να ξέρει τι κάνω κάθε λεπτό. Τα χέρια και τα πόδια μου πονάνε για την ώρα και φτάνω στο δωμάτιο μου και καθώς ανοίγω την πόρτα "Πρέπει να μου κάνεις πλάκα!" ουρλιάζω στην εικόνα του Χάρρυ να κάθεται στο κρεβάτι μου.
"Που ήσουν;" Με ρωτάει ήρεμα. "Έψαχνα να σε βρω τριγύρω για περίπου δύο ώρες."
Τι;
"Για ποιον πούστη λόγο έψαχνες να με βρεις;" Ρωτάω σκληρά.
Γιατί πολύ απλά δεν μου πρότεινε να με πάει σπίτι νωρίτερα; Ακόμα χειρότερα, γιατί δεν τον ρώτησα να με φέρει αφού ήξερα ότι δεν ήταν μεθυσμένος; Ω σωστά, γιατί δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να κάνει κάτι καλό για εμένα.
"Γιατί... Γιατί πιστεύω ότι δεν είναι καλή ιδέα να περπατάς τριγύρω το βράδυ, μόνος σου."
Γελάω με τα λόγια του. Μάλλον δεν θα έπρεπε να είμαι τόσο αγενής, αλλά δεν είμαι και ηλίθιος. Σουφρώνει τα φρύδια του και κάνει πως θυμώνει και εγώ γελάω πιο δυνατά.
