Struggles and secrets #2

Hoofdstuk 8 uit het oog

¿•¿
Gulia POV

Langzaam open ik mijn ogen. Ik lig op een bed. Ik probeer overeind te komen maar een steek snijd door mijn rug. Ik slaak een gil en probeer weer rustig te gaan zitten.

'Gulia!' roept Narcissa en ze komt naar me toe gesneld.

'Wat is er gebeurd?' vraag ik dof aan haar.

'De Heer van het Duister heeft je tegen een muur geslagen twee dagen geleden' zegt Narcissa.

'Twee dagen!' roep ik geschrokken en ze knikt.

'Je had een gebroken rib, maar die heb ik voor je geheeld. Je kan alleen nog wat steken hebben in je rug'

Ik knik, dat had ik net dus.

'Waar is Draco?' vraag ik wanneer ik de kamer waarin ik lig herken. Draco's slaapkamer.

'Weg' zegt Narcissa simpel. Verbaasd kijk ik haar aan.

'Is er iets gebeurd na de tijd dat ik bewusteloos was?' vraag ik nieuwsgierig maar toch ben ik bang voor het antwoord.

'De Heer van het Duister weet het over jullie' zegt Narcissa. Het duurt even voor ik door heb waarover ze het heeft.

'Maar het is uit' zeg ik fronsend. Ze haalt haar schouders op. De deur gaat open en Sneep komt binnen.

'Ah, je bent wakker' zegt hij en ik knik voorzichtig.

Sneep en Narcissa kijken elkaar bedenkelijk aan. Verbaasd kijk ik terug.

'Is er iets dat ik moet weten?' vraag ik door.

'Je mag Draco niet meer zien, tot jullie samen naar de wegisweg gaan' zegt Sneep snel.

'Wat, waarom?!' roep ik geschrokken. Waarom zou ik hem niet mogen zien?!

'De Heer van het Duister weet het van jullie...' zegt Sneep.

'Ja dat zei Narcissa ook al' zucht ik. 'En het is uit'

'...Daarom is het beter om elkaar even niet te zien' vervolg Sneep.

'Maar we slapen hier samen' zeg ik nog steeds in shock.

'Draco slaapt ergens anders' zegt Narcissa zacht. Mijn maag klapt dubbel. Nu komen de nachtmerries vast terug. Ik wil bij Draco slapen, dan voel ik me veilig.

'Je krijgt een Slaapdrankje elke nacht tot die tijd' zegt Sneep geruststellend.

'Dankje' zeg ik half dankbaar half verdrietig. Ik wil Draco. Alleen dan voel ik me pas echt veilig.

'Hier heb je wat eten' zegt Narcissa en ze geeft me een schaal met wat pompoensap en twee broodjes. Ik knik dankbaar en neem een hap. Liggend eten gaat moeilijk dus ik probeer overeind te komen.

Na wat hulp van Narcissa en Sneep kom ik moeizaams overeind. Ik neem nog een hap en voor ik het weet heb ik een van de twee broodjes op.

'Ik ben zo terug' zegt Narcissa en ze loopt weg. Sneep was al weg gegaan dus nu zit ik hier alleen.

Na een tijdje gaat de deur langzaam open. Ik heb mijn tweede broodje en mijn pompoensap al op en verveel me dood. Narcissa is nog niet terug gekomen.

'Narcissa' zeg ik afwachtend, maar het is niet Narcissa die de kamer binnen stapt.

'I-Ik wist niet dat je al wakker was' stottert hij.

'Draco' breng ik fluisterend uit. Ik wil naar hem toe. Ookal weet ik dat het niet kan. Hij draait zich om en loopt de kamer uit, na de deur dicht gesmeten te hebben.

Een mes snijd door mijn hart. Hij weet het ook, dat we elkaar niet mogen zien. Het zijn maar vier daagjes, maar hoe ga ik dat volhouden?!

Ik wil Draco, en niets anders.