Özledim Seni

TANITIM

Ben bir kuklaydım.İnsanların gülmesi için şaklabanlıklar yapar beni seçmelerini sağlardım.

Ustam ise en büyük hatamdı.tekrar yapmak istediğim.

Kimseye ustamı göstermek istemez.taparcasına sakınırdım ustamı.çok güzeldi çünkü.bu kirli dünyaya ait değildi sanki.kahverengi gözleri vardı mesela.sizin bildiklerimize benzemezdi gözleri.güneşe çıktığında kızıla döner.karanlığa atıldığında ise kararırdı.

Bide ustama gülmek çok yakışırdı be.gülünce "insafsız az çirkin gül be" derdim.ama ona söylemezdim.kelimeleri zihinimde birleştirir içimdeki bene gösterir oda onaylardı beni.

Sonra...

Sonra karardı gözleri.gülmez oldu dudakları. asla duyamadım gülerken çıkardığı minik melodiyi.

Parlayan gözlerini.

Gülünce sol yanağından çıkan gamzesini.

Göremez oldum.

Sonra dipsiz siyah bir kuyuya atıldı ustam.hareket edemedim.çünkü o olmadan ben bir hiçtim.gelip ayaklarıma ve kollarıma bağlı ipleri canlandırarak benide peşinde sürüklemeliydi.ama yapmadı işte.

O orda gülüşünü kaybetti.

O orda parlayan gözlerini kaybetti.

O orda benliğini kaybetti.

O,paragrafta nokta olmayı tercih etti.bittirdi herşeyi.ben virgülü seçtim.bir noktanın peşine takıldım.

Biz paragrafın içine girdiğimizde çok uzak görünmüştü.yılmadım.bazen duraksatıldım.bazen nefes aldırdı.bazı kelimelerin üstünden ağladım bazen de altından gçtim ulaştım ona.

orda bitirdi beni.

Tam orada bittim.

Nefesim kalmadı.

Ona karıştım ardından.küçük olmasına rağmen sığdırmıştı bir virgülü içine.kimse farketmedi.kimse görmedi.kimse duymadı.

Benim sıram sanıyorken onunmuş meğersem.

Sen bu cümleyi okuduğunda diğer sayfaya geçerken,ben ona karışmış olacağım.

Bak.

Karıştım işte.

Şimdi diğer sayfaya geçebilirsiniz.