My Cousin's Girlfriend

Elevator

"Ouray!" Napasigaw ako sa sakit. Isiksik ba naman ako mg todo?!

"Alam mo na ngang masikip dito sa elevator, singit ka pa ng singit!" Tinulak niya ko.

"Hindi ka siguro gentleman noh? Nakadalawa ka ha!"

"Gawin nating tatlo, gusto mo?"

"Wag na! Sapat na sa'kin ang dalawa!" Inirapan niya ako at pumasok na ako sa loob ng elevator.

"Complete package na e, pero sinayang niya! Pakshoot siya..." Pinindot ko na ang zero button sa elevator.

*ding*

Lumabas na ako at dumiretso sa parking lot.

"Ma, penge pera." Umakbay ako kay mama. "Para saan?"

"Babayaran ko yung kulang ni papa diyan kay Abdul."

"Magkano?"

"Twenty dirhams daw."

"Eto 'nak oh." Inabot saakin ni mama yung bayad.

"Dagdagan mo na din ng five, ma. Bili 'ko softdrinks." Tinanggal ko yung pagkaka-akbay ko.

"Ikaw talagang bata ka! Diba sinabihan kana ng kuya Jam mo na tigilan mo at baka magaya ka daw sa pamangkin niya!"

"Magkaiba naman kami nung tinutukoy mo, e!"

"Buti pa si Hannah!"

"Oo nga po, e! 'Buti pa si Hannah!' Sana inampon mo nalang siya!" Hindi kinaya ni mama yung narinig niya mula sa labi ko kaya inambaan niya ako.

"Hindi na ako bata, ma! Kahit ilang beses mo ako ambaan hindi na ako matatakot sayo!"

Minassage niya yung temples niya.

"Isama mo na 'tong kapatid mo..."

"Mabuti pa nga at baka ikumpara mo din siya sa iba." Binuhat ko na ang bunso kong kapatid at umalis na.

Buti pa si Hannah.

Dapat para kang si Hannah.

Bakit hindi mo gayahin si Hannah.

Mas magaling at higit sayo si Hannah.

Malapit na ako mabingi dahil puro si "Hannah" nalang mukhang bibig ng nanay at tatay ko. Hindi ko pa nga 'yon nakikita in person, e!

Sino ba yung Hannah na 'yon at parang daily routine na ng magulang ko ang ikumpara ako sakaniya?

"Tatata." Pinagpapalo ako ng bunso kong kapatid sa mukha.

"Keith, that's bad. You shouldn't do that." Ngumiti lang siya sa'kin.

"Baba kana nga muna. Bigat mo, e." Ang hilig niya magpabuhat e kaya naman niyang maglakad.

Sinundan ko lang kapatid ko.

"Pag nagkaanak tayo sigurado akong mabilis ka din mapapagod."

"Sumagot ka naman."

"Kinakausap kita!"

"Aray! Huhu." Sino ba yung pumalo sa braso ko ng pakalakas-lakas?

"Keith, no!" Pati kapatid ko pinagpapalo ako sa tuhod! Help me!

"Anong bang atraso ko sainyong dalawa?! It hurts, you know!" Nagtutubig na mata ko sa sakit!

"Sumagot ka kasi pagkinakausap ka!"

"Malay ko ba na ako yun?!" O'nga, alam ko ba na ako 'yon?

"Keith, kung gusto mo ng lollipop mag 'tatata' ka nalang kay ate, okay? Kuha na muna tayo ng softdrinks bago natin bayaran yang lolli mo." Binuhat ko na ulit siya at pumunta kami sa beverages section.

"Ang laki pala ng agwat niyong magkakapatid."

"Go away."

"Ikaw ba panganay?"

"Stop following me-us."

"Bakit mo ba ako tinataboy?"

"Wag mo nga kaming sundan. Stalker ka ba?"

"Sheyts, skip. Sa gwapo kong 'toh 'stalker' ang tingin mo sa'kin? Oo, sinusundan kita-kayo pero hindi ako 'STALKER'. Wag kang teynga, okay?"

Pfft.

"What?"

"You look so confused. Pfft..."

"Wag ka ngang magpigil ng tawa! Nakakayrita."

"HAHAHA! Sheyts daw! Teynga? Tinga o tenga? You're so nakakataywa! HAHAHA!"

"Sheyt! Steyp laughing for peyte's sake!"

"HAHAHA!! SHEYT DAW!! ANO SUNOD?! FEYCK?! DEYM?! BAYSTARD?! JEYRK?! MOYRON?!"

"So embarrassing... Let's go..." Kinuha niya sa'kin si Keith at binuhat.

"I. Cayn't. Steyp. Laughing. HAHAHA! Emeygee. I'm gaynna cry."

"Wala ng nakakatawa." Hiniwakan niya ako sa kamay at dinala sa counter.

"'Five dirhams po, ma'am."

Iaabot ko na sana yung bayad pero pinigilan niya ako.

"Let me pay for that."

"Wag na. Magkano lang naman, e."

"Let me."

"'Kay fine. Whatevs." I rolled my eyes.

"Hindi mo man lang ba ako kukulitin?" May sapok ba 'toh sa ulo? "Bakit naman? Gusto mong magbayad, e."

"Tsk." Nilabas niya yung wallet niya at siya nga yung nagbayad.

Something's wrong. Bakit ba kami tinititigan nung cashier?

"Ang swerte niyo naman po Miss sa asawa niyo. Ang pogi at ang tangkad na nga, mabait pa."

"Kung gaano siya kapogi ganun kasama ugali niyan. Namamalo yan sa braso."

"Hindi po kaya, Miss. Mabait si Sir. Diba po, Sir?"

"Pwede narin." Napapangiti pa ang loko.

"Bakit, Miss? Magkakilala po kayo?"

"Hindi po. Sana ganiyan din mapangasawa ko. Swerte niyo po talaga sa mister." Pinagsasabi netong babaeng 'toh? Puro swerte laman ng bibig, e.

"Hindi ko pa misis, Miss. Fiancé ko palang siya. Hindi din namin 'toh anak, kapatid lang niya."

"Fiancé..." I mouthed.

"Let's go."

Lumabas na kami at pinagmasdan ko siya.

"Gwapo ko noh?"

"Kapal mo. Diba ikaw yung nasa elevator kanina." Siya yun! Halata naman sa sama ng ugali, e.

"Oo."

"Balak mo ba sirain ang araw ko?"

"Sinira ko lang araw mo pero ikaw..."

"Ano?"

"Sinira mo ang buhay ko."