Romance of a Cold DoReMi [UNDER MAJOR, MAJOR CONSTRUCTION]

Opus One ♪: For Real?

♪♥- OPUS ONE -♥♪

["For Real?"]

[Naomi's P.O.V.]

"NAOMIII!!!"

-__________________- Tangena naman o? Kung makasigaw, wagas parang wala nang bukas! Sapakin ko kaya 'tong sumisigaw? Nagbabasa ako ng libro, iniistorbo ako!

"What?!" I asked. I'm so annoyed. >_______________<

"Galet tayo teh? Galet?" tanong ni Girl na sumigaw.

"Hindi, hindi. Natuwa ako. Natuwa." I answered sarcastically and rolled my eyes.

"Eto naman, para naman tayong hindi magkaibigan sa ginagawa mo eh! Sobra kang cold-hearted!" she said.

Nga pala, she's Iya. Aliyah ang real name n'ya. And, she's my friend "kuno". Ever since elementary pa kami naging magkaklase. Pero, I think, I may consider her as a friend since, wala naman akong friend. Wala eh, 'di ako interesado.

In short, anti-social ako.

"Bakit ba? Ano'ng kelangan mo?" tanong ko.

"Eh, may banda kasi do'n sa labas. Naghahanap ng vocalist. Baka, pwede kitang i-recommend sa kanila. Tutal naman, may talent ka naman sa pagkanta, 'di ba?" nga pala, hindi ko rin pala nasabi sa inyo. My talent is singing. Pero, ang pinapakitaan ko lang nun, si Papa, at si Mama na sadly, patay na when I was seven. At accidentally, narinig rin ako ni Iya kumanta kaya, isa narin s'ya sa nakakaalam na marunong ako kumanta. At, sa buong klase at sa school population, si Iya lang ang nakakaalam sa talent ko.

I focused my sight in my book. "Nah, I'm not interested."

"Huh? Why?" tanong n'ya.

I stared at her.

She nods. "Okay. Okay. Alam ko na ang tingin na 'yan. Pero, Naomi...(sabay upo sa kaharap kong upuan) sayang naman ang talent mo kung hindi mo ipapakita..."

"I don't like. Ayoko rin namang sumikat. I want a simple and peaceful life." I said.

"Pero, Naomi—"

"Cut that crap out, Iya. I said I have no interest."

"[SIGH] Pero, Naomi naman! An'dami kayang nangangarap na magkaroon ng golden voice. Eh, ikaw...imbes na proud, parang kinakahiya mo 'yang talent mo na 'yan." She said.

I looked at her. "Ayokong magsayang ng oras, Iya. At isa pa, (sabay balik ang tingin sa pagbabasa) kung magagamit ko ang pagkanta ko in case of S.O.S., malamang, gagawin ko 'yang sinasabi mo."

Napatingin s'ya sa'kin.

May point rin naman s'ya sa sinabi n'ya.

Marami talagang nangangarap na magkaroon ng ganitong talent...

while...

I'm hiding it from the society's attention.

Kung nasasayangan sila...

Well, I don't care...

and, it's my initiative kung talagang kelangan kong ipakita ang talent ko o hindi.

Basta, business ko na 'yun. Sa sarili ko na 'yun.

Nabalik lang ako sa realidad nung magsalita s'ya.

Hindi lang 'yon basta sabi lang...

It's a question.

"Pa'no kung, darating 'yung sandaling, kelangan mong gamitin 'yan, gagawin mo ba?" she asked with a smile and a serious eyes.