NEFES BENİM

10-KOKUN DEMEK UYKU DEMEK

Bilmek, çoğu zaman güç ama bazen de kırılganlık demek.Bebeği büyüyeceğini bilerek sevmek, ölümü bile bile yaşamak gibi.Sevmek de öyle...Karşılıklı olursa ne ala ama ya karşılıksızsa?Gözlerine her baktığında bu gerçeği görüyorsun ve kırılıyorsun...Yavaş yavaş...Ya kalbine yerleşmeli ya da buralardan gitmeli.İlk seçenek 3 sene önce acı bir şekilde sonuç vermişken ikinci seçenek hayat kurtaracak gibi duruyor.Demir bana başka seçenek bırakmadı.Gitmem lazım...

"Nefes, kuzum ne uykusu bu böyle uyansana." dedi sabahın köründe çok sevgili ev arkadaşım Esin.

"Ya sabahın köründe derdin ne benle?Git Deniz'le uğraş sen!" diye homurdanarak pikeyi kafama kadar çektim.Çok uykum vardı, tüm gece yapılacak okulların malzeme listesini ve ücretsiz kurs verilen burs alan çocukların iletişim listesini hazırlamıştım.Sonuç olarak sabaha karşı uyumuştum.

"Ya ne sabahın körü?Saat 11.50.Kalk da kahvaltı yapalım,Deniz ile ateşkes kahvaltısı hazırladık, kaçırmak istemezsin bence." dedi pikeyi üstümden çekmeye çalışırken.O sırada köpeğim Kadife hanımefendilerde yatağa çıkarak havlamaya başladı onay verir gibi.

"Bak Kadife de benle aynı fikirde.Kalk da kızların bir suratını görsün,hem geçen gece nerdeydin sen onun da hesabını vereceksin." offf!Şimdi kızdım işte, ne Demirmiş arkadaş çocuk hayatımın her anında kendini bir şekilde hatırlatıyor.

Sinirle yatakta ayağa kalktım ve zıplayarak yere indim."Oldu mu mutlu musun?Kalktım bak." dedim sinirle.

"Evet canım harika oldu, hemen elini yüzünü yıka da gel, gerçekten çok acıktım." dedi ve peşinde Kadifeyle beraber çıktılar.Kedim Minnoş da annesi bildiği Kadifenin arkasından fırladı tabi.

Elimi yüzümü yıkarken hem soğuk suya söylendim hem uykuma hem de Demir'e. Aşağıya da söylene söylene indim zaten.Tam masaya gelmiştim ki kahkahalarla bana gülen Esin ve Deniz ile bakıştım.

"Ne?!" diye sordum.

"Kızım sabah sabah kime söyleniyorsun yine?Çok komiktin. 'hay ben böyle suyun da sabahında' diye diye söylendin." dedi hala gözünün yaşını silmeye çalışan Esin.

"Dur dur şeyi unuttun 'Niye musluğa musluk demişlerse, mus mu bunun yapıtaşı? Ya bananeyse'" dedi Deniz de dahil olarak sesini iğrenç bir inceliğe getirirken.

"Hee çok komik tamam, eğlendik bitti.Herkes yemeğini yesin." dedim ve çatık kaşlarımla kahvaltımı ettim.Kahvaltıda da yok yoktu hani, karnımı bir güzel doyurdum.Kahvaltıdan sonra da beni rahat bırakmadılar tabi ki; önce bulaşık yıkattılar sonra da AVM'ye getirdiler yeni film mi ne varmış.O da yetmedi Esin tutturdu Chanel diye.Onu mağazaya attıktan sonra da bitmedi işimiz bir de leydimizi bekledik.

"Hişt" dedi Deniz bana Esin'i beklerken.

"Köpek mi çağırıyorsun Deniz hişt ne?" dedim hafif kızarak.

"Dua et azarı sonra basıcam.Sen nerdeydin geçen gece?Yoksa..."

"Evet tahmin ettiğin gibi Demir zorla alıkoydu beni yine, sonra onu sinirlendirdim ve geceyi onla geçirdim."

"EEE.Sana bir şey olursa beni ara demedim mi!?Gelirdim alırdım seni."

"Deniz peşimi bırakacağını bilsem sence sana haber vermez miydim?Ayrıca benimle ilgili olan herkesten uzak dursun, sonra size de bulaşır." dedim.Sıkıntıyla nefes veren Deniz,

"Toprak bir daha böyle bir şey yaşamana izin vermicem.Yarın gelip konuşucam Demir ile.Seni sahipsiz sandı sanırım.Ailen Antalya'da diye seni tek sandı ama yok öyle, burda kapı gibi ben varım,seni korurum merak etme." dedi ve güven verircesine sırtımı sıvazladı.Deniz gerçekten abimdi, Esin ile konuşamadığım tüm şeyleri ona anlatırdım,gözlerinde sadece güven olan bir abiydi...

--

Gecenin köründe çalan telefon sesiyle uyandım.Kimdi bu saatte bu?Manyak mıydı bu insanlar?Sadece uyumak istemiştim, Esin yüzünden gezmediğim mağaza kalmamıştı,yorgundum.Her insan gibi uyumak istiyordum.Gözlerimi zorlukla açıp başucumdaki lambayı yaktım.Telefonu elime alıp kayıtlı olmayan numarayla bakıştım bir süre.Kesin sapıktı bu, hadi bakalım gel hıncımı senden çıkarmazsam ben de...

"Ne var?Kimsin de gecenin bu saatinde arıyorsun kardeşim?Sapıklık yapacaksan yanlış numara çünkü birazdan ağzımdan çıkanlar anana kadar gidebilir!" diye tısladım henüz ses gelmeyen telefona.

"Sana kimse sapıklık yapamaz Nefes." dedi sakin tınıdaki ses.Demir'di bu...Nerden bulmuştu yine numaramı?

"S..Ben Nefes değilim, yanlış numara." dedim hemencecik.Belki yerdi de aramazdı bir daha.

"Nefes..Nefes...Seni soluk alışından tanırım ben,ayrıca yalan söyleyemiyorsun." Tüh ya yememişti tabi,O'ydu çünkü Demir'di.

"Ne var Demir?Nerden buldun numaramı?Niye arıyorsun beni?!" Sinir damarlarımda dolaşırken derin bir nefes aldım.Karşıdaki ses boğazını temizleyip

"B..ben uyuyamıyorum da.Yani senle uyuduğum geceden sonra olmuyor işte.Nasıl yaptın bilmiyorum." dedi boğuklaşmış sesle.

Ahhhh be Demir, napıyorsun bana böyle be adam?Kalbim eridi jöle oldum burda.Sensiz uyuyamıyorum diyor...Sen böyle yaptıkça ben dengesizleşiyorum be adam.

"Napayım Demir?Banane bundan,koca adamsın bu saatte bunun için mi aradın?" dedim kalbim 'gel bana sana sıkıca sarılarak uyuturum seni' derken.

"Nefes..Lütfen, sana ihtiyacım var.En azından telefon açık kalsın, Soluklarını duya duya uyuyayım." dedi yalvaran sesle.Mantığ8ım kapat telefonu derken kalbim elimden tutup o 4 harfi söyledi, "Tamam," "Demir, uyu bakalım, sen uyuyana kadar uyumayacağım." dedim ve telefonu hoparlöre verdim.

"Aslında biliyor musun kokun olmadan da olmuyor.Geçen gece kokun hala yataktaydı, idare etmiştim ama bu gece gitmiş kokun.Kokun demek uyku demek Süt'üm."

Kokun demek uyku demek...3 yıl önce de ben her gece ondan aşırdığım şeylerle kokusuyla uyurdum.Sonra kokular kaybolup sadece boşluk bıraktı...Şimdi rolleri değişmiş gibiydik ve ben ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

"Yapacak bir şeyim yok, bunla yetin.Bu da bu gecelik sadece.Daha fazlasını bekleme ve ümitlenme."

"Çok geç...Ben seni ilk gördüğüm o toplantıda yaşama döndüm, insan hiç Nefes'inden vazgeçer mi?"

Derin bir uçurum oluştu içimde bir tarafım 'senindir', bir tarafım 'umut yok' diyor.Araf...

Bölüm şarkısı--Ed Sheeran-Give Me Love