TANRI GÜNAH İŞLEYEN MELEKLERİ ESİRGEMEDİ. ONLARI CEHENNEME ATIP, KARANLIKTA ZİNCİRE VURDU. YARGILANINCAYA KADAR ORADA KALACAKLAR
2 Petrus 2:4
"ANGEL WAS FIRED. TEAR OFF THE WINGS."
İntikam meleklerinin sesi gökyüzünde yankılandı. Kendi kendime sorular soruyordum. O insan kız için değer mi ? Cennetten, Tanrının yanından sürgün edilmeye değer mi ? Lanetli bir Kovulmuş olmaya Değer mi ?
Sesler bir anda yok oldu. Karanlık. Tek hissettiğim kanatlarımdan geriye kalan acı ve Hüzün. Gözlerimi kapattım. Karanlık tüm beyaz bedenimi sarıp siyaha gömdü. Vücuduma ardı ardına vurulan zincirlerin sesi kulaklarımda çınlıyordu. Gözlerimi açtım. Son bir kez... Son bir kez baktım eski yaşamımdan geriye kalanlara.... Nereden bilecektim dünya denen yerde yaşayacağım zorlukları ? Sustum. Sustular. Susturuldular. Bir anda boşluğa düşmeye başladım...
Ölmek istedim, ama ölümsüzlük bırakmadı peşimi. Kovulmuş bir melek olarak geldim dünyaya. Yıl 1845. Güzel bir insana aşık zavallı bir melek. Gülümsedim. Yavaş adımlarla alısmak için çabaladım kendimi. Onu arıyorudum. O insanı. Kovulma amacımı. Günahımı. Yalanımı. Ve aşkımı. Onu aradım.
Kalbini hissettiğimde bazı şeylerin ters gittiğini anladım. O ölümlü bir insan kız, ben ölümsüz bir lanetli. Gözlerimle gördüm ölümünü. Tanrıya haykırdım nefretimi... Ve Sonunda Tüm Dünya Sustu...
Yeniden Aşık Olana Kadar. Kendi " Meleğimi" bulana kadar. Ölümsüz bir ölüydüm sanki. Cennetten sürülmüş bir zavallı, asla onu sevmeyecek kadar mükemmel bir insan kıza aşık... Boşversene...
Zayn Malik - Damon COLLINS
