My Drifting Star (To Love, To Serve and To Protect Series Book 2)

Chapter 6.1

"What's wrong, Selene?" Nakaarko ang kilay ni Paris nang magtanong. Hindi nakaligtas sa mga mata nito ang pagkabalisa niya.

She bit her lips. Paano niya sasabihin sa pulis na kaharap na naririto ngayon ang taong tinatakasan niya. Siguradong magtatanong ito kung bakit. At siguradong mauungkat ang kanyang nakaraan.

"Selene?" Paris impatiently called her name. "What's your problem with that man? Do you know him? Gusto mo bang kausapin ko siya?"

She jerked. Napansin din pala ni Paris si Marco na hanggang ngayon ay nakatayo pa rin sa labas ng restaurant at masusing nakatingin sa kanya.

"N-no. H-hindi ko siya kilala," pagsisinungaling niya.

"Then don't mind him. Ngayon lang siguro nakakita nang maganda ang lalaking iyon," biro ng binata.

Kinilabutan siya. Kung alam lang ni Paris na nanganganib ang buhay niya ngayong natagpuan na siya ni Marco. Kung bakit mula sa Davao ay nasundan siya ng lalaking ito dito sa Maynila ay hindi niya alam. Sampung taon na ang nakalipas, nakilala pa rin ba siya nito? Maybe yes. Dahil kung siya nga ay agad din niyang nakilala ito.

Muli niyang sinulyapan si Marco sa kinatatayuan nito. Muling nagtama ang kanilang mga paningin. Isang makahulugang ngiti ang pinakawalan nito na lalong nagdagdag sa takot na nararamdaman niya. Pagkuwa'y tumalikod na ito.

Their food was served. Pero tila nawalan na siya ng ganang kumain. Alam kasi niyang mula sa araw na ito ay mawawalan na siya nang katahimikan. Alam niya kung gaano kapanganib ang isang tulad ni Marco. Napatunayan na niya dahil kung ilang beses na pinagtangkaan ng lalaking ito ang kanyang puri at buhay.

"I'm interested to know you more, Selene."

Napaigtad siya. Muling ibinalik ni Paris ang isip niya sa kasalukuyan. "W-why?"

He smiled. "Ano ba sa palagay mo ang dahilan kung bakit nagiging interesado ang isang lalaki sa isang babae?"

"H-honestly I don't know..." pagsisinungaling niya.

"I want to court you, Selene."

Muntik na siyang nalaglag sa upuan sa narinig. Mabuti na lang at nakakapit siya agad sa gilid ng mesa. Totoo ba ang narinig niya? Gusto siyang ligawan ng guwapong pulis na ito kahit dalawang beses pa lang sila nagkikita at hindi pa nila masyadong kilala ang isa't-isa?

"A-ang bilis naman..." mahinang sabi niya. Iniiwas niya ang tingin dito.

"May problema ba? Bakit parang kanina ko pa napapansin na balisa ka?"

"W-wala," nauutal na tugon niya. Ngunit sa dibdib niya ay isang panibagong takot ang unti-unting nagbabangon. Subalit hindi niya kayang isatinig ang pangamba at pagkalitong bumabalot sa buo niyang pagkatao ngayon. Katatapos lang ng isang komprontasyon sa nobyong hindi niya sinipot sa simbahan. Pagkatapos ay nagpakita ang taong ilang taon na niyang pinagtataguan. At ngayon ay nagpapakita ng interes sa kanya ang pulis na ito na kung kailan lang niya nakilala.

Paano kaya niya ipagtatapat kay Paris ang tungkol kay Jed at sa apat pang lalaki na hindi niya sinipot sa araw ng kanilang kasal? At higit sa lahat, paano niya ipaliliwanag ang tungkol kay Marco?

Iniuwi na nila si Isadora pagkaraan ng ilang linggo. Ilang araw matapos siyang i-discharge ng ospital ay nahuli naman ng mga pulis si Brix at ang dalawang kasama nito. Tuloy-tuloy ang mga ito sa kulungan dahil sa matibay na ebidensiya laban sa kanila.

Ngunit may panibagong anggulo ng kaso ang tinutukan ng mga pulis na nakapagpalito sa kanila ni Isadora.

"Brix Aguilar admitted that he and his friends are newly-recruited members of the new carnapping syndicate here in Manila, the Montoro carnapping group. According to him, it is a break away group of the notorious Daba-Daba Carnapping Syndicate that operates in Davao," bungad ni Paris. Nakaupo siya sa isang silya paharap sa amin ni Isadora habang nakaupo naman ako sa gilid ng kama ng huli. Pinapasok ko na lamang siya sa loob ng silid ni Isadora sa dahilang hindi pa nito kayang bumangon at maglakad. "Pero ang nakakaintriga ay iyong inamin ni Aguilar na personal daw siyang inutusan ng lider ng grupong ito na trabahuhin si Mr. Ortega."

"Really?" Bahagyang napaangat ang ulo ni Isadora. Nakahiga pa rin ito sa kanyang kama. "And who is that stupid leader? I'm sure hindi ko siya kilala."

"The members call him in his codename, Minotaur. Patuloy naming iniimbestigahan ang personal identity niya at kung ano ang motibo niya para puntiryahin ka. So far, ayaw pa ring magsalita ng grupo ni Aguilar. Pero pasasaan ba at bibigay din ang mga iyon," sagot ni Paris.

"Ang hayop na Brix na iyon." Namula sa galit si Isadora. "Kunwari nakipagkilala sa akin at niligawan ako. Iyon pala ay plano nila akong patayin."

Paris nodded his head. "Tama. Hindi pera at kotse mo lang ang gusto nila. They want to kill you. Kaya kung mamarapatin mo ay hihilingin kong bigyan mo ako ng listahan ng mga taong posibleng galit sa iyo. Baka isa sa kanila ang may kontak sa lider ng Montoro group."

Inisa-isa ni Isadora ang mga lalaking naka-relasyon niya na sa kasamaang-palad ay nauwi lahat sa malungkot na wakas. Isinulat ito ng pulis sa hawak na tickler.

"Okay, I'll try to get some information about these people as soon as possible and I will give you feedback. Sa ngayon ang kailangan ninyo ay mag-ingat. Hindi pa natatapos ang panganib sa buhay mo lalo na at hindi pala si Aguilar ang mastermind ng krimen."

"My God!" bulalas niya. "Akala ko ay tapos na ang bangungot na iyon sa buhay ng mahal kong kaibigan. Hindi pa pala."

Bumaling sa kanya si Paris. Nangungusap ang singkit nitong mga mata. Tumatagos sa kanyang kaibuturan ang mga titig nito. "Ikaw rin, Selene. Kailangan mo ring mag-ingat lalo na at magkasama kayo ni Mr. Ortega sa iisag bahay. Walang pinipiling bibiktimahin ang mga masasamang-loob."

Napatango na lang siya. Unti-unting nilulukuban ng takot ang buong katawan niya.

Maya-maya pa ay nagpaalam na ang binata. Inihatid niya ito sa hanggang sa pinto ng bahay.

"Magpapadala ako ng security ninyo dito, Selene," wika nito pagkatapos bahagyang huminto sa paglalakad.

"What?" tanong niya. "Kailangan ba talaga iyon?"

"Oo. Tingin ko ay hindi titigil ang taong iyon hangga't hindi napapatay si Mr. Ortega. At pati ikaw ay nanganganib at hindi ko mapapayagan iyon. Kung puwede nga lang ay ako ang personal na magbantay sa inyo pero marami akong trabaho."

"Salamat, Paris."

"Wala kang dapat ipagpasalamat. Katungkulan naming mga pulis na pangalagaan ang buhay ng mga mamamayan. Ngayon, kung sakaling may mapansin kang kakaiba sa kilos ng mga tao sa paligid ay huwag kang mag-atubiling tawagan ako agad. Pati mga banta sa phone at social media kung meron man ay dapat mong ipagbigay-alam sa akin."

Biglangsumagi sa isip niya si Marco pero pinilit niyang iwaksi ito sa isip. Si Isadora at ang kaligtasan nito ang isyu at hindi siya.