Kore'deki MusaLLat

6 - 1/2

Gözlerimi açtığımda odanın kokusundan hastanede olduğumu anladım. Ve yanımda Chin-Hwa vardı..

"Chin-Hwa noldu?" Dedim doğrulmak isterken, ama doğrulamadan karın boşluğuma bir sancı girdi. Elimi oraya götürüp acımı dindirmeye çalıştım.

"Iğhmm!"

"Ah Youra! Tamam yorma kendini dinlenmen gerek."

"Chin-Hwa?"

"Huh?"

Biraz düşündükten sonra bütün parçalar yerine oturmaya başladı.

"Uh, tamam yok birşey."

"Ah peki.. Şey ben çıkayım artık. Chul'da birazdan gelir."

Düşünmeme fırsat vermeden askıda duran ceketini aldı ve odadan çıktı..

Ne yani? Herşey rüyamı?..

Baek-Han'ın bana abim gibi davranması?...

Chin-Hwa'nın bana düşman gibi davranması?...

Jeju adası?..

Kavgalar? Hepsi rüyamı? Nasıll?!..

Ah hayır bu olamaz! Çok gerçekçiydi?!!....

Yaklaşık yarım saat sonra odanın kapısı hızlı ve sert bi şekilde açıldı. İçeri giren kişiyle karnımdaki sancıyı, çektiğim onca acılar ve kafamdaki soru işaretleri yok olup gitmişlerdi.
Gözlerim devasa bir pamuk şekeri hediye edilmiş çocuk gibi kocaman açıldı. İçimdeki mutluluk tarif edilemez bi duyguydu.

Chul gelmişti. Endişeli ve gözleri dolmuştu. Nefes nefese kalmıştı, anlaşılan beni bulmak için koşarak hastaneyi turlamıştı.

Kapıyı arkasından kapattı ve hızlıca yanıma geldi. Yatağın köşesine oturdu ve bana bakarak soluklandı. Bense kocaman açılmış gözlerimle sadece onu seyrediyordum.

Birkaç nefes alıp-verdi ve yutkunduktan sonra konuşabildi.

"Ah Youra!.." dedi gözünden bir damla yaş akarken.

Sesi derin nefesleriyle karışmıştı ve titriyordu.

Bana biraz daha yanaştı ve kollarını bana doladı. Bende ona karşılık verdim. Nefes almak için ağzımı araladığım anda kocaman bir hıçkırık koptu ve gözümden yaşlar aktığıbı farkettim. Bu, karnımdaki sancıyı dahada çok şiddetlendirmişti. Ellerimdeki ve kollarımdaki serumlar ne kadar canımı yaksada o rüyadan sonra çok özlediğim ağabeyime sarılmama engel olamazlardı.

Karnımdaki sancı beni ne kadar sınasada aldırış etmiyordum.

"Özürdilerim Chul.." dedim titrek sesimle.

"Ah.. özürdilemene gerek yok Youra. Seni o gece yanlız bırakmamalıydım. Hepsi benim hatam...

Seni o sinirle yanlız bırakmamalıydım.."

O sırada kapıyı tıklayıp içeri giren doktor ve hemşire ayrılmamıza neden oldu.

Chul yataktan kalktı ve doktora durumumu sordu.

"Kesik çok derindi. Ama erken müdahale ettiğimiz için ciddi bir zarar görmemiş. Şanslısınız, karın boşluğunuza gelmesi cidden büyük şans. Bıçak bir tık üstüne gelseydi sonuçlar beklediğimiz kadar iyi olmayabilirdi.
Ama dediğim gibi, şanslısınız küçük bayan."

Dedi ve son cümlesinde bana dönüp gülümsedi.

"Teşekkürler doktor hanım."

"Şimdi yaraya pansuman yapmamız gerekiyor. Daha sonra yavaş yavaş çorba gibi sıvı şeyler yemeye çalışın. İlaçlarınızı almalısınız."

"Uh peki.."

Chul yatağın sol tarafına geçip yanıma oturdu ve elimi tuttu. Tedirgin olsamda bu hareketine gülmeden edemedim.

Hemşire malzemeleri masaya koyarken doktorda yanıma geldi. Ellerimde serumlar takılı olduğu için Chul ve doktor karnımı açtılar ve Chul elimi tutmaya devam etti. Utanmıştım ve yanaklarımda hafif bir sıcaklık hissettim. Doktor bana bakıp küçük ve sıcak bi tebessüm yolladı. 'Uh hayır! Yanaklarımmı kızardı? Aishh!'

O sırada ne yapacağımı bilmezken gözüm Chul'a gitti. Bana bakıyordu. Dahada çok utanıp önüme döndüm ve doktorun bandajı açtığını gördüm. Acıyacağını düşünerek gözlerimi sıkıca kapattım ve Chul'un elini daha sıkı tuttum. Aşırı gerilmiştim ve kendimi fazlasıyla kasmıştım.

"Ah Youra sakin ol. Acımayacak."

Dediği şey bana güven vermişti. Derin bir nefes vererek rahatlamaya çalıştım.

"Tamam sakin ol. Şimdi ilacı sürüp hemen kapatacağım. Tamam mı?"

Gözlerimi açmadan kafamı 'Evet' anlamında salladım. "Hı hı"

Biran önce bitsin istiyordum.

"Bana güven Youra. Tamam mı? Söz veriyorum. Acımayacak." Dedi sıcak gülümsemesiyle.

Sanki küçük bir çocuğa iğne yapmak için onu sakinleştiriyormuş gibi konuşuyordu. Konuşması beni rahatlatmıştı. Ona güvenerek dediğini onayladım ve tekrar gözlerimi kapattım.

İlacı sürdüğünde biraz huylandım ama bu hoş bir huylanma değildi. Canım yanmıştı. İlaç soğuktu ve bu hoşuma gitmemişti.

Tekrar temiz bir bant yapıştırırken ne yapmamız gerektiğini anlattı.

"Size vereceğim reçetede ağrı kesici sprey, yaranın çabuk iyileşmesi için ve kabuk tutmaması için iki tane krem olucak. Bu ilaçları düzenli bir şekilde kullanırsanız 1 haftaya kalmaz yara iyileşmeye başlar."

O anlatırken bir yandan bandı yapıştırmıştı.
Hemşire reçeteyi Chul'a verdi ve masanın üzerindeki çöpleri toplayıp çöpe attı. Diğer malzemeleride topladıktan sonra ikiside tekrar geçmiş olsun dedi ve odadan çıktılar.

Chul kalkıp onları selamlarken bende üzerimi düzelttim.

Yanıma geldi ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle yatağın köşesine oturdu.

"Youra sana çok iyi bir haberim var."

Merakla söyleyeceği şeyi bekledim.

"Evet?!"

"Baek-Han.."

Dediği şeyle merakım biraz sinire birazda ciddiyete dönüştü.

"Ne?!.. Baek-Han ne?"

"Youra Baek-Han'ı tutukladılar!"

İşte bu tüm sinirimi ve ciddiyetimi eritmeye yetmişti. Rahatlamıştım ve artık bunun bedelini ödemesini istiyordum. Bunca sene bize yaptığı şeyleri unutmak hiç mi hiç kolay olmayacaktı belki ama sonunda O'da yaptıklarının cezasını çekecekti..

Uzun bir süre YB gelmedi çingularım özür dilerim ama bu bölümü anladınızmı? Kafanız karıştıysa daha dikkatli okuyun :D olmadı diğer dölümlere bir göz atın ;))
Wifi'nin olmadığı bir yerdeyim ve internetim çok ama çookk azzz >.<
30mb internetim kaldı ve bölüm yayımlamam gerektiği aklıma geldi :(

Bu arada Sugarımızın Mixtape'i sonunda çıktı!!!
Tebrikler Sugaaaarrrr ♥♥♥
Jungkook'un bu Mixtape'i izlerken ağladığını duydum emin değilim ama yinede kıyamam ben kurabiyemeeeeeğğğ  :'((

Arkadaşım beni arayıp Mixtape'in çıktığını söyleyince delirdim ve gözlerim doldu :/ Hemen o anda arkadaşımla görüntülü arama yapıp Mixtape'i öyle izledim ve harikaydı :D Çok duygulandım..
@sibelkurt12 ye çok teşekkür ederim ;** ♥♥