Trained To Be a Guardian

·TTBG 3·

···♥♥···

"You're an Exospere?!"

"Yes I'am."

"You've got to be kidding me.."

Tumawa ito. "I'm really are a Exosphere. You're facing the real deal.."

"Woah! Then, nice to meet you. It's my pleasure.." sabi ko at yumuko.

"Don't bow. I'm not worthy of that treatment. Well, it's nice to meet you too, Rierie.."

"Rierie?"

"Yes. You're name is too long that's why I just call you Rierie."

"But my nickname it's Andy.."

"Well, Rierie is your nickname for me."

"Oh, okay, okay. Then, should I call you Lili?"

"Sure! No problem.."

"So, I'll be going now Lili. Don't ever come back here if you're alone, 'cause you might get hurt if you do. Take care and may GOD Bless you, always. Bye!"

Naglakad na ako palayo dito. Masaya naman akong malaman na may mabubuting kalooban nga talaga ang mga Exosphere.

"Wait, Rierie!"

Lumingon naman ako dito.

"Do you want to be my Guardian? Because I want you to be my Guardian."

Nagulat ako sa sinabi nito. Ni hindi nga ako nag-aaral eh tapos ako pa yung pipiliin niyang maging Guardian? How come?

"I don't need an smart Guardian! I need a Guardian who can protect me in trouble. And I can see it to you. You are worthy to be my Guardian. So, can you be my Guardian?"

"I want to Lili, but I'm not that skilled. I may be good at martial arts and handling weapons but I don't have a Special Gift."

"I'm sure you have one. You just have to explore it. You can see it yourself, just open up your eyes."

"I don't know. But all I can say is. I have to reject your offer. I'd love to protect an friend but I just can't afford to take the risk. I'm sorry."

"I understand. I'll send you a letter. Please, just please, accept it this time. I really want you to be my Guardian. And this time I can't accept, no, for an answer."

Tumalikod na ito sa akin at naglakad palapit sa gate..

"But Lili!" Tuluyan na itong nawala sa paningin ko. Hay naman!

Bahala na nga!

···♥♥···

Nagising ako dahil sa liwanag ng sikat ng araw na tumama sa mukha ko. Tumayo na din ako at nag-inat. Kailangan na din naman kasi naming mamalengke ni Aling Maring kaya bumangon na ako.

Mag-isa lang ako dito sa bahay. Magkaiba kasi kami ng tinutuluyan ni Aling Maring. Ayoko na din namang hanggang sa bahay nila ay nando'n ako.

Ginawa ko na muna ang morning routine ko bago ako pumunta kila Aling Maring. Pagdating ko do'n ay kakalabas lang din nito sa bahay. Bitbit nito ang basket na paglalagyan ng mga mapapamili namin ngayon.

Tumakbo ako dito, kinuha ang basket at nginitian ito. "Good Morning, Aling Maring!" Halata sa mukha nito ang pagkagulat, napahawak pa nga ito sa dindib nito.

"Ikaw talagang bata ka. Ang hilig mong manggulat!"

Nginisihan ko lang ito.

Dumeretso na kami sa palengke para matapos na kaagad ang pamimili at upang makapagluto na din kaagad si Aling Maring ng mga putaheng ipantitinda sa karinderya.