{Deel 2: Hoofdstuk 25}

727 57 20
                                    

P.o.v. Delia:

We zijn inmiddels weer veilig thuis gekomen en ik lig weer lekker op de vertrouwde bank, waar ik een zit plek aan het maken ben voor de komende tijd, waar ik iedere dag te vinden ben. Een gelukkige zucht verlaat mijn mond, als ik doorheb dat we echt weer thuis zijn.

We zijn de hele dag aan het doorrennen geweest en ik was buiten adem toen ik thuis kwam, maar had het er voor over. Ik had het over voor mijn bank, waar ik nu eerst niet meer vanaf kom.

Zack staat te koken in de keuken. Ik vroeg of ik kon helpen, maar hij sloeg het aanbod af met een: 'Ga jij nou maar lekker op de bank liggen', waarvoor ik hem heel erg dankbaar ben.

'Eten!' roept Zack, als hij vanuit de keuken naar de eettafel loopt. Ik blijf rustig zitten op de bank en kijk toe hoe hij alles neer zet. 'Kom je nog of moet ik je tillen?' Met een duivelse grijns kijk ik hem aan, wat hem laat zuchten, maar hij kan een kleine glimlach moeilijk onderdrukken. 'Prima' antwoord hij en komt op mij aflopen, om me vervolgens aan de eettafel te zetten.

'Eet smakelijk' zeg hij na een tijdje, waardoor ik knik. Wat? Ik heb mijn mond vol en ik heb van mijn ouders geleerd dat ik nooit met volle mond mag praten, dus doe het niet. 'Jij ook' mompel ik na een tijdje, waardoor hij me een warme glimlach schenkt.

The Vampire with blue eyes.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu